Zoutarm Als Dana zong kon niemand nogde hemel uit mijn rokken jagen. O glazen ademstoot,o blauwte van heur stem, o lichte lik en zachte tonen,o diepte zodat ik. In ’t voorjaar eens het vroor nog dat op de ramen de kristallen kraakten, kwam ze op haar klompen heel den hooiweg af, haar jas hing als […]
Herrijzenis dat is voor na het avondmaal. Kutgrasmaaier. Het gras moet eender kort, de gezichten uitgevlakt, gezang is van parkieten het exclusieve recht. Binnenbonkt er dehydratie, de keel schort, de handtrilt het tekort, de gedachte zin loopt vastin de tot zin gedroomde gedachte. Etterende letters. Ook gal heeft haar timbre. Spugen om het uur, de […]
over ‘klachten’ In de jaren ’90 van vorige eeuw, een schone tijd toen het smelten der kapen enkel bestond in de zottemansklap van groene hysterici, verbleef ik ruime tijd in Residentie Zilverden, een sociaal woonblok in het Leuvense. Het was een zeer inspirerende omgeving. De vreemdste creaturen slopen er des avonds als grillige schaduwen […]