Maand: februari 2019

’t Golven en daarvan ’t nakende einde ontnamen aan het varen doel en schip: zo vervallen slogans van het zijnde tot zinloos vuil bedrukt plastic, tot hip gehypte waanzin uit een slechte trip.   Maar het dat hier verglijdt van hel tot hel kent van de liefde nog het ganse spel: het fluistert zacht haar naam in […]

Het waakt, door u en wanen overmand, en dan door u het leest haar geest die zucht, verbeelde vlam waaraan het fel ontbrandt, een waar verhaal dat van de waarheid vlucht, vermeende held met oud venijn verlucht.    Genot, denkt het, heeft hen verbonden: zijn geloof gelooft het geen seconde, want in haar lichaam jeukt alleen […]

Het licht versnelt, de zee verstijft een tel,einde komt er alom aan het deinen;en het, daar? ’t licht bereikt er nooit zijn vel:weg is het van ons en tijd en zijn entoch staat daar die schim van ‘t zijn te dreinenom herhaling nog, te lezen heden,terwijl ‘t zijne is al lang verleden.Nu raast u, lezer, […]

Het kolkt. Er stroomt lava uit de scheuren,op de bodem barst de aarde open,vuur wil vuur én water, vrij gebeuren.Nu nog pluche purpert uit bezopenmonden, nijd belet van bloed het lopenin de wrong der polsen. Nu nog slonzenbazen met hun geld en nu nog plonzenwerkers slaafs slijm en drek op cellofaan.Walgend ziet het zich, waar […]