Soms, ik stoot mij aan jouw wonde open
& In mijn zinnen komt dan vol jouw vloed,
Taaltumult dat zich voorbij wil lopen,
Een schoolse demon die zijn duivel groet,
Bloed dat niet gaan kan & kruipt waar het moet.
Dan voel ik weer jouw zuchten diep in mij,
Wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... lagen als geboren zij aan zij
& Alle ketens kwamen in mij los
& Het ware in ‘vrijen’ daagde mij
& Zie: de zon op jouw huid is als blos.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).