jt 86 – il faut partir du futur qu’il y avait dans le passé – DROOG-TE invoer: Harusmuze 372 opm. vooraf: het NKdeE taalgebruik heeft de onmiskenbare neiging om het genus van abstracte begrippen te vervrouwelijken. we doen dit al sinds jaar en dag met zekere ideologische consistentie om duidelijk te maken hoezeer ons taalgebruik […]
dat vreugdeweg is nade vreugde maaktde man op weg naar vreugde enkel blij. invoer: 汴州离乱后忆韩愈李翱 – After leaving war-torn Kaifeng, remembering Han Yu and Li Ao – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj239.html huì : kan, is mogelijk, is in staat, zal, samenstellen, ontmoeten, verzamelen, zien,unie, groep, vereniging
raakt het? machtig het zand verdwaalt in het zand. de stof baant zich een uitweg naar het onstoffelijke zoals je ook woorden wel eens ziet woorden dragen naar hun einde. alsof het lijk van god erbarmen wekt. de droogte is reeds omtrent, het eerste krimpen is een krimpen van de longinhoud. de mensen dragen de […]
ze lopen naakt in de weide van de geurige kruiden met de hitte van de dag onder de voeten. het is te oud hiervoor en ook voor haar maar het kan want het zomert. naakt in de weide lopen van de geurige kruiden en in de rivier duiken, die met de zilveren vissen.
ik schrijf jouwtreuren wegin wat ik lees en overal jouw wonden openen. invoer: 寄崔纯亮 – For Cui Chunliang – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj238.html yǒu: hebben, er is, er zijn, bestaan, zijn
jt85 – le chemin qui se trace lui-même – WEUH het Franse zinnetje staat in het Oury-boek op blz.39. dat het bewustzijn geen statisch te begrijpen ding is, is voor dat bewustzijn maar moeilijk te vatten. onze taal is er niet op voorzien om haar eigen recursiviteit te verklaren. vandaar ook dat net die recursieve […]
het wachten is altijd van uiterst korte duur. het al is al zo vaak gebeurd, de tijd is een spiraal in elf dimensies, een web van draden in de stilstand van het onvermijdelijke. pijn herhaalt in elk moment de pijn. het genot herkent zichzelf in elke zucht. de woorden spinnen als dwaze tollen rond het […]
in de smalle tuchtkamer van het genot waar alles vlamt en rondom laait,wordt langzaam zichtbaar de zwarte pit, zaad en voeding, motor van verval. de dagen tellen ons, de tijd loopt vol met onverschil. wolken overdrijven ons. het land wordt zand. wij overwoekeren het naken van de ondergang. het heeft het en niets in handen dat […]
jt84 – ‘il faut que la main trace‘ – WOOR DEN BOEK op 5 november 1986, de dag van de eerste sessie waarvan het eerste hoofdstuk van Jean Oury’s ‘Creation et schizophrénie‘ de uitgeschreven versie is, is het nog niet zo lang geleden dat André Leroi-Gourhan overleden is. Oury schrijft diens naam verkeerdelijk met een […]
