LAIS (voorheen DAPHNE/DIANA) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
Op het einde van jouw stralen, waar licht Zichzelf verlaat, aan het raakpunt van jouw Schoonheid waar al het aardse zucht & zwicht, In zwarte stilte achter hemelsblauw, In gouden druppels van de ochtenddauw: Jouw ogen zinken niet, jouw lach klinkt klaar, Jouw hand herhaalt de ruimte als gebaar, Jouw haar verstilt de tijd in […]
Asgrauw de bladeren als bloemen Hun rot op aarde braken & takken Te kandelaren staan op de doemen Te wachten de vloeken het inhakken Van woord in vlees, & loom te tandakken De gelaatloze godin staat op het groeien Haar klemmen te plaatsen & haar boeien Strak rond de enkels & de hals te slaan […]
Golfplaten licht gestaag hun koplampen Trekken de mist het dal in waar ’t duistert & In de hoop van bestemming dampen Hun nekken nijg naar voren gekluisterd & Naar de nimf heeft niemand geluisterd. Wielen ter plaatse verdraaien de hel Tot verplaatsing & de hemel bekt fel Van slijm & vooruitgang & gefluisterd Bij kraaien […]
Tingeling ging wat ‘r in jouw ogen hing & Ik dook weg in ’t donkergroene loof Want daar dat al stoof weg het was geen ding Die duizenden libellen in de koof Die dichte zwermen licht in jouw alkoof. Jij was niet hier ik was niet daar want daar Werd hier & ook de tijd […]
Bevrijd klim ik de berg op die ik ben: Woud van donkergroene panterogen, Pad langs de ravijnen, val die ik ken, Geblakerde ravage, het hoge Ijs dat kelen stokkend met haar droge Wind mij van mij ter dood weerhouden wil. Maar ik weerleg mij dat ik beef & ril Ik voel mijn klim & wil […]
Onaflaatbaar brokkel ik in slierten Af rond u, nu u met de duur van vuur De nachten splijt & het ongedierte Nijd & Spijt & Eenzaamheid & elk uur Met uw aanwezigheid verdrijft, elk zuur Verzoet, ’t gemoed van bitterheid ontdoet & Kolkt van lust & leven in mijn bloed. Ik daal in zwermen sintels […]
versie 1.1 van LYLIA in afdrukbaar pdf formaat -zo’n 250 dizains op 142 pagina’s met een index van de eerste regels ( alle behouden dizains tot nu toe, revisie tot 30/06/2012) – LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op […]
Mijn hand ligt mij zoekende in jouw hand & Jouw hand is zoek in mijn hand, de taal Is die van ledematen, een verband Dat aanspraak maakt op de vraag, een haal Naar antwoord tussen de dijen, verbaal Slechts met de schijn nog te willen praten Terwijl wij samen de kleren haten Die ons van […]
Ik mis mijzelf meer dan ik jou bemin, Dat zei ik haar, wijl ik met groots gebaar Haar teder dwong & bij haar binnenin Een toverbol van lust ontspon, & klaar Haar op de rijkdom wees, daar diep in haar. Hoezo, vroeg zij, terwijl ik uit haar gleed, Bekleed mijn ik jouw zijn dan toch […]
(den dichter bij het aanslaan zijner tl-lamp) Ik roer in mij om iets van jou te vinden Dat lila is het niet & evenmin Die golf van haat, de vale winden Die mij ontzeggen wat ik bij jou ontgin: Goud ben jij in overvloed, ik begin Een draad van mij in jou te vinden, kwaad […]
Er is wat er is, het is obstakel Omdat er niets is dat werkelijk is & Alles is slechts hier als tentakel Om niets te voelen, dat werkelijk is, Zoals een meester kijkt naar zijn gemis. Ik ben een leerling van het ergste soort: Ik heb de deugd in elke kiem gesmoord. Ik pulk het […]
De avond valt. De wolken bulken zwart Over de toppen der bomen. Onder Mij gaapt het dorp als een uitgerukt hart. De droefte is haast een wanhoopswonder, Trieste schoonheid die ik diep bewonder, Want eenieder kent dit donker klagen: Het is leed dat in zichzelf behagen Schept, in het moedeloze vreugde vindt & Niet wil […]
Diep gefonkel in geheugensgroeven, Jouw glans in droefte van herinnering, Verre schimmen die mijn zicht beproeven, Visioenen van het lijf dat ik bemin, Prognose van een nieuwe kronkeling? Mijn lot is rond mijn lust een ijle krul & Leegte is de plicht die ik vervul. Terwijl ik naar het kille buiten staar Ben jij hierbinnen […]
[eerste van een reeks dizains bij muziek van Kristus Kut: Oneironaut is release DP020 van het Donkse Oog] Onyx bezet haar zwiepstaart aardwaarts schuift & Plet bij grondlage zwavelluchten traag De nijplarynxen, trillippen gehuifd, & Bij opspattend schedelgruis nog vraag Oplucht: dienaars worden wij corpofaag De armen van hand ontdaan, gekopstanst De stompen vreten zich […]
(antwoord op een dizain van Ludy Bührs) Vergeef mij, schone, dat ik even niet De weelde van jouw schitteren bezing, Dat niet jouw gouden lokken nu mijn lied De zang ontlokken, drang die ik bedwing Omdat ik zag & mij als enkeling Gevangen weet in nog een dieper zwart, Dan waar jouw licht zo heilzaam […]
on s’ amuse Het is roodgroen geelblauw witrood groengeel Of blauwwit roodgroen geelblauw witrood groen Of toch eerder geelblauw witrood groengeel, Ook al lijkt het dat het blauwwit roodgroen Het geel nodig heeft om blauwwit roodgroen Te kunnen zijn, net zoals het geel blauw- Wit roodgroen nodig heeft om niet geelblauw Te zijn of zelfs […]
à sa muse Wanneer ik oplos in jouw eeuwigheid Word ik het niets dat in jouw hemelrijk De mijlpaal is van alomvattendheid, Want zoals ik mij aan jouw stralen ijk, Zo brengt mijn niets jou binnen handbereik. Omdat ik jou vergeefs met mij verleng, Zodat ik ’t Niets van buiten in jou breng & Jouw […]
Er is vraag naar meer lyriek op de straat: Het vuilnis gibbert & het blauw verschiet. De geraamde dames staan stijf van haat & Stuurs de kleurling weet het, weet het niet, Hij rochelt op het schone van mijn lied. Er is vraag naar meer lyriek op de straat: Ik weet het maar ik ben […]
Kom, laat ons de hongersnood verdrijven, Bannen de kou die ons bevangen zal Vervloeken ’t nijdige van de wijven Van venten ’t spijt, de leegte na het bal: Ik neem jou in het donker van de hal & Jij verlicht mij, wordt weerom heelal. Wij zijn rivier, ik word jou & jij wal Van het […]
Koud is uw liefde, van de begeerte Het Buiten & u heerst daar soeverein, Vaardigt er de wetten uit, beheert er Klaar het Binnen, het stelsel van uw zijn, De wisselwerking tussen lust & pijn. In het branden, hier, van ons verlangen Heeft uw macht ons aan uw wet verhangen Omdat u ons de uitgang strikt […]
De begeerte is een blauwe vogel Die hoog de zonnestralen kaatst & vangt & Elke straal hervormt tot rake kogel Door dit lichaam dat zo naar jou verlangt, Glijvlucht waarin mijn ziel verloren hangt. Ik sluit mijn ogen & ik zie van jou Het beeld dat mij verteert, dat licht om jou & Tot moment […]
Linden trekt haar glorieuze herfstkleed Aan & in poelen blijven wolken staan, Weerspiegeld onder kleurenpracht: het leed Van het vergaan heeft schoonheid aangedaan & In mijn zucht is lust tot lucht vergaan. In ’t stad kopen burgers nog hun vals geluk & Maakt Tobback zich om zijn onmacht druk Terwijl hun wereld naar de afgrond […]
Het is in het gemis dat ik mij vind & Aan ontbreken blijf ik eeuwig trouw, Zoals de zon dieprood de dag begint, Zoals mijn wilskracht steeds weer strandt in jou: Zo ben jij de maan, schijn waaraan ik sjouw, Maantrekker op een veld gebroken glas, Wiel in het niets dat nooit & nergens was, […]
Ik proef de smaak van slavernij in wijn Ik ruik de lijkengeur in elk product Ik voel de honger, de vretende pijn, Hun tere ziel met lijden diep bedrukt: & Dan wordt mij de tong nog uitgerukt. Ik word aan ons gelijk, ik zie de strijd, Ik ontdoe mij van het zijn & de tijd, […]
AAN ZIJN LYLIA Niet van Venus de verre fonkeling, Niet het branden, fel, van het liefdesvuur, Maar het leven in & door betovering Van de doden die wij zijn in elk uur, Hoe herhaling van de liefde wórdt het vuur: Dat wou ik in deze verzen blazen. Niets hier heeft jouw schoonheid, niets jouw duur, […]
Er is de tijd, voorwaarde voor het zijn; Er is het zijn, dat af wil van de tijd; & Dan jullie die zichzelf willen zijn, Maar zich van ik vergissen, & vol nijd De planeet bekleden met een laag spijt. Er is geen tijd, ’t is altijd al gedaan Het kent geen liefde, het wil […]
Er was vandaag iets kalms in mij, gewicht Waarin ik mij van druk ontdaan bewoog. De hemel had mij helemaal, met zicht Op haar blauw, een grauwe dreiging heel hoog & Dan die schittering, de zon die boog & In de diepte van haar kransen kroop: De weg naar nooit die ik steevast beloop. Er […]
volgende 2 dizains schreven Anna Ziarko en ik gisteravond samen op basis van een tekst en een tekening van haar. ecce Zie mij hoe ik wacht op jou, hoe ik naakt, Terwijl mijn lichaam blaakt, hoe wijds ik lig: Elk been dat zijdelings het bed bewaakt. Jij springt, jij trippelt, jij wekt mij […]
voor Ludy Bührs Hier is een hand, in de plooi van jaren, Belijnd met verzet, getaand & met eelt Getooid, duur, alsof een hand kan staren & Zo een ik bereikt, met vingers speelt, Het al van ons in jij & mij verdeelt. Daar is het strakke, de tongval van haat De nijdige stroom op […]
In mijn vingers rust de totaliteit, In mijn handen is er niets dat nijpt, In mijn armen ontstaat verscheidenheid Ik ben het schone dat aan schoonheid slijpt Omdat het schone in zichzelf pas rijpt, & Niets zichzelf als plaats ter dood belijdt, Zichzelf voor ons in pathos overschrijdt. Maar alles is nu eenmaal wat ik […]
Ik heb jouw ziel niet lief, die mij te vreemd is, Terwijl ik mij door haar toch weet gestuurd. Ik heb niets met jouw geest die mij raar is, Want hij lijkt mij door dwaasheid ommuurd. Jouw geld is iets dat in kluizen verduurt. Jouw lijf daarentegen, dat reine goed Waarin ik mij verliezen wil, […]
In de trage loop van verdane tijd In de kale, kalme rust van de dood In het vaste van de nijd & het spijt, In de wet van de letter, in de nood Aan gebrek zijn wij tot onszelf ontbloot: Schemerige verzen, warende schim Rond het blote skelet van Elohim. Ik roer met een veer […]
Ik leef niet in de treurnis van uw dal Ik heb met u gedaan, u is af, al Wat ik niet langer kennen wil, getal Van uw berekening, ik ben, ik zal Verdoen ons tot beslecht & vreemd heelal. Ik voel elke nacht de tijd van uw nijd Ik snuif uw verraad, u ruikt er […]
Elk uur dat ik alhier tot mij verduur Elke seconde dat ik mij word, Hier, gevangen in de nood van de duur, Elk ogenblik, niets, waarin ik mij stort, Zegt wat ik ben, naam voor wat er mij schort: Elke adem in, alle adem uit, stilstand In beweging, hint, afwijkende hand Vertraging van de schande, […]
“Dort [,…] Wie das Wort so wichtig dort war, Weil es ein gesprochen Wort war.” Goethe, West-Ostlicher Diwan Hier is de zonnebrand van eenzaamheid Toen het woord nog hier was omdat het woord Gesproken was, verzwegen as van de tijd. Hier is de wanhoop die allen bekoort, Het lichaam werd lust die de lust vermoordt, […]
Soms, ik stoot mij aan jouw wonde open & In mijn zinnen komt dan vol jouw vloed, Taaltumult dat zich voorbij wil lopen, Een schoolse demon die zijn duivel groet, Bloed dat niet gaan kan & kruipt waar het moet. Dan voel ik weer jouw zuchten diep in mij, Wij lagen als geboren zij aan […]
Ik hield jouw adem in mijn adem vast, In de kring van het kronkelen mijn lot. Ik schreef jouw naam in het stof op een kast. Ik had jouw liefde lief tot op het bot, Ik haatte jouw haat als mijn genot. Alle dagen herhalen de vragen Alle nachten herhalen de dagen, & De dag […]
Leegte die ik heb, mijn aards paradijs, Haperzang, dol rond het bot van mijn lijf Als een vlieg op rot vlees, vuur in mijn ijs, Pijn waarmee ik leed als een deel verdrijf Van dit leven waarin ik in leven blijf. Ik zag jou mijn toveren voltooien, Ik zag jou naakt gekist in het mooie, […]
voor h.g. Wij berusten te vaak in het verleden Wij halen pracht uit pijn, verkrachten zijn, Telg van aanwezigheid, kind van heden & In mijn bloed klopt dagelijks pijn: Jouw hart dat er is, jouw betere zijn. Ik neig niet daarheen, ik heb jou wel door Jij wacht & ligt op het het juiste oor. […]
Er is een droom voor jou, alhier & nu Er is dit woord dat ik jou al geven kan, Er is het bleke ook, het vreemde u In ons omarmde lijk, mijn daad als man: Er is dat niets waarin ik alles kan. Ik streel huid, de schouders waar ik van hou Ik kus jou […]
Mijn hand is klaarte op jouw reine huid Mijn woord bezweert het bestaande verband, Het is droef: er is een in, er is uit: Er is die droefenis over het land, Van schaarste datum, beschreven als klant. Mijn hand is erg stil, een hemels geluid, Het wrijft jou niets aan, jij komt er wel uit. […]
De wind in jouw haar toen ik jou had, jij, Het gemis aan mijn zij, het donkere, Zwart van het vervlochtene, jij in mij, & Het waaien doorheen het hunkeren De lucht die door de gaten wil kirren, Kwetsuren, tijd in de pels van de nerts, Aders van goud in het loodzware erts, Loopbaan van […]
Ik heb jouw vleugels in de kast gestopt: De veren, een na een, laag na laag, traag, Omdat ik nog die hoop heb dat het stopt. Maar niets is alles, alles niets vandaag, Ik leef na datum, ik die ik verdaag. & Dan verbloem ik nog mishandeld schoon, Mijn lijf dat zich kromt naar waar […]
It is your clothes that carry me away My fill of beauty, stripped to the bone. It is your lack of me that makes my day Your movements so close to my own, A dance in a palace that i do not own. There’s too much silk on your skin in my dreams It makes […]
You do not know how low the price of life Might get when we’re down to the steep of height. You do not know how low we do & thrive, How nought is within the sum of our might. I have made my undoings without pride I did my time with glory, made it mine. […]
Zomer, stof waar nu al de mot in zit: Rafels, slingers, slierten om het lijf, Vruchten tonen door gebladerte hun pit, Hun eigen zijn staat eetbaar buiten kijf. Winter wordt weer koning, herfst is zijn wijf, Dat geil al het groen van de takken stroopt, Op verlossing in het naakte leven hoopt. Ik knoop jouw […]
In wanhoop is er van chaos orde, Er is in het lijden van spijt een zang, De dagen zijn tot duister verworden, De nachten duren & duren te lang. Er is jouw schoonheid die ik nu verlang, Terwijl de tijd zich naar mijn letter schikt & De dood zich in het leven verslikt Terwijl wat […]
voor a.c. Daar sta jij dan, schoonheid, dagomkrult, Nacht met het zacht van jouw haren als beemd, Luifel naar leven, ontsnapt aan ‘gij zult’, Van het nare erin als nimf ontheemd: Dame, van menselijk falen vervreemd. Er is in jouw adem een mirakel Jouw lippen hebben lucht van orakel Jouw zicht & jouw zin weet […]
Vuurtoren wil jij dat ik word, draailicht Dat redding geeft in nood: die warme gloed Die jij mij gaf, die geest vol van gewicht, Dat lijf dat zich van mij bevrijdt & doet Wat niemand kan, elk voor ieder behoedt. Ik heb haar nodig, pa, haar arm is wet, Haar ogen zin, haar dans in […]
Omdat ik hier ben, ben ik daar, bij jou Omdat ik nu niets voel, ruik ik jouw huid Omdat ik niets weet, ben ik jou trouw, Omdat ik niets hoor, ben jij het geluid Van zeeën, van sterren, ‘n hemelse vrouw In de nacht van mijn niets. Toekomst van iets Dat ik grijpen wil, maar […]