B55 contra-indicaties van de zon ‘proton ta peri tas archas’. Aris. Fys. 184 a,15 tingeling van dingen zo floepen hier de schermen aan & op als daken richten zich in lettersneeuw verpakt de klanken. ik stroom er in & uit met resten oceaan, mijn vocht hertaalt zich naar een zacht gefluit. koel een oester op […]
ik is in het blad is ruw de bloem isin mijn hoofd en slaat de wereld inmijn hoofd aan flarden op het bladin mijn hoofd vergrijst er een zonen als ik stengel zeg vergaande schepen in mijn hoofd hetblad is blauw de scheur erinis waar de barst begint en ikmijn einde als een kassavan een […]
schrijven nee ik zal je nu een derde wereld skrijven & alle wervelende wrevel in je ogen wrijven. ik zal de klanken s & k & r, de diepe strepen van je nagels in mijn rug met c’s & h’s niet zalven, je perk was park is nu mijn zerk & in graniet staat daar […]
22B91 ik wil de vorst wel zien, de pegels van je waterval als tanden in je opgewekte koude bijten. ik wil de klanken van je zogenaamde liefde zien verstarren tot de letters l & i & e & f & d & e. & hoe je licht & vuur ontkent tot je bloed je lippen […]
de vliegenmoeder heeft de namen van de maan vannacht verslonden. de lijnen van de letters zakken uit het rotten van haar huid. verderf, ellips van handen, mergeltanden, geur van brandend haar. het roet bedekt het gras in parken, een laagje asse mengt zich met de sneeuw op banken. de fijnbesnaarde kopers willen goden kopen, wervelwinden […]
Anke staat voor de deur, ze drukt haar neus plat tegen het raam & roept mijn naam. De deur kraakt, ik laat haar binnen, ze weet anders niet waarheen te gaan. Ze zegt ik heb je hier het lichaam meegebracht van Sneeuwwitje, het heeft nog net een zijden jurkje aangedaan, de borstjes priemen. Ze vraagt […]
het is bijna ochtend & ik braak een zon. het vuur versmelt mijn vingers & mijn mond tot bol. ik draaf de straten af, mijn soort is hol, je voelt een vel met daarin wit een etterend gezwel. ik hoor het ruisen van de stroom. er word gemorst met water in het water & de […]
Vannacht, bij volle maan, tussen 0 & 1, dalen we op Radio Klebnikov af naar de meest infernale regionen van de menselijke psyche. Darkness, darkness, my old friend. In de reeks ‘Voorgangers van Vekemans’ laten we de oud-italiaanse geperverteerde prutser Dante Aleghieri aan het woord, die op zijn 33ste nog steeds zijn nobele, ietwat vervallen […]
