“O, der Wansinn der großen Stadt, da am Abend / An schwarzer Mauer verkrüppelte Bäume starren” Georg Trakl – An die Verstumten Grotesk doorschoten grauwe berg bederf, In plas & blik vergeefs een spiegel zoekt Zich het mismaakte, schuift van erf naar erf. In lekke kelen Waanzin gorgelt, vloekt Dat Zin alhier geheel is opgedoekt. […]
Maand: oktober 2014
“Schlaf und Tod, die düstern Adler / Umrauschen nachtlang dieses Haupt” Georg Trakl, Klage Slaap & dood, uw zwarte zeilen ruisen Zinsvergruizend de nacht lang door dit hoofd: Woorden worden korrels, letters gruis & Binnen stormt het Niets, stom als beloofd, Koud & stil, zo wordt ons ’t leven geroofd. Lijven rijten open op de […]
Categorieën
wonde
” Wenn es Abend wird, Verläst dich leise ein blaues Antlitz.” Trakl, Verklärung Blauw, violet met purperen vruchten De avond vouwt zich langzaam de handen & Vogelzang waart weids door de luchten. Streng de nacht bekruipt de trage wanden & Zon bloedt uit in wazige randen. De peulen der graven barsten open In het wit van […]
“Gewaltig ist das Schweigen im Stein” Trakl, Nachtlied. De zwaarte is het zwijgen van de steen Hemelsblauw dat tot het zwarte verstart: Onbewogen gaat alles van ons heen De ruimte is de leegte in ons hart. Het onverschil, het buiten maakt ons hard & Vogels dragen maskers hedennacht. Het donk’re water waar de maan in lacht […]
Wanneer ik mij richt naar het bestaande Vindt de wereld plaats in mij. Er ontstaat Gelegenheid, tijd voor wat er gaande Is. Mijn gedachte is dan wrede daad: Geboren woorden hebben immers haat Voor wat hen van het onbestaande scheidt Omdat hun zin niet naar het ware leidt. Pas wanneer jij dit ook klank & waarde Geeft, horen zij zichzelf […]
Categorieën
protocols of cruelty
“In other words, thought cannot effectively employ the cruelty of abstraction untill and unless it exercises cruelty against itself. This is where thought adopts as its own the protocols of cruelty that lie at the basis of abstraction” Reza Negarestani, Torture Concrete Jean-Luc Moulène and the Protocol of Abstraction, p. 6 Mijn wrede ik ontdoet […]
http://vekemans.wordpress.com/
” In the end poetry is invasion and not expression, a trajectory of incineration;”. Nick Land, Fanged Noumena, p. 214 Van achter het masker, uit de gaten Aan het zwarte gebonden, de woorden Laken rond een lijf van hiaten Wijzende naar verstilde oorden Pracht van het Niets waartoe wij behoorden. De lyriek is van Niets […]
Categorieën
aan de kwade wijven
O kwade wijven vol van nijd & spijt Hoe wrang uw tongen rollen in hun hol! Hoe haast het wijzen van uw haat zo leidt Dat u zich in uw gal verslikt & bol Uw rode koppen draaien als een tol, Wijl zweren verwijten te barsten staan In uw verkilde schoot, tekort gedaan Door hem wiens pen u nu ter dood […]
