Categorie: 101Aanroepingen

Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

Delvauxesque

De ketel puft heftig, het water wil aftochten.

Je wil nog zwemmen, je alsnog met de zee
van mijn kilte benatten. Vuur verklaart stormachtig
het sterven aan het blauwzwarte uiteinde
van windstoten. Ik golf in de zee
zoals ik golfde in haren.

De wolken trekken zich in afschuw af
van het ondermaanse. Je staat hemels besmeurd
en perplex bij de gedachte aan aankomst.
Je wacht jezelf nog toppen tsunami
met je lust aan de voet van het wachten.

Je ziet jezelf naakt voor het raam
in het salon van je weigering.
Het rad dat je draait is de staart
van een pauw van de foor.

Waarom aarzel je nog, daar op je rand van beton?
De chauffeur kijkt niet om.

Het duister donkert nog, het woelen
wakkert het woelen nog aan.
Het iets dat te gebeuren staat, klimt
hoog op de beurs. De onrust wordt

mondig. Jij die mij kent
begrijpt in extase je haren.

Je ligt als LAIS
met waaier en kroon jezelf te verlaten:
ik geef je de parel, je hebt
het bereikt.

invoer (2017) – voor ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’

Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

Brueghels

Hoor jij ook de trage nijd die takt in de bomen?
Alleen een boom kan dit dulden.
Alleen jij kan dit lezen.

De dichter is de ekster op de galg
die schettert om hun kromming.
De andere treurt dat er mens is.

Het zou alsnog kunnen, schildert het landschap,
het dansen, de myrte. De bedding kreunt
van geile bevaarbaarheid in de verte.
Maar de huizen leunen vol afgrijzen,
de bergen verbergen de lucht
en de molen maalt er niet om,
want de zon negeert al het kromme.

Ongenadige, je scharrelt weer schor in mijn hoofd,
jouw inferno slaat mij om de enkels, de oren.
Je steekt mij de ogen en ik schilder de ziel.
Ik voel je vlindervleugels heet van genot
in mijn wrede roepzinnen kraken.

Straks moet ik ons weer uit nachtjurken pulken,
met het kromzwaard tussen de tanden en de ooglap op
in het lege donker naar hun stinkende lijven graaien,
nietsontziend.

Ik doe mijn gevoeg in de boerenzoon
die hun angsten niet deelt.

invoer (2017)

Door Pieter Bruegel de Oude – Scan aus: Christian Vöhringer – Pieter Bruegel. 1525/30-1569, Tandem Verlag 2007 S. 35 ISBN 978-3-8331-3852-2. Kommentar: Rose-Marie und Rainer Hagen – Pieter Bruegel d. Ä. um 1525 – 1569. Bauern, Narren und Dämonen Köln: Taschen Verlag 1999 S. 81 bis 82 ISBN 3-8228-6590-7, Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7319935

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

Steun de Vrije Lyriek! KOOP meer BROL!

De Neue Kathedrale des erotischen Elends verspreidt sinds 2004 het virus van de Vrije Lyriek. Koop ‘BROL’ ( = stoffelijke restanten van creativiteit) en steun o.m. deze blog, Platform PLEE en RADIO KLEBNIKOV.!

BROLSHOP

Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

lethargisch

de ogen scheuren zich van af van het zien.
de monden braken afstand in hun spraak.
de lippen barsten open. de rimpelhuid verstoft.
schroeilicht schroeit en opgelakte stilte
is strak ten dode opgesteven.

ook daar.

breuk. en barst.
en goddeloze overdondering, bevrijd
kabaal dat in de zinloosheid der droge taalkanalen
kolkt en stroomt.

het strikt haar in de afwezigheid van stof
die rond het niets haar niets hervindt.

invoer (2017) 1 van de ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze‘

‘do bad things with you’ – pastel op zwart A4 papier, levels in Photoshop

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

Steun de Vrije Lyriek! KOOP meer BROL!

De Neue Kathedrale des erotischen Elends verspreidt sinds 2004 het virus van de Vrije Lyriek. Koop ‘BROL’ ( = stoffelijke restanten van creativiteit) en steun o.m. deze blog, Platform PLEE en RADIO KLEBNIKOV.!

BROLSHOP

Categorieën
101Aanroepingen Anke Veld gedicht van de dag hemelnet2020 HEMELNETLYRIEK lyriek

rastopaal

2 fragmenten uit het Weerants Liedboek, een corrupt tekstbestand in het Neo-Nederlands uit de Afgesloten Toekomst dat in 2045 wordt opgevangen door de Neo-Kathedraalse audioFaag, een gignomenologische verontwezenlijking. de publicatie ervan in 2046 veroorzaakt een pantemporele deining die leesbaar is tot in de bucolische geschriften van Vergilius…

[…]

0  Node grashopper1sprinkhaan faaltje ni moeftu nog:
   ’t zuden hand is af, hebben de hemelluh
   hunnen hellu afgedoan. Gekeerd in se du
   ut der utten utgefeeld, verdaan al boenkte
5  huver gesoegd die sunne die lokens in alle
   tinge tingt in & weur di weur were wie nu
   mit uns die alle wie be wier, sinne die.
   Priktuns die eugen om zie
10 mit ziede geplakte drupting, druptie ze uut
   die kwetterdeung frolikt die roden rad 2van de rotspraak wordt de rode raad zo vrolijk als een hondje
   tut tu tunen tutter sie bilabillen, klakt sie
   aspectogans diene tuttelmip & hast sie
   die klakgang in ritmus leuswie der kant

[…]

0  heurig dich veulen, hemelluh effel3de hemel sta ons bij, playtuns nu
   diftiane uber ikspi tinggleuf tangmoezel ere
   ins euteleute utsnidde euterleunt, heultuns
   irte manoe habbe urweil nitvergongen dru
5  ikspi verdisspierte heurplekt, schrukt mut
   der blubiallen peurtent ikspi sik nier
   ikspi snikti noestalgica indirtisse4in de dichte mist
   utzude suituske richque chikalte skune klapti
   org velti ikspi der bubarsneuterbeu intu intu.

invoer (2017)

oude glasplaatfoto (meermaals belicht) uit de NKdeE archieven

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

Noten

↑1 sprinkhaan
↑2 van de rotspraak wordt de rode raad zo vrolijk als een hondje
↑3 de hemel sta ons bij
↑4 in de dichte
Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag

uitstekend

De kaderleden stelpen wel
het likkebaarden der vlammen,
de soepbinderij bindt de soep
en uit velen net zo
als het ene zullen vallen
de verafgode bedragen
als lichtbrekingscoëfficienten.

Van de objectieve illusie immers
moeten we afzien, van het gedeelde
heden tijdelijk
de rust inslikken, het bebroeden
tot het zichzelf vindt,
tot het kuikent.

Strek dus je hand uit, heftig,
en zie de 4 priemen trillen
van de ingehouden woede, tel
de tentakelende lustkronkels,
aanschouw een wereld van
onverteerbaar, slecht
vertaald verdriet.

invoer (2007) – programma: 101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze

bovenstaand aquarelleke is goed voor €20 bij in de Brolpot van de Kathedraal als u er ons van verlost.
de Brolpot is de verzamelplaats voor alle centen die we ophalen via Brolverkoop.
met de Brolpot kan de Kathedraal groeien, zo kochten we onlangs met de opbrengst van Brolverkoop het eerste stukske aan voor een mobiele studio voor RADIO KLEBNIKOV! jeuh!
het gaat vooruit! immers…

SEPTEMBER was BROLMAAND!

gedurende heel de maand september kon je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

Dit ter ondersteuning van de
Neue Kathedrale des erotischen Elends!
BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

eilaas, september is henen!
Uitzonderlijk is er dit jaar de ROTexpo waarop deze en andert BROL nog te verkrijgen is tegen dit tarief. Tot en met zaterdag 17 oktober!
Haast u naar FLUGZEUG, Diestsestraat 208 te Leuven en KOOP alsnog MEER BROL!!!!

*

Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

constant

Constant is steeds
het aanbod van beweging
het ogenblik nabij
waarop de vraag verstomt.

Kelk
die je gebaart zich om te keren:
een bodem schilfers dwarrelt neer,
leegte na het drinken. Magerman,
die op de winterhuid van straten
slijm en rot als goud noteert.

Vocht
dat in vertwijfeling haast
zich opwaarts door de poriën
murwt: verlangen is al angst
om het moment te beleven
nog voor je het verlangt.

Valk
die op met vrucht beladen akkers
het ritselen van voedsel ziet en verder
niets dan vallen doet: eenvoud lijkt de wet
waarnaar je hand zich richt, lied
dat jou en haar tot niets verdicht.

Bloed
is als de regen komt: het breekt
de stilstand in de zang van krekels. Hoor
de botte plof van lucht op lucht en het volgen
van de golven schokkend in haar lijf
naar een einde dat al lang het jouwe was.

Constant is steeds
het aanbod van beweging
het ogenblik nabij
waarop de vraag verstomt.

invoertekst (2017) – voor ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’

een schoon bloemeke, aquarel en crayon op A5 formaat, tijdens september kunt ge dat kopen voor minder dan een appel en een ei bijna want

SEPTEMBER was BROLMAAND!

gedurende heel de maand september kon je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

Dit ter ondersteuning van de
Neue Kathedrale des erotischen Elends!
BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

eilaas, september is henen!
Uitzonderlijk is er dit jaar de ROTexpo waarop deze en andert BROL nog te verkrijgen is tegen dit tarief. Tot en met zaterdag 17 oktober!
Haast u naar FLUGZEUG, Diestsestraat 208 te Leuven en KOOP alsnog MEER BROL!!!!

*

Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

weergaloos

mijn ongeloof is weergaloos.
onthoofding lijkt mij aangewezen.
die blinddoek hoeft dan niet: ‘k
wil ’t zien rollen bij de schoenen

met korrels allah in mijn ogen,
en strepen bloed als loopspoor
voor de schorpioenen. zet
uw post op ‘wereldwijd’, u

weet wel hoe dat moet. en breng
aan ’t eind de lippen in close-up
zodat men goed kan lezen want

met het lijf in sparteling blaas ik
‘maria’ in de bellen van mijn bloed:
haar zaligheid, haar warme gloed.

invoertekst (2015)

Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

schokkend

hier. Het duister met haar kleffe handen slaat de kleffe armen
om het lijf. Alarm. Het schuiven schokt, het is discreet, er zit
staccato in het rot. Het heeft niet veel. Het tokkelt op de al te fel
gespannen snaren van de tijd. Het braakt er. Er braakt het.

Giraffen schuren hun hals in een donkergroene wals. Krak. Het
knipt letters warmte uit haar lach. Maanklomp rest, kilte. Het
schuift de ladder uit tot hoog boven de daken. Bleek licht vervalt
ook daar maar hier kan het misschien nog aan een einde raken.

Alle vormen glijden nu in vormen weg en takken trekken takken
uit hun slierten wak gebladerte. Wortels duwen grond op de grond,
de kraaien pikken worm alsof er enkel worm bestond. Het? Het

weet niet waar jij bent. Het is jouw naam vergeten. Het gilt. Tril je
niet waar het de handen heeft gelegd? Jij was het lijf, wereld
die het voor haar had opgebouwd. Kom het nu maar halen

inputtekst

dv 2019 – AR van ‘schokkend’ – A4
Categorieën
101 Aanroepingen 101Aanroepingen debuut Grafiek lyriek

de klasse Het

Hoe het ook zij, zegt het, zo is het en het wijst zich aan
waar het niet is. Het is me wat: het noemt zich je van het
maar heeft geen naam, het gaat vooruit tot het er is,
maar waar is het? vergeet het maar, we zijn het kwijt.

Het is goed en het is kwaad, het is beter dat
men het niet weet want het is de hoogste tijd
zegt men, en dan meteen ook al te laat. Het wordt
bevestigd ook: het wordt hier heel vaak gedaan.

Het regent, het sneeuwt, het hagelt en het stormt
en naar het schijnt is het uitzonderlijk dit jaar
het is het schone en het ware goed dat het er was,
het wil ook wel, maar zie jij het nog wel goed komen?

Ach wat zou het, ’t is erg, het gaat, het maakt niet uit,
het is voorbij, het is het om het even, het is een vloek
verdomme als het zo is, het is om zeep, gedaan, het is
bij god het zijn dat er niet is, niet was en nooit zal zijn.

7/07/2019

noot: deze klasse is een onderdeel van het protocol benodigd voor een geldige lezing van de Aanroepingen en andere packages van de NKdeE lyrische codebibliotheken. Elk gebruik van de desbetreffende klasse in die pakketten instantieert, vervolledigt en/of overschrijft deze klasse of gebruikt haar methodes.

dv 2019 – ‘het’ – potlood – A6
Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

ontkennend

Het lichaam niet
is de gevangenis,
het zijn de woorden
eerst die er toe doen.

Ze slikken nijdig in
het strelen strelen in
en dan hun tong en
in de mond de mond.

Ze sluiten aan hun punt
de dromen af en staan
dan klaar met daden
waar geen mens om vroeg.

Woorden rukken op
zodra het zingen stopt
met schuren aan de
stekels van de macht.

inputtekst 

Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

resoluut

De luchten klinken zich tot klanken om.
De klanken vluchten laf de woorden in.
Het stof stuift uit de dode boeken. Genoeg.

Ik doe het licht aan als het uit is.
Ik doe het licht uit als het aan is.

Ik doe het kleed uit dat je draagt.
Ik los de vraag op in jouw blik.
Ik duw de zwaarte uit jouw zucht.

Ik ben in jou.
Jij bent in mij.
De wereld is
in volle vlucht.

inputtekst

dv 2019 – ar van ‘feestelijk’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

de klasse Hij

Hij dichtte het lek waardoor het levenslicht verliep.
Hij rukte het raderwerk van plichten uit jouw hoofd.
Hij gleed door grotten van de droefte naar de dood,
Hij doofde vuren die de angst vertoonden op gezichten.

Hij bracht de hartslag van de sterren telkens weer op gang.
Hij schepte slijk in vorm en wreef de vormen om tot brons.
Hij boorde tunnels naar de ochtend in een nacht die nooit begon.
Hij sprak de taal van vóór men jou verkopen kon in Babylon.

Hij zaaide leven waar de aarde lijken braakte uit de grond.
Hij bouwde eeuwen onrecht om tot een moment van vrede.
Hij bracht eenvoud in de lakens en liefde in de sneeuw.

Hij zette harnas om in huid, jouw tong in bloei en dromen in geluid.
Hij sloop jouw lichaam in, je niesde en jouw weerstand week.
Het was een vonk, hij werd jouw vuur, hij brandde op, het is festijn.

noot: deze klasse is een onderdeel van het protocol benodigd voor een geldige lezing van de Aanroepingen en andere packages van de NKdeE lyrische codebibliotheken. Elk gebruik van de desbetreffende klasse in die pakketten instantieert, vervolledigt en/of overschrijft deze klasse of gebruikt haar methodes.

inputtekst 

dv 2019 – AR van ‘de klasse Hij’
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading gedicht van de dag Grafiek lyriek

de klasse Zij

Zij murwt haar stralen in de plooien van de hel.
Zij smeedt de kilte in het woeden van haar nacht.
Zij scherpt haar vragen aan de snede van zijn zwaard.
Zij stoot zijn woorden af als korsten op haar pracht.

Zij schatert om de bonte schimmels van de nijd.
Zij maalt de onmin smalend om tot min en mond.
Zij braakt al klaarte voor de lust in leed begon.
Zij is al zon waar hij nog maneschijn bezong.

Zij slaat de armen om en lachend uit de kom.
Zij keert de aarde vruchtbaar voor haar zuchten om.
Zij breekt het ijs, ontsteekt het vuur en spettert zuur.

Zij schrijft het leven uit in minder dan een uur.
Zij draait haar wensen als een fishstick in hem om.
Het richt haar aan in u, zij is uw reinigende kuur.

noot: deze klasse is een onderdeel van het protocol benodigd voor een geldige lezing van de Aanroepingen en andere packages van de NKdeE lyrische codebibliotheken. Elk gebruik van de desbetreffende klasse in die pakketten instantieert, vervolledigt en/of overschrijft deze klasse of gebruikt haar methodes.

inputtekst 

dv 2019 – AR van ‘de klasse Zij’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

de klasse U

“Woorden, ze deugen niet”

Herlinda Vekemans, Herhaald onderwerp, in Buiging ISBN 90-5655-283-X

U bent het Ene, Oorzaak, Middel en het Al.
U zegt mij van uw Wet het rijmen aan en  uw Verhaal.
U doet de muze af als vrouw en mij als haar vazal.
U buigt elk zwijgen om tot einde van uw Taal.

U zuigt het leven op, de vreugde bij de liefdesdaad.
U zaait het rot erin en in het rotte schiet uw zaad.
U snijdt de lijfjes ik, de lijfjes zij perfect op maat.
U zet de neuzen naar de winden van uw kwaad.

U spiegelt zich een spiegel in de ogen van mijn kop.
U draait de haat in haar en zet er uw verlangen op.
U windt ons op en laat ons doden met uw zotskap op.

U hakt het jonge leven om, terloops, als zachte prut.
U hebt het vindingrijke hier voor eigen praal en nut
in mij, in haar, in u tot op uw barre bodem uitgeput.

noot: deze klasse is een onderdeel van het protocol benodigd voor een geldige lezing van de Aanroepingen en andere packages van de NKdeE lyrische codebibliotheken. Elk gebruik van de desbetreffende klasse in die pakketten instantieert, vervolledigt en/of overschrijft deze klasse of gebruikt haar methodes.

inputtekst 

dv 2019 – Asemische Lezing van ‘de klasse U’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

de klasse Jij

Jij bent afwezig als een veld van ongebruikt geheugen.
Jij bent een al met niets nog opgevuld en vlak en leeg.
Jij zet het afgedane op als initiële boord van het verlangen.
Ik schrijf jou neer en af om jou te zien en wil dan meer.

Jij zuigt mijn woorden aan en gomt werktuiglijk alles uit.
Jij breekt het zuchten als een muffe aanslag uit mijn keel.
Jij sluipt mijn zinnen in en stelt er elk begin van uit tot nooit.
Ik stamel en ik stotter, ik zoek jouw lichaam jankend in geluid.

Jij trekt mijn vingerspieren in een letterlijk verband.
Jij zet mijn ogen af en steekt mijn hand in ijs en brand.
Jij jaagt het stromend bloed naar een ondraaglijk bestand.

Jij houdt mij van je einder weg omdat mijn sterven jou voltooit.
Jij stelt jouw lichaam in zodat ik alles als een vaststaand feit herschrijf:
ik snoer jouw op en aan mijn geest, mijn ziel, dit hunkerende lijf.

noot: deze klasse is een onderdeel van het protocol benodigd voor een geldige lezing van de Aanroepingen en andere packages van de NKdeE lyrische codebibliotheken. Elk gebruik van de desbetreffende klasse in die pakketten instantieert, vervolledigt en/of overschrijft deze klasse of gebruikt haar methodes.

inputtekst 

dv 2019 – AR van ‘de klasse Jij’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

de klasse Ik

Ik ben het doorgeefluik van jouw verlangen.
Ik heb jouw lichaam in de letters van mijn geest gevangen.
Ik laat jou reddeloos en vochtig in je leven hangen
en jij verhardt weldra tot rijm in mijn gezangen.

Ik zie jouw takken, hoor de laag verdorven liefdespraat.
Ik zie het witte blinken in jouw roodomrande haat.
Ik draai de poorten op je ogen in het slot:
jij blijft mijn stralen volgen als een blinde mot.

Ik ben de gaten in jouw traliewerk van heden.
Ik geef jou zicht op toekomst en verleden.
Ik zal jouw armen melodie en richting geven.

Ik draai de lus rond je verhitte lichaam aan.
Ik trek je lippen dichter bij mijn branden aan.
Ik zet jou vast, ik bind jou in, jouw einde valt in mijn begin.

noot: deze klasse is een onderdeel van het protocol benodigd voor een geldige lezing van de Aanroepingen en andere packages van de NKdeE lyrische codebibliotheken. Elk gebruik van de desbetreffende klasse in die pakketten instantieert, vervolledigt en/of overschrijft deze klasse of gebruikt haar methodes.

inputtekst

dv 2019 – Asemische Lezing van ‘de klasse Ik’

Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

fataal

Verdwijnt het niet
als jij mij ziet?

Bloedt mijn blik niet
in jouw lege wereld uit,
smelt mijn hand niet in
jouw hand, mijn vingers samen
met de jouwe tot een klomp,
als jij mij roept, mij raakt?

Ik sta ommuurd als jij
door eender traliewerk
en geef er slaafs bevelen door
die ik spartaans van haar
ontving : verwijt ons niet,
vertel mij niet hoe ik mij
ter dood in jou, hoe jij mij
in en uit het leven stoot.

Verdwijn ik niet
als jij het ziet?

inputtekst

dv 2019 – AR van ‘fataal’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

zakelijk

Wonderbaarlijk noem je
hoe haar stem mij vangt
en ik uit haar versleept
bij jou alsnog bevlogen
kronkels maak.

Betoverend vind je
elk gebaar dat ik
van haar op jou verhaal
en hoe jouw lijf in elke
streling past.

Zaligmakend heet het
als ik in jou krul,
jouw tongen vurig lik
en al gods heerlijkheden
uit je dwing.

Vergis je niet in mij,
mijn lieveling : jij
kreeg van haar die zwoele
stem, dat golvend haar, mijn
zilverling.

inputtekst 

Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

theatraal

Haar zotskap op en dansend in mijn handen,
aan stok en draden hangende is zij de heks.
Bovenwerelds stom ben ik haar toegewijd.
Ik, die graag de kinderen hun gieren gun, leg
nauwgezet met elke grimas, wenteling
of kronkelpas een onverzettelijke haat
in haar luchtig stoffen ledematen, in
haar gelaat van zwart doorgroefd genot.

Met weerzin en met liefde in één oogopslag
zie ik jou een kind bekijken, achteraan,
dat in een appel bijt. Het bijt begeesterd
tot het tandvlees bloedt – het vruchtvlees
sist, er is het sap dat spat -; en jij, doorwinterd
en van vet ontdaan, verslingerd als eenieder
op het zweven, maar met de goddelijke nijd 
dieper in je lijf dan lust en geil bij menigeen,

wat anders wil jij dan dat straks mijn almacht
diep in jou herhaaldelijk de noodzaak van de pop,
het kind, het bijten en het teveel van het gebrek
in jou, dat heel het theater glansrijk weer en
nog en en nog en vol jouw divarol beaamt?

inputtekst

dv 2019 – AR van ‘theatraal – A4

Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

religieus

voor a.s.

er is geen tijd
en niets staat ons te wachten.
er is geen bed
waarop mijn naam geschreven staat,

maar dagelijks 
is jouw schoonheid krijtend
op mijn zwartgeblakerd land

een toverzang,
geborgen klank van zilversnaren,
handen, dansend, die mijn talen breken

en klakkeloos
van liefde spreken alsof geen wervelstorm
ons in die oogwenk ooit nog raken kon.

inputtekst

dv 2019 – AR van ‘religieus’
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

pastoraal

Sla je zomerrokje om je badpakslip
en sluip druipend weg van ’t strand
met je natte tenen op het wegelzand.
Toeter tonen met getuite lippen, klak
verwachtingsvol je tongetje en rep
je billen in het ritme van een deuntje
dat je dapper maakt en los van zeden.

Berg je tijdig voor des donders droeve
buldering. Haak je natte bloesje
aan een hoornen stomp en laat de maan
je zacht omstralen door de spleten.
in de muren van dit krocht. Let niet op
het kattenkrijten buiten waar de wereld
naar gewoonte aan het razen is.

Wemel in de weelde van haar wake,
van het ontwaken de weerspiegeling.
Voeg je morrelende borrelen bij
het krols gezwiep van hagedissen,
slaak verboden zuchten met je kille tong
en kronkel vochtig in de strakke kramp
waar men jou droog en nors van zong.

inputtekst

dv 2019 – AR van ‘pastoraal’
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

traag

Was je als het lelieblaadje
dat ik onder handen had,
een vale rest die moeilijk
van de vingers ging?

Was je zacht als dit gras
te zeer tijdelijk een mal
van tederheid en liep je
drassig over op de grond ?

Was je als een vlinder beter
ver van mij gebleven toen,
van een toekomst die niet ik
maar mij in handen had ?

Wil je dat ik verder vragen
bij jouw lichaam stel, jou
de liefde letterlijk
het naakte vel op spel ?

Of kijk je liever zon met mij
die speels haar licht verstrooit
en vlekjes vijverwaterschimmering
op gindse boomstam zet?

Traag strijk ik met jou
de vele vouwen uit, de rimpels
ongeloof geborgen
in het woord herinnering.

inputtekst 

dv 2019 – AR van ‘traag’ -A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

ochtendlijk

Verheerlijking, onaangeroerd. Niets
bewegen tot een laag straaltje zon
jouw stem openbreekt, glaswollig roos
jouw tere zucht uit nachtblauw stulpt.

Dat ik je aanleun dan, eet
van je adem, zout van je hals
lik en wellicht de dag lang
met die klemvaste dreun van me

jij roep, je naam? Dat ik je neem
tot je trilt als een riet in de wind,
tot je zweeft op dit bed van beton,
tot je breekt in de ijskoude nacht

van mijn land? Dat alles vergaat?
Niets dan je waarheid bestaat.

inputtekst 

dv 2019 – AR van ‘ochtendlijk’
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

bezwerend

Blijf bij mij, verdrijf haar niet:
ik zal omstandig strelen
heel jouw huid en in jouw broosheid
teder stromen wekken tot je
trilt en als je rilt de koude angst
onmiddellijk verbrijzelen, restjes
pijn secuur uit groeven vijlen
tot haar vlies jouw lichaam dekt en
in jouw mond haar ijle zingen
’t vlammen van jouw vreugde likt.

Blijf mij bij, verlaat haar niet:
ik heb jouw leegte in haar aangericht
en in haar zinnen heerst onwrikbaar nu
de kille wet van de afwezigheid.
Verlangen tintelt in het spitse
van haar handen en jouw lust spant
het bewegen in het malse weke
van haar midden aan met snaren
tot zij danst om hoe jij lacht en leeft.

Ik strijk haar aan, jij zingt als glas.

inputtekst

dv 2019 – Ar van ‘bezwerend’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

nalatig

Niet eens beweegt haar hand.

Het linkerkinderwagenwieltje
waar een slag aan zat, had zich voor twee maanden
in het voetpad klem gereden : haar vloek klonk
simultaan met mijn geslaakte zucht.

Scherp licht stak uit haar blouse
en brak in de wolken boven mij
een regen aan van weken.

Dag na dag en uur na uur
zag ik in haar blik seconden afgemeten staan
die het moment millennia verdaagden
waarop ik haar het woord kon vragen.

Ik sprak niet aan. Ik zag
mij zien en liet haar gaan.

Niet eens haar hand bewoog.

inputtekst (uit ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’)

dv 2019 – AR van ‘compulsief’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading gedicht van de dag Grafiek lyriek

maritiem

kom,
Astrée en berg nu blozend maar
jouw sterrenogen in hun kastje,
gooi onachtzaam al jouw linnen
aan de haak, pulk
dat strakke koordje
van je haardot los, en
snoer
jouw leegte
rond het mastje
dat ik
maak.

inputtekst (uit ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’)

dv 2019 – AR van ‘maritiem’
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

laconiek

Leef je dagje, zweveteefje,
want ik kleef je lieve lijfje aan
als aarde ’s nachts aan lucht.

Drink je wijntje, fuivetrijntje
want ik zwelg je klanken tot het barst
en knarst van stille pijn.

Lik je ijsje, snoepedoosje,
want ik kauw je zinnen tot het bloedt
uit bleke blaadjes roos.

Lach je lachje, linkepinkje,
want ik maak je sprookjes groot en hol
vol droeve gorgeling.

Moraal :
Strijk je kopje, zwavelstokje,
want ik ben vuur waar jij wil branden
en water waar je zwemt.

inputtekst (uit ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’)

dv 2019 – AR van ‘Laconiek’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

Kathaars

Ik
zocht
de bloem die in haar
cirkel brandde (haar naam
is uit elk boek geschrapt).
Een tempel heeft ze niet ;
ze blijft soms even in profiel
op wit berijmde ramen staan,
om dan in ’t ongezien te verdwijnen.

Waarheid is onhoudbaar
en dat wil men niet.

Zij is wellicht sinds lang
in walm en kreten opgegaan
en wat de kerksteen ademt
van geveinsde treurnis om haar dood,
bedekt maar half ’t besef en het afgrijzen
dat in de stad een schuiloord zoekt, gelegenheid
om niet zichzelf te moeten zijn.

Liefde is onschuldig
en dat wil men niet.

Liefde is het niet en waarheid evenmin,
maar als jouw blik, mijn liefste dartel erzatz-ding,
zo godverlaten geil van opgehoopt verlangen
op mijn leegte stuit en ik barbaars gemeen alweer
haar wezen diep in jou bemin, dan weet ik
dat ik snikkend sterven zal en onvoldaan
door het gebrek aan geweld, de tederheid,
waardoor jij nu zo stilletjes en rillend
aan het gillen
gaat.

inputtekst (uit ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’)

dv 2019 – AR van ‘Kathaars’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek

Italiaans

Unheimliche, van wrok verkrampte teef,
misnoegde enkelinge, van elke zin
onterfde, hoogbejaarde slet, jij,
die van je knekelhuis de grond
verspeelde en mekkert nu, je lot bejammert,

jij, die nu je veer is afgewonden
naar je doden lonkt met open mond
en pruilt omdat je bij de gratie
leven moet van opgeklopt verbeeld
verlangen, vlees dat rot je lijf bespot :

komt nader, schatje, kom en dans
voor mij, mijn byzantijntje,
draai je oude botten lustig
in een farandole, con zelo,
toe maar : languente, dolce,
mesto, patetico, piu mosso,
irato, tempestoso, slentando,
poco a poco meno sentito,
secco, senz’ espressione, morte.

inputtekst (uit ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’)

dv 2019 – AR van ‘Italiaans’ – A4
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek

evident

Ik, nu ik staar : de wereld
draait mij los van jou
en bij god verdomd in gebreke.

Het licht puft muf
door de gordijnen,
de dag hoeft niet
zo nodig. Baaldag.

Jij, nu je slaapt : de wereld
is jou glad ontgaan, nergens
aan jou is er iets mislukt.

Het geluk is in
jouw dromen, jij
bent zonneklaar.

inputtekst

Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

antiklerikaal

Vergelijk mij musicerend
in uw kille kelders niet
met hem wiens aanschijn ik
bij u verwek.

Omschrijf mij niet, verspreek geen naam
aan mij, verzwijg mij, nu ik
plakken vochtig pleister
van uw muren zing,
hoe ik sprekend op hem lijk, hem
evenaar, zijn stem herhaal, zijn
vingerzetting slaafs dezelfde
blauwe steen van u inkras.

Hou mij, nu ik stil, in spanning
haast, de rotte treden van uw trap
bestijgen wil, geen spoken voor
uit uw herinnering.

Verkerkelijk mij niet,
hoe heilig ook mijn hijgen
in uw oor weerklinkt.

inputtekst

dv 2019 – AR van ‘antiklerikaal’
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag lyriek

avondlijk

Veronachtzaam mij, ik heb mijzelf
te ijl om jou ontsponnen, ben
als herfstlicht, nu jouw haartooi schittert,
louter vanzelfsprekendheid, lucht
die in jouw adem adem streelt.

Lig roerloos dan, vergeet mij slapende
nu ik jouw slapende het aarzelen vergeef.
Laat mij schoonheids onaantastbaarheden
als een laken om jouw schouders slaan,
laat niets van mij nog in jouw dromen heel.

Ontwaak dan straks totaal vervreemd
van mij, opdat ik al het eeuwige ten spijt
mij tijdelijk steeds weer en dichter bij jou
telkens, in jouw puurste onbedachtzaamheid,
jouw achteloos gebaar hervinden kan.

inputtekst (2017)

dv 2019 – AR van ‘avondlijk’
Categorieën
101Aanroepingen asemic reading gedicht van de dag Grafiek lyriek

ascetisch

kom,
opdat jouw nijd mij vinden zou,
jouw leegte zuigen, honger
stillend die mijn wellust laaft;

kus,
opdat jouw tong mij laken zou,
de maden likken, een slang
die krakend kevers in mij slikt;

knijp,
opdat jouw hand mij wurgen zou,
jouw vingers scherp gebeente
dat nagels in mijn zweren perst;

brand,
opdat jouw haat mij branden zou,
mijn roet verstrooien, vuur
dat vretend al mijn stof verteert.

inputtekst (2017)

dv 2019 – AR van ‘ascetisch – A4

 

Categorieën
101 Aanroepingen 101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek rigorisme

ongegrond

Niet eens beweegt
haar hand: het boek
ligt jarenlang open
op dit onbeschreven
blad:

dag na dag en
uur na uur zie
je in haar blik seconden
afgemeten staan

die het moment
millennia verdagen
waarop je haar het
woord kon vragen.

Zo heeft ook de lucht, zegt
men, rond een klaproos
geen weet daarvan.

dv 2019 – AR van ‘ongegrond’
inputtekst (1994)

uit de vroege geschriften (1992-93)

de teksten uit dit boekje zijn mee opgenomen in Rigorisme:

Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024

Categorieën
101Aanroepingen asemisch gedicht van de dag Grafiek lyriek rigorisme

toverzang

er is geen tijd
en niets staat ons te wachten,
er is geen bed
waarop mijn naam geschreven staat,

maar dagelijks
is jouw schoonheid krijtend
op mijn zwartgeblakerd land

een toverzang,
geborgen klank van zilversnaren
handen, dansend, die mijn talen breken

en klakkeloos
van liefde spreken alsof geen wervelstorm
ons in die oogwenk ooit nog raken kon.

dv 2019 – AR van ‘toverzang’

uit de vroege geschriften (1992-93)

de teksten uit dit boekje zijn mee opgenomen in Rigorisme:

Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024

Categorieën
101Aanroepingen asemic reading asemisch gedicht van de dag Grafiek

AFWEZIG

Ik hou niet van je, ruik
je haren, voel je huid
de hele dag, dus hou
vannacht je benen stil,
je mondje dicht, terwijl
ik graaf en schraap en ril.

Ik ben nog nooit zo niet
verliefd geweest als nu op
jou, maar nu je naam  nog
zwart geblokt mijn kop
naar jou vertekend heeft,
nu duizel ik en fluister :

ontreddering om haar,
afwezigheid in jou.

1995, uit ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’

dv 2019 – Asemische Lezing van ‘Afwezig’ – wasco, bister – A4