De ketel puft heftig, het water wil aftochten. Je wil nog zwemmen, je alsnog met de zeevan mijn kilte benatten. Vuur verklaart stormachtig het sterven aan het blauwzwarte uiteinde van windstoten. Ik golf in de zee zoals ik golfde in haren. De wolken trekken zich in afschuw afvan het ondermaanse. Je staat hemels besmeurden perplex […]
Hoor jij ook de trage nijd die takt in de bomen?Alleen een boom kan dit dulden.Alleen jij kan dit lezen. De dichter is de ekster op de galgdie schettert om hun kromming.De andere treurt dat er mens is. Het zou alsnog kunnen, schildert het landschap,het dansen, de myrte. De bedding kreuntvan geile bevaarbaarheid in de […]
de ogen scheuren zich van af van het zien. de monden braken afstand in hun spraak. de lippen barsten open. de rimpelhuid verstoft.schroeilicht schroeit en opgelakte stilte is strak ten dode opgesteven. ook daar. breuk. en barst. en goddeloze overdondering, bevrijd kabaal dat in de zinloosheid der droge taalkanalen kolkt en stroomt. het strikt haar […]
intu intu