Auteur: NKdeE

NKdeE= Neue Kathedrale des erotischen Elends, een programma geïnitieerd op 27/09/2004. de NKdeE is een radikaal saneringsprogramma dat de mensheid van het Zijn en de Dingen wil verlossen. LEVE de VRIJE LYRIEK!

Categorieën
gedicht van de dag hemelnet2020 HEMELNETLYRIEK lyriek

koop

Oostende : er waait zout aan en roest uit de bunkers. Zon splijt het plein, James trekt de lijn, er wordt al flink doorgestapt. Een stoet weldoeners zwengelt in steeds scherpere hoek de kerkklokken aan. Torpedo’s bonzen dreigend tegen de stalen verankering, de dag wordt gewogen, een veertje maakt het verschil.
Het jongetje met de kniebroek in de glazen kooi stelt zich op om Munch te vertolken. Het gejammer versterkt zienderogen.

Gespikkelde scharrels overspoelen het plein, kletsen stoffig maar zwoel op de ramen, rijgen fietsers en voetgangers aan hun scharen, spuwen opgezogen bloed als inkt op de krijsbus, op de crashende auto’s, de kusttram derailleert, een hamburgertent implodeert met geweld. Achter gecertificeerde barricaden inspecteert een ober het werken der koeling, wrijft de gemoedsrust indachtig het bloed op de glazen tot een fijne, rozige waas, dipt een slurf in de bak aan jouw sokkel, Leopold, en sproeit naarstig de tafels. Rokjes benen ondertussen klanten uit, een warrige blouse kwakt handenvol merg in de pot, stapelt plukken haar, roert de brokken om.

Een oudere vrouw weent voor het eerst in jaren, zet zich snikkend op de stoeprand. Nergens is een mens meer reptiel dan eenzaam in zee, trappelend met slechts het hoofd boven water. Enkele tellen verder hoeft niemand nog te wachten. Slim van je, om je in dat beeld te verschansen.

Natuurlijk, het was al verkondigd, je zag het geschreven, je las wat er stond: “koop, kom erin nu het nog kan, de beloofde korting komt in elke wending te laat”.

invoer (1999)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

‘Portrait of the artist as an old man’ een A5 prognose die nu nog maar een Brolwaarde aan waarschijnlijkheid vertegenwoordigt, maar ja dat stijgt systematisch en limietgewijs è, dus al rekt ge het mss zelf niet tot 2054, ge kunt er in 2041 ofzo mss al een goed prijske voor krijgen, enfin ja had ge 10 jaar geleden 100 bitcoins gekocht ge zou het u niet beklaagd hebben nu, heute, am diesen stünde, ik wil maar zeggen wat is nu €10 in een mensenleven als ge daarmee uzelf of uw kinders kunt rijk maken zonder ook maar 1 vinger te verroeren, enfin ja toch niet veel meer dan een klikskens of ewa gevinger op uw smartenfoon maar spoed u wel want ’t is bijna oktober en

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
lyriek

kerf

Plooi het toe, zet je nagel op de vouw, beeindig en verzegel het (met steeds weer het glas dat valt uit je hand). Zwijgen is soms meer dan een plicht.

Het is voldoende, oppert ook een klerk met kennis van zaken, zó de trappen af te kunnen dalen, éénmaal voet na voet nauwkeurig dat dalen in je ziel te kunnen kerven, dat wat volgt daarvan herhaling is of naar de herinnering een aanloop, van je ongeduld de ergernis.

Dus kerf met je hoofd, met je hand, schop een stompe streep in het zand,
beitel je beeld in de golven, spel je misdaad, je schuld en je boete op een blad van de zon. Richt je haat op de cirkels van meeuwen, druk op delete en wiebel met je tenen op de rand van de wereld.

Plooi het toe : zo is het genoeg. Toe.

invoer (1999)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

Categorieën
lyriek

zoek

Brussel–Parijs: je huid is de trein, het treinstel krimpt in je lijf tot je zit, je zit als gegoten. Fijn : je vertrekt, weg uit die klamme koepel. Zie
het overtollige vlees de wanden afglijden in de velden rondom, hoor de nijvere boer karretjes bevroren beelden kraken in de keer van de voer, prik je oog in de zon, beluister de pompen die het roest en de maagden, het vet en de kruimels in de putten persen.
Gods zweet flitst in de hals op het raam waar de gespaarde nimf in hebberig Engels honderduit hangt te praten, buitensporig in en uit je lijfgeur wolkt, uit je eigen adem ploft, je beste hoofd verfrommelt
een enkele wens met zichtbaar genot in het scheurzieke grauw vergooit.

Het ritme verheldert, luister en leg je vinger op de dansende lijn : richtpunt, ronding, vork en spring en richtpunt, ronding, vork en spring en…

De helft van het compartiment haakt de neus in een plooi of kraakt schaaldieren met glimmend metaal aan het uiteinde van knoestige dromen. De rest heeft nog kijkdozen en iets te herhalen: koop je een mama, eet gezond, verberg je tong. Dirkje heeft danig zijn leven gebeterd.

Schuift het gat in de stad over het stremmende staal, zit je vuist plots gebald in haar ruimte, sta dan op, spring ogenblikkelijk op een ander platform, stuik onderdoor, storm een park in, breek de aarde open,
boor je tand in het ei en slurp tot je snurkt tot de volgende avond.

Wroet je los, werk je lijf bovengronds, klim op het dak van de tijd. Bloedrode hemel. Elke stad is dezelfde : zoek de stroom, hoor het dreunen van glijdende gruizels, zie het getril in de verbleekte vitrines, adem en spring, voeg deemoedig je scherven bij die malende gletsjer, voel hoe je uitdeint, bewonder : niemand ligt boven, niemand ligt onder.

Neem deze stad, plooi ze open.

invoer (1999)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

een E uit het Alfabet van de erotische Ellende dat ik dringend ’s moet afmaken, of opnieuw maken want dit (A5 – €10) is echt wel gedateerde brol…;-)

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
hemelnet2020 HEMELNETLYRIEK

vlucht

Hier, machinaal. Zet het een stap, dan zindert een uur lang de bodem en kletteren er honderden profielen op zoek naar zijn stilstand :

het ik en zijn gekken en de junks van de stad met die dankbare blik van herkenning als een teek in het vel en het moet wel bewegen of de tijd brandt door op de netvliezen of het raakt weer stroomafwaarts in de lianen van de lust verstrikt of het danst op het wegdek de dans van een net aangereden kater. Het zicht is alles als je de vent zoekt in de weke massa onder dit strakke vlies.

Daar, uitgesneden. Met gekartelde letters verankerd aan trossen tentakels die met ijzerklemmen haaks in de vleugels geslagen zijn, ligt het en bloc te slapen. Wek het als je durft en durf er dan nog maar ‘s naast te kijken. Als een spoor van licht op een laag op het licht ontwaar je gelaatstrekken, het onstuitbare opschieten van vorm in de klei omdat je niet kan ophouden een vorm te denken.

Immer dat brakke, altijd die dode kompanen. Tot de oprukkende denkbeelden letterlijk kreunen, zich kreunend ophouden in de uithoeken van je keel, herhaalt het jou dit gefluisterde bevel:

zet je mond als een glas op de mond, activeer in je lijf als een bom dit bestand en vlucht met de hand dreigend aan de lont.

Voor minder zal niemand van hen zich nog een vin verroeren.

invoer (1999)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

2018 – studie voor Daphne 2021 de vlekskens horen erbij dus ’t is A4 :-), september is bijna gedaan è…

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
gedicht van de dag hemelnet2020 HEMELNETLYRIEK lyriek

wroet

Het staat gebundeld in de weide : stokje arm, stokje been, klompje hoofd en draadjes filterhaar. Het is nacht, wat dacht je. De hemel zit potdicht, perslucht onder plakken koopjeswolk.

Ga, had ze gezegd, ga en breng mij de blauwe muren van het licht. Het
aarzelde. Wèg hand. Ga en breng mij de zingende vlam in het hart
van de zon. Het stamelde. Wèg andere hand. Ga, begon ze weer, maar het strompelde al de schuur uit, spuwde vuur in het rijk der drie potentaten, zaaide verderf onder de goden en zette de onderwereld in lichterlaaie. Geen weg terug, niets kon het troosten.

Het moordde tot het dacht het einde van de tijd bereikt te hebben,
tot het, verblind door de leegte rondom zich, zijn lichaam offerde op het blok van de vreugde. De laatste vergissing.

Het staat gebundeld in de weide nu: stokje arm, stokje been, klompje hoofd en draadjes filterhaar. Het is nacht, wat had je gedacht. De hemel zit potdicht, perslucht onder plakken afslagwolk.

Wroet, verdoemde.

invoer (1999)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

ARTISJOK ofte de blauwe roos van het leven, aquarel/pastel op A4,
een vroeg visioen van het Rot waarbij de negentropische inwikkeling van het leven het oorspronkelijke obstakel van de entropie verbergt in het hart van de inwikkeling: het is de inwikkeling zelf die het obstakel optakelt zodat de energie in het negentropische systeem zich ophoudt en het leven in staat stelt om zulk een ongeziene DRIFT aan de dag te leggen, de erotiek aan de basis van de ellende, de ellende als grond van de erotiek. de rotatie, de WENDING veroorzaakt het rot, het rot bevrucht het leven…

maar met al die blabla is dit A4tje gewoon Brol onder de BROL en we willen daar graag vanaf immers

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Anke Veld English texts Grafiek strip

anke veld 13

As if to make her point in one flash moment Anke unfolded her own image seven times within the dome before me, thereby demonstrating that all of time is just an illusion and that reality, if needs be, can be constructed even by hammer and lever, by fysically pounding one’s own will into the fabric of appearances that we perceive…this ability to construct the reality that we live, however, came with a price tag and that was what, within that very moment, made me feel gloriously sad and insolably happy…next i heard myself reciting these all too familiar verses:

Time present and time past
Are both perhaps present in time future,
And time future contained in time past.
If all time is eternally present
All time is unredeemable.
What might have been is an abstraction
Remaining a perpetual possibility
Only in a world of speculation.
What might have been and what has been
Point to one end, which is always present.
Footfalls echo in the memory
Down the passage which we did not take
Towards the door we never opened
Into the rose-garden. My words echo
Thus, in your mind.
                       But to what purpose
Disturbing the dust on a bowl of rose-leaves
I do not know.
PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
gedicht van de dag hemelnet2020 HEMELNETLYRIEK lyriek

werk

De spin
schakelt zich in : het zuigt
op het darmpje tot het putwater
met dode vliegjes en larven de mond

vult, de uren vol stroomt, bij het eten
de enkels, bij de koffie de knieën,
bij valavond het borstzakje,
tot het met krakende wervels
en barstende lippen lucht staat te happen.
Een monnik in een asgrauwe pij
komt dan plichtsgetrouw langs om met wasbleke
vingers in het lichaam te roeren : tijd voor de tram. Ik

is het lam in de gloed van een ander, jij
bent te laat en vergruizelt, hij en zij worden geslacht. Conversaties
pletten zich met grotere aandrang tot moes
in een hoek van het plafond en er wordt minder
en minder gezeten, ingepakt links
en opgeruimd rechts. Het zet de eelt
op het beeld, verweeft het geheel,
vergrendelt het bederf :

haal de hand boven tafel, wrijf
op de palm, kijk nog even in die glans
naar het zwaard en de bijl

in het hoofd van die vluchtende
klomp bij het raam. Ruk het los,
schaaf de huid, werk de wapens

de deur uit.

invoer (1999)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

asemische dodenwake potlood-crayon – A5 – 2012 schat ik maar dat kan je opzoeken normaal als google nog werkt, het dateren van Brol is vrij simpel want Brol is Brol omdat het ooit gediend heeft, maar nu is’t dus euh, Brol è en

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
gedicht van de dag hemelnet2020 HEMELNETLYRIEK lyriek

spring

en het
springt en valt en
met de kramp van een kussende tiener
houdt het de ogen gesloten en
net nog stond het zich de stad met haar stank en haar lichten
van het lijf te schudden en de dierenbevrijder
luide te jammeren om de geur en de omvang der sterfte
en straks wordt het koud zegt de kassierster en een peuter krijst zich
liever een zuurstofgebrek dan nog één stap te verzetten.

zou je niet? driemaal daags bij het eten.

maar laat ons de polyfone gezangen verzinnen
van bij de aanzet: ziedaar het ik met een veel jonger lichaam
van lood overeind krabbelen op de andere oever,
(het ik beweert nooit gesprongen te hebben
maar kunnen we daar nog enige waarde aan hechten?)

of had het dan zwijgend de beentjes in braakballen
moeten tellen en bij de kleinste vergissing
de oorzaak opsporen, benoemen, noteren, de gevolgen
opsommen of minstens aanstippen in de bijgevoegde lijst?
of het schaakbord omver keilen, het hotel uit,
de straat op en in de regen transfigureren ?

…je huid is een spiegel, je kromt
in je kader, nog één woord
en je spat uit elkaar…

is er in deze stroop nog wel een oplossing denkbaar?

en overigens, nu, naast dit glas,
jij verwaande klootzak,
kan het hier nog letterlijk sterven 
of moet het weer helemaal
van vooraf aan ?

invoer (1999)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

Een Neo-Kathedraals embleem is dit, aquarel op A4 formaat, hopeloos gedateerde BROL immers

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Grafiek strip

SAMOURAÏ 38

op deze bladzijde slaagt Samouraï er na veel vijven en zessen in om de Tweede Huisleraar te ontmaskeren waarbij hij overigens op visionaire manier post-corona liefdestactieken aan de dag legt, en wat blijkt: het is de Koningin!
maar terwijl ik de Koningin aan het tekenen was (een schone van Memlinc) moest ik zo hard aan een meisje denken uit mijn jeugd die mij ineens na de bamba mee troonde naar een stoel, mij neerkwakte, zich kruisbeens over mijn schoot placeerde en mij hartstochtelijk begon te kussen en ik dacht wel wel wel wat krijgen we nu maar de dag nadien op school bleek dat er een weddingschap was onder de meiden en het kussen van de ergste freak in de zaal was het onderwerp daarvan dus kijk nu ziet de Koningin eruit als dat meisje Patricia heette ze denk ik maar enfin soit zo slecht was dat nog niet want dankzij haar kon ik uiteindelijk de knoop doorhakken want ah nee ik was helemaal niet gay want aja ik vond die harde tepeltjes van haar toch wel serieus zalig en zij vond het ook wel best aangenaam dacht ik want weddingschap of niet ze bleef mij de rest van ’t jaar toch maar lacherig aankijken maar he seg ik was toen natuurlijk keiverliefd al op het Blondje van Begijnendijk die toen al als twee druppels water op Anke leek…

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
journal intime Vertalingen - Bewerkingen

journal intime #167

BLOEDSTRAAL

JONGEMAN
Ik hou van jou en alles is mooi.

MEISJE, met verhevigde tremolo in haar stem.
Je houdt van mij en alles is mooi.

JONGEMAN, een toon lager.
Ik hou van jou en alles is mooi.

MEISJE, nog een toon lager dan hem.
Je houdt van mij en alles is mooi.

JONGEMAN, wendt zich plots van haar af
Ik hou van jou.

Een stilte
Ga voor me staan.

MEISJE, met een zelfde beweging gaat ze voor hem staan
Voilà.

JONGEMAN, geëxalteerd, schelklinkend
Ik hou van jou, ik ben groot, ik ben helder, ik ben vol, ik ben dicht.

MEISJE, op dezelfde schelklinkende toon.
Wij houden van elkaar

JONGEMAN
Wij zijn intens. Ha wat zit de wereld goed in elkaar.

Een stilte. We horen iets als een enorm wiel dat draait en wind maakt. Een orkaan drijft hen uit elkaar.
Op dat moment zien we twee sterren met elkaar in botsing komen, en een hele reeks benen van levend vlees valt met voeten handen, pruiken, maskers, zuilengangen, gaanderijen, tempels, distilleerkolven, alles valt maar steeds langzamer, als viel het in een vacuum en dan dalen een voor een drie schorpioenen neer en tenslotte een kikker en een scarabee die naar beneden komt met een traagheid om wanhopig, om misselijk van te worden.

JONGEMAN, roept zo hard hij kan
De hemel is gek geworden.
Hij kijkt naar de hemel.
Lopen, weg van hier.
Hij duwt het meisje voor zich uit.
Een Ridder uit de Middeleeuwen komt op, in een vervaarlijk harnas, gevolgd door een voedster die haar borsten met beide handen vasthoudt en hijgt vanwege haar te zware borsten.

RIDDER
Blijf van je borsten af. Geef mij mijn papieren.
VOEDSTER, slaakt een kreet.
Ai! Ai! Ai!
RIDDER
Kak seg wat krijg jij?
VOEDSTER
Kijk daar, onze dochter, met hem.
RIDDER
Zwijg, er is geen dochter!
VOEDSTER
Ik zeg je dat ze neuken.
RIDDER
Laat ze neuken, wat kan mij dat schelen.
VOEDSTER
Incest.
RIDDER
Matrone
VOEDSTER, steekt haar handen diep in haar zakken die even groot zijn als haar borsten
Pooier.
Ze gooit hem snel zijn papieren.

RIDDER

Pfuh, laat mij eten.

De voedster maakt zich uit de voeten.
Hij krabbelt overeind en haalt vantussen elk der papieren een grote homp gruyere.
Plots begint hij te hoesten en naar adem te snakken.

RIDDER, de mond vol.
Eumf. Eumf. Laat me je borsten zien. Laat je borsten zien. Waar zit ze nu?
Hij gaat lopend af.
De jongeman komt terug op.
JONGEMAN
Ik zie, ik weet, ik heb begrepen. Hier heb je de publieke ruimte, de priester, de schoenmaker, de vier seizoenen, de drempel van de kerk, de lantaarn van het bordeel, de weegschaal van gerechtigheid. Ik hou het niet meer!

Een priester, een schoenlapper, een koster, een hoerenmadam een rechter, een handelaar in vier-seizoenen komen op als schaduwen.

JONGEMAN
Ik ben haar kwijt, geef haar terug.
IEDEREEN, op een verschillende toon.
Wie, wie, wie, wie.
JONGEMAN
Mijn vrouw.
KOSTER, heel kosterlijk 1‘bedonnant’: dikbuikig – woordspeling nvdv
Uw vrouw, pfu, onnozelaar!
JONGEMAN
Onnozelaar! ’t is misschien uw vrouw wel!
KOSTER, slaat zich op het voorhoofd.
Het zou zomaar kunnen.
Hij gaat lopende af.
De priester komt op zijn beurt uit de groep en legt zijn arm om de hals van de jongeman.
PRIESTER, alsof hij biecht hoort.
Naar welk deel van haar lichaam verwijst u het vaakst?
JONGEMAN
Naar God.
De Priester, verbouwereerd door het antwoord vervalt onmiddellijk in een Zwitsers accent.
PRIESTER, met een Zwitsers accent.
Maar dat kan je niet meer maken. Wij horen niets meer met dat oor. Dat moet je maar aan de vulkanen vragen, aan de aardbevingen. Wij moeten het hebben van de kleine smeerlapperijen in de biecht. En daarmee uit, dat is het leven.
JONGEMAN, heel erg aangedaan.
Ach zo, dat is het leven!
Ah bon, iedereen trap het maar af.
PRIESTER, nog steeds met een Zwitsers accent.
Maar zeker.
Op dat moment valt de nacht plots op de scène. De aarde beeft. De donder raast, met weerlichten die zigzaggen in alle richtingen, en in de zigzaggende weerlichten ziet men de personages het op een lopen zetten, ze lopen tegen elkaar op, vallen, krabbelen recht en lopen als gekken.
Op een gegeven moment grijpt een enorme hand de hoerenmadam bij de haren. Die vat vuur en zwelt zienderogen op.

GIGANTISCHE STEM
Teef, kijk naar je lichaam!
Het lijf van de hoerenmadam komt naakt en afschuwelijk uit het korset en de jurk tevoorschijn als waren die van glas.
HOERENMADAM
Laat mij los, God.
Ze bijt God in de pols. Een immense bloedstraal schiet dwars over de scène en in een weerlicht groter dan die van de anderen ziet men de priester een kruis slaan.
Wanneer het licht terug aangaat, zijn alle personages dood en liggen hun lijken over de vloer verspreid. Alleen de jongeman en de hoerenmadam verslinden elkaar met de ogen.
De hoerenmadam valt in de armen van de jongeman.
HOERENMADAM, zuchtend, als op het uiterste punt van een amoureus spasme.
Vertel mij hoe het met jou gebeurd is.

De jongeman bergt zijn hoofd in zijn handen.
De voedster komt terug op met het meisje onder haar arm als een pakket. Ze laat haar op de grond vallen waar ze neerstort en zo plat wordt als een boterkoek.
De voedster heeft geen borsten meer. Haar borst is helemaal plat.
Dan duikt de Ridder op die zich op de voedster werpt en haar heftig dooreenschudt.

RIDDER, met een vreselijke stem.
Waar heb jet het verstopt? Geef mij mijn gruyere!
VROEDVROUW, dartel.
Hierzie.
Ze heft haar rokken op.
De jongeman wil weglopen maar hij staat perplex als een versteende marionette.
JONGEMAN, als opgehangen in de lucht en met een buiksprekersstem.
Doe mama geen pijn.
RIDDER
Vervloekte.
Hij wendt in afschuw zijn gezicht af.
Een massa schorpioenen komen vanonder de rokken van de vroedvrouw en die beginnen te paren in haar vagina die opzwelt en glazig wordt en schittert als een zon.
De jongeman en de vroedvrouw gaan ervandoor als gelobotomiseerden
MEISJE, komt verblind overeind
De maagd! ha, dat was het wat hij zocht.

DOEK

Antonin Artaud – uit L’ Ombilic des Limbes (1925) [ARTAUD 1956, p.74-81] – vert. NKdeE 2020– CC Public Domain

A.A. NDL

NOOT: de Kathedraal stelt al haar vertalingen gratis ter beschikking van haar lezers, je mag er wat ons betreft letterlijk alles mee doen wat je maar bedenken kan, maar vermeldt wel ergens dat je het goedje van de Neue Kathedrale des erotischen Elends kreeg. op die manier krijgen anderen ook wind van ons verder geheel belangeloos exemplarisch activisme. dank en klik u weg in vrede.

commentaar en suggesties bij de vertalingen graag naar dirkvekemans@yahoo.com

originele tekst:
https://ebooks-bnr.com/artaud-antonin-lombilic-des-limbes/

LE JET DE SANG

LE JEUNE HOMME

Je t’aime et tout est beau.

LA JEUNE FILLE,
avec un tremolo intensifié dans la voix.

Tu m’aimes et tout est beau.

LE JEUNE HOMME, sur un ton plus bas.

Je t’aime et tout est beau.

LA JEUNE FILLE,
sur un ton encore plus bas que lui.

Tu m’aimes et tout est beau.

LE JEUNE HOMME, la quittant brusquement.

Je t’aime.

Un silence.

Mets-toi en face de moi.

LA JEUNE FILLE, même jeu,
elle se met en face de lui.

Voilà.

LE JEUNE HOMME,
sur un ton exalté, suraigu.

Je t’aime, je suis grand, je suis clair, je suis plein, je suis dense.

LA JEUNE FILLE,
sur le même ton suraigu.

Nous nous aimons.

LE JEUNE HOMME

Nous sommes intenses. Ah que le monde est bien établi.

Un silence. On entend comme le bruit d’une immense roue qui tourne et dégage du vent. Un ouragan les sépare en deux.

À ce moment, on voit deux astres qui s’entrechoquent et une série de jambes de chair vivante qui tombent avec des pieds, des mains, des chevelures, des masques, des colonnades, des portiques, des temples, des alambics, qui tombent, mais de plus en plus lentement, comme s’ils tombaient dans du vide, puis trois scorpions l’un après l’antre, et enfin une grenouille, et un scarabée qui se dépose avec une lenteur désespérante, une lenteur à vomir.

LE JEUNE HOMME,
criant de toutes ses forces.

Le ciel est devenu fou.

Il regarde le ciel.

Sortons en courant.

Il pousse la jeune fille devant lui.

Et entre un Chevalier du Moyen Âge avec une armure énorme, et suivi d’une nourrice qui tient sa poitrine à deux mains, et souffle à cause de ses seins trop enflés.

LE CHEVALIER

Laisse là tes mamelles. Donne-moi mes papiers.

LA NOURRICE, poussant un cri suraigu.

Ah ! Ah ! Ah !

LE CHEVALIER

Merde, qu’est-ce qui te prend ?

LA NOURRICE

Notre fille, là, avec lui.

LE CHEVALIER

Il n’y a pas de fille, chut !

LA NOURRICE

Je te dis qu’ils se baisent.

LE CHEVALIER

Qu’est-ce que tu veux que ça me foute qu’ils se baisent.

LA NOURRICE

Inceste.

LE CHEVALIER

Matrone.

LA NOURRICE,
plongeant les mains au fond de ses poches
qu’elle a aussi grosses que ses seins.

Souteneur.

Elle lui jette rapidement ses papiers.

LE CHEVALIER

Phiote, laisse-moi manger.

La nourrice s’enfuit.

Alors il se relève, et de l’intérieur de chaque papier il tire une énorme tranche de gruyère.

Tout à coup il tousse et s’étrangle.

LE CHEVALIER, la bouche pleine.

Ehp. Ehp. Montre-moi tes seins. Montre-moi tes seins. Où est-elle passée ?

Il sort en courant.

Le jeune homme revient.

LE JEUNE HOMME

J’ai vu, j’ai su, j’ai compris. Ici la place publique, le prêtre, le savetier, les quatre saisons, le seuil de l’église, la lanterne du bordel, les balances de la justice. Je n’en puis plus !

Un prêtre, un cordonnier, un bedeau, une maquerelle, un juge, une marchande des quatre-saisons, arrivent sur la scène comme des ombres.

LE JEUNE HOMME

Je l’ai perdue, rendez-la-moi.

TOUS, sur un ton différent.

Qui, qui, qui, qui.

LE JEUNE HOMME

Ma femme.

LE BEDEAU, très bedonnant.

Votre femme, psuif, farceur !

LE JEUNE HOMME

Farceur ! c’est peut-être la tienne !

LE BEDEAU, se frappant le front.

C’est peut-être vrai.

Il sort en courant.

Le prêtre se détache du groupe à son tour et passe son bras autour du cou du jeune homme.

LE PRÊTRE, comme au confessionnal.

À quelle partie de son corps faisiez-vous le plus souvent allusion ?

LE JEUNE HOMME

À Dieu.

Le prêtre décontenancé par la réponse prend immédiatement l’accent suisse.

LE PRÊTRE, avec l’accent suisse.

Mais ça ne se fait plus. Nous ne l’entendons pas de cette oreille. Il faut demander ça aux volcans, aux tremblements de terre. Nous autres on se repaît des petites saletés des hommes dans le confessionnal. Et voilà, c’est tout, c’est la vie.

LE JEUNE HOMME, très frappé.

Ah voilà, c’est la vie !

Eh bien tout fout le camp.

LE PRÊTRE, toujours avec l’accent suisse.

Mais oui.

À cet instant la nuit se fait tout d’un coup sur la scène. La terre tremble. Le tonnerre fait rage, avec des éclairs qui zigzaguent en tous sens, et dans les zigzags des éclairs on voit tous les personnages qui se mettent à courir, et s’embarrassent les uns dans les autres, tombent à terre, se relèvent encore et courent comme des fous.

À un moment donné une main énorme saisit la chevelure de la maquerelle qui s’enflamme et grossit à vue d’œil.

UNE VOIX GIGANTESQUE

Chienne, regarde ton corps !

Le corps de la maquerelle apparaît absolument nu et hideux sous le corsage et la jupe qui deviennent comme du verre.

LA MAQUERELLE

Laisse-moi, Dieu.

Elle mord Dieu au poignet. Un immense jet de sang lacère la scène, et on voit au milieu d’un éclair plus grand que les autres le prêtre qui fait le signe de la croix.

Quand la lumière se refait, tous les personnages sont morts et leurs cadavres gisent de toutes parts sur le sol. Il n’y a que le jeune homme et la maquerelle qui se mangent des yeux.

La maquerelle tombe dans les bras du jeune homme.

LA MAQUERELLE, dans un soupir et comme
à l’extrême pointe d’un spasme amoureux.

Racontez-moi comment ça vous est arrivé.

Le jeune homme se cache la tête dans les mains.

La nourrice revient portant la jeune fille sous son bras comme un paquet. La jeune fille est morte. Elle la laisse tomber à terre où elle s’écrase et devient plate comme une galette.

La nourrice n’a plus de seins. Sa poitrine est complètement plate.

À ce moment débouche le Chevalier qui se jette sur la nourrice, et la secoue véhémentement.

LE CHEVALIER, d’une voix terrible.

Où les as-tu mis ? Donne-moi mon gruyère.

LA NOURRICE, gaillardement.

Voilà.

Elle lève ses robes.

Le jeune homme veut courir mais il se fige comme une marionnette pétrifiée.

LE JEUNE HOMME, comme suspendu en l’air
et d’une voix de ventriloque.

Ne fais pas de mal à maman.

LE CHEVALIER

Maudite.

Il se voile la face d’horreur.

Alors une multitude de scorpions sortent de dessous les robes de la nourrice et se mettent à pulluler dans son sexe qui enfle et se fend, devient vitreux, et miroite comme un soleil.

Le jeune homme et la maquerelle s’enfuient comme des trépanés.

LA JEUNE FILLE, se relevant éblouie.

La vierge ! ah c’était ça qu’il cherchait.

Rideau.

BRONCODE van het journal intime -programma

This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

gegeven:

geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– enkele universa aan nieuwe betekenissen

journal intime is een gratis NKdeE-programma



Noten   [ + ]

1. ↑ ‘bedonnant’: dikbuikig – woordspeling nvdv
Categorieën
lyriek

ram

Nee. Net niet zoals het dacht barstte de tijd los vannacht in het bevroren geheugen: dat van dat likken aan snedige pegels, dat dooien met de wolkjes bloed in het water volgde niet, het had niks in haar hand verloren..

Vloedgolven, ja, tsunami’s en plagen, en een eindeloze dorre steppe met enkele kuddes bloeddorstige wolven. Een man is een vluchtpijp, verzuchtte het ik alsnog met ter staving het kreng van een mol in de hand.

Kom: sla dit blad maar gauw om. ’s Morgens sneeuwt weer de getekende dag als beton op de zomer: laag na laag op een streep op een punt op het bulderend grinniken van de ezel die god voor één van zijn zonen bedacht.

“Strompel de stad in, vernuftige meester, bestijg je zelf als een ezel en verhakkel de slogans, wakker de dood aan voor de smeulende gaten in het masker der knapen. Pluk maagden, splits de dag, ram je licht met kabaal in de nacht: helder wordt alleen de huid, duidelijk enkel het zwijgen daaronder.”

invoer (1999)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

NKdeE 2020 – ‘CARPENTRY’ -potlood op A5 – BROLprijs €10

Categorieën
gedicht van de dag hemelnet2020 HEMELNETLYRIEK lyriek

klim

Niets.

Klim dichter, schuif
hoger, vul je neus. Iets
hoor je toch? Neen,

niets:
een hiaat in de tijd
is haar vlees in dat kleed, hoe het ook hapt
of klauwt, zo dadelijk toch wordt
een kras die het maakt op haar wang
tegen de gang in het fort, de huid zelf wordt
een harnas, en een slagschip meert aan
in het hoofd en het briest
en het ratelt de geboden :

blijf in beweging
zegt het, of
je vriest weg of
ze waait pijlen, zwenkt
met een scherm dat werelden spiegelt.

Die grimas, die twijfel : weet het zich hier, kent
het haar daar, snijdt het hout als het streelt
met de haat en een vinger gekruist?

Dekselse doos, de spin erin
is helemaal boos. Praat ‘s
normaal (hoor jij ook
haar poten op het karton ?),
zeg wat je wil (is er
nog?), grijp het, verklaar
het, koop het op.

Belegerd geniet ze maar
uiteindelijk staat op de top
elke vezel van ons
een woord lang gespannen
op hetzelfde te wachten.

Niets.

invoer (1999)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

Categorieën
RADIO KLEBNIKOV

RADIO KLEBNIKOV 19/09/2020

Kafavis, Artaud, Delmotte, Requichot, Blonk, Krabbendam, Hadewijch en Vekemans, dat herinner ik mij nog, en ID, natuurlijk, heel veel ID….
Categorieën
lyriek

de moed erin houden

Net nu de wanhoop haar schouders zet onder de precisie
waarmee er naar de vallende regendruppel verwezen wordt,
die ongeveer 200 meter verderop op straat valt, in een poel
van eerdere druppels,

naar aanleiding van het niet helen der wonden, misschien,
daar waar ze geslagen werden of van
de onmogelijkheid van het vergeten, zonder meer of 
de herhaaldelijk weerklinkende roep, die smartelijk maar ongrijpbaar
steeds weer net zo onbeantwoord blijft, of
het niet Gebeuren van het niet-gebeurde en 
het onafwendbare daarbij van de grijns (die van het hebberige soort),

in weerwil van je aandacht alleszins
die tanende is terwijl je dit verder leest, weer maar eens niet-begrijpende
dat ook dit niet over jou maar over ons gaat, het ons
waar jij slechts bij gratie van deze regels bij hoort,

vanuit het negatieve, dus, vanuit het niets
waarin wij jou hier opwekken, jij en ik,
hoewel dat dus op tot wanhoop stemmende wijze
onmogelijk blijft, omdat het ik hier alleen

dient te blijven, tenzij je in mirakels gelooft, –

net dus, o ironie, op het ogenblik dat jij dit alles
als volkomen irrelevant verafschuwt, kan ik je eindelijk
berichten, dat ik heden denk enige vooruitgang
geboekt te hebben in het mij ritmisch op- en
afzetten, zodanig dat ik naar behoren
schitteren kan daar, waar het ik naar behoren
dien te schitteren,
toch,

zoals wij hadden afgesproken.

invoer (2017)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

NKdeE 2020 – collage/waterverf – A4 – Brolprijs €20

verse Brol is even erg als oude Brol, hetgeen een geruststelling kan betekenen voor sommigen, zeker nu het septembert want

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Grafiek lyriek strip

SAMOURAÏ 37

er weerklinkt trage muziek wanneer de Huisleraar zich terugtrekt in zichzelf. hij profileert. elke beweging is wezenlijk dezelfde in de wereld van de trage muziek, er kan daar geen sprake zijn van alteriteit. Samouraï is dan ook niet zichtbaar op deze bladzijde, maar zijn aanwezigheid is merkbaar in elke lijn

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
gedicht van de dag hemelnet2020 HEMELNETLYRIEK lyriek

proper vers

In het boek Huis
in de deur Blad
op de vloer Vloer

op de foto Schim
in de schim Vlees:
het Schuimmeisje.

Schuim in
de emmer
Emmer.

invoer (2017)

NKdeE 2020 – waterverf op papier 18×11,3 cm – BROLprijs €7,5

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Grafiek Ken Uw Volk

Ken Uw Volk – 42-2

Rene Hulstaert (1903-1988)

ken uw volk, verlang uw reeksen
tel uw punten, wees geschied.

Categorieën
gedicht van de dag gelegenheidsgedichten

bootje

voor C., A. en T.

ik die gammel ooit het bootje was
waarop jij ter zee kon gaan, en

jij die na het zwalpen kusten ziet
en met hun weidse zwenken
de krijsende meeuwen. hoor ik
jou land roepen, land in zicht?

blij ben ik een reddingssloep
onder dikke zeilen in ’t galjoen.

invoer (2017)

Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024

een selesteina-declamatie met een mooiselblaadje op A5, genadeloos doorverwezen naar de BROLverkoop, immers

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
lyriek

omwenteling

rivieren overwegen om bergop te lopen,
de zon wil niet meer zakken in de zee,
de bergen willen van hun hoogte af
en sterren krimpen zich naarstig krom
om uit de hemel neer te kunnen vallen.

de vinken zingen polyfoon motetten
de spinnen laten vliegen vrij, de vliegen
jagen alle wespen weg en zelfs de mensen
lijken vrolijk plots en lief en blij. er is
omwenteling alom. de stille as ervan ben jij.


Categorieën
lyriek

NEEM EEN STAD, PLOOI ZE OPEN

a fragmentary Song for Europe, going Dutch

I

[helicopters vliegen over, geluiden van een woedende menigte]

Zeefdruk van een werelddeel : het heeft een vinger in de inkt, legt hem eruit, verscheurt de vrede op papier. Het rolt. Gedachtegang waar bij benadering nooit een einde komt. Natura naturans, de vinger vingerend in de pappende pap.
Doordraven? luidop? over die Europese teef? dat in pathetische oliekleuren vereeuwigd vlaggenwijf, over die afhangende vleeslappen …

…terwijl op 4 juli 2022 om 0u.50 stipt het stof van haar netjes imploderende vrijheidslijf opwolkt door de straten, de genetwerkte camera’s tegemoet stuift…

…want wiens krakende stem was het, hoe schoon werd er niet gestorven, wie droeg daar de woorden de straat uit, het veld in:

“Schuw niet die verbijsterende hemelbreedte tussen de kramp in je voet en het spoor op beton van een slak zonder huis, dat slijmrestje sterven, als je wil dat ik kom.” ?

Walging en ontzetting om de wreedheid legt het de handen op, het schrift en de mond, de trillende lippen. Het is een erger dan bestiale discrepantie die zich meten kan met de Inquisitie, de Rode Khmer, het ingecalculeerde falen der precisiebombardementen.

… leegloop van kranen, stortvloed van flessen, klaterend glas in een spiegelplas haat. Vuur zal het stelpen wel stoppen.

Is er een wens in het hart, een voorkeur van vinger, een wijzen in het wit van de lach? Wat heet nog behoedzaam als het vel toch al openligt? Kleumt de zon morgen nog een klad kleur op de tong? Een lijk struint door de duinen, krijst een meeuw aan dat het béter kan schuimbekken, snéller plukken, langere dagen kloppen.

hanging3

II

[Section III van Berio’s Synfonia]

Strijkers!  De snaren stonden te springen.

In een uithoek van de tent wil een heftige zo nodig  met de billen stevig in het zeil gedrukt het bloederige torso met repen spek beslaan. Ze weet nochtans best dat er dan water in de tent kan komen. Het luchtafweergeschut begeleidt met hoge plukjes wolk haar driftige slaan. Het torso schokschoudert de spookgezangen van Maldoror.

(…)

klappertandt tot het stilvalt en om. Een doodshoofd met ambitie bemant een ouwe Messerschmidt en decimeert met precisiesalvo’s de aan elkaar vastgeklonkenen, snijdt er hier en daar een enkel rijtje uit om zo het gejammer in de juiste toonaard te houden.  Dit soort meesterschap verwerf je niet zomaar.

(…)

Ik is er weer want ik voel mijn buik zich bedenken : stroom is niet éénieder gegund, er wordt in verdere steden nog verdeling gepredikt : twee maten, twee dagen, een duizendtal driemasters om het plat van de aarde te besnijden. Kommer en kwel, uiteraard, maar deze wildgroei krijg je niet uitgeroeid. Zwelg wat je wil, een lijflied blijft kleven. Klok in je keel, hand op je hals: waar eindigt mijn hand, waar begint het gebaar? Zie je de handen branden achter de randen van mijn handen?

Het moet weg van hier.

hanging4

III

[stilte, waar beschikbaar]

Neem een stad.  Plooi ze open. Hangt er een peertje naakt in een cel te gloeien? Zegt het teveel als het om het uur de kom rozig water door een sjofele sprinkhaan in stofjas laat ledigen?

Plooi ze weer dicht. Vraag dan verder ook maar niet meer naar wat er al dan niet het geval is.

Daar heb je haar, ontegensprekelijk. Wie heeft er haar toch weer ontboden? Ze leest ons de les, legt ons de kaarten. Een berg stormt ze af. Zo snel als ze kan, om de beweging daarin niet te voelen. Beetje zoals ik doe als ik wekenlang stokstijf het draaien van de zon rond mijn hoofd sta te ontkennen. Maar ik is er niet.

Beneden gekomen wenkt ze wuft naar de man die boven bleef staan: “zie je nu wel, hoe makkelijk dat was?” Geen reactie.

[Trekt de stof tot een strik op haar borst]

”Kom je dan niet?” Geen kik. Ze gaat weg, bergt haar rug in de kast van dit land. Boven haakt de man
zijn armen uit het kruis en maant de hemel aan tot spoed, vooral omdat hij dat elke dag zo doet. Het vervolg laat zich raden: hij daalt en met hem de massa kreunenden onder hem. Al die onzin is en blijft
te veel voor een man alleen.

invoer (2017)

HEMELNETLYRIEK

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger

Categorieën
lyriek

postmodern

Bespottelijk, ook hier, is
het opgeven van bloed
ter verduidelijking,
de gratuite donatie
van clarificeerplasma.

Het ‘wat glijdt er
nu weer in het duidingsveld?’.
Het ‘wie vaart er
daar mijn aderlating aan?’.
Het ‘hoe heks ik het
hier uit?’.

Kom, kortom, de bel
gaat, schuif aan, treedt binnen,
bestel ons een ongeluk
voor twee personen.

Het verlangen is het verzet
op de fiets van het
verlangen.

invoer (2017)

‘duurzaamheidsmeting van de liefde: elevatie’ een aquarelleke op A4 uit 2013 denk ik, maar ‘k kan mis zijn, want ik dateer die spullen niet: je kan dat online wel achterhalen want ze zijn gemaakt op de dag dat ze gebruikt zijn meestal, tenzij nu hier want nu wil ik ervan af, van die restanten van het creatiejolijt, het is immers september en

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Anke Veld Grafiek lyriek strip

anke veld – 12

Next moment I found myself staring in disarray at me, another me, a future version of me, whatever, someone who looked exactly like me and felt like me ‘cause yes I could feel her at the same time and therefore I immediately knew this she-me was pointing out something to me, something that somehow I already knew, and I knew that I knew it but I didn’t want to know it, but here I/ she was standing before a huge construction that looked like a hydraulic power plant and I knew that I was going to die in 5 years time and I also knew that that didn’t matter at all, so I shouldn’t worry about it at all. Still…

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer Proza

journal intime #166

166 – se repondre à soi – VUUR

voetnoot bij ‘Brief aan de heer Wetgever’

lees de tekst bij dewelke dit een voetnoot is

Ik weet maar al te goed dat er ernstige stoornissen van de persoonlijkheid bestaan, die er zelfs toe kunnen leiden dat het bewustzijn zijn individualiteit verliest: het bewustzijn blijft intact maar herkent zich ziet meer als aan zichzelf toebehorend (en herkent zich in geen enkele mate).
Er bestaan minder erge stoornissen, of beter gezegd minder wezenlijke, maar stoornissen die veel pijnlijker en belangrijker zijn voor de persoon, en op een bepaalde wijze schadelijker voor de vitaliteit, en dat is wanneer het bewustzijn zich een hele reeks van dislocatie- en ontbindingsverschijnselen van zijn krachten gaat toe-eigenen als aan zichzelf toebehorende, te midden waarvan dan zijn materialiteit zich vernietigt.
Naar deze stoornissen verwijs ik hier.

Maar het is juist de kwestie om te weten of het leven niet beter wordt bereikt door een ontlijving van het denken met het behoud van een deel van het bewustzijn, dan door de projectie van dit bewustzijn in een ondefinieerbaar elders met een strikt behoud van het denken. Het gaat er daarbij niet om dat zulk een denken vals spel speelt, dat het waanzinnig wordt, het gaat erom dat het gebeurt, dat er vuur wordt gestookt, zelfs al is het waanzin. Het is een kwestie van het bestaan ervan. En ik beweer, onder andere, dat ik geen denken heb.

Maar mijn vrienden lachen daarom.
En toch!

Want wat ik noem ‘een denken hebben’ is voor mij niet het juist zien of zelfs niet het juist denken, maar zijn denken in stand houden, in staat zijn het aan zichzelf manifest te maken en dat het kan een antwoord bieden aan alle omstandigheden van het gevoel en het leven. Maar vooral een antwoord geven aan zichzelf.

Want hier vindt dat ondefinieerbare en verontrustende fenomeen plaats dat ik maar niemand kan doen begrijpen, en vooral niet mijn vrienden (of beter nog, mijn vijanden, degenen die mij nemen voor de schaduw waarvan ik maar al te goed besef dat ik slechts dat ben; – en ze beseffen niet hoe goed ze dat hebben, zij, schaduwen van schaduwen, een keer van hen en een keer van mij).

Mijn vrienden heb ik nooit gezien als mijzelf, met de tong uit de mond en met een afschuwelijk haperende geest.

Ja, mijn denken kent zichzelf en wanhoopt ooit nog zichzelf te bereiken. Het kent zichzelf, ik bedoel het heeft een vermoeden van zichzelf; en in ieder geval voelt het zichzelf niet meer. – Ik heb het over het fysiek leven, over het substantiële leven van het denken (en hier kom ik terug bij mijn onderwerp), ik heb het over dit minimum aan denkend leven in zijn ruwe staat, – nog niet tot verwoording gekomen, maar daartoe in staat als het nodig is, – zonder welk minimum de ziel niet meer kan leven, en het leven is alsof het niet meer is. – Degenen die klagen over de tekortkomingen van het menselijk denken en over hun eigen machteloosheid om tevreden te zijn met wat zij hun denken noemen, verwarren en zetten op hetzelfde foutieve vlak perfect gedifferentieerde staten van denken en vorm, waarvan het laagste nu alleen maar spreken is, terwijl het hoogste nog steeds geest is.

Indien ikzelf in het bezit zou zijn van dat wat ik weet dat mijn denken is, dan had ik misschien Navel van het Voorgeborchte geschreven maar dan had ik het op een geheel andere manier geschreven. Men zegt dat ik denk omdat ik niet helemaal ben gestopt met denken en omdat mijn geest, ondanks alles, zich op een bepaald niveau handhaaft en van tijd tot tijd bewijzen levert van zijn bestaan, bewijzen waarvan men niet wil erkennen dat ze zwak zijn en oninteressant. Maar denken is voor mij iets anders dan niet helemaal dood zijn, het is te allen tijde met zichzelf verenigd zijn, het is om nooit te stoppen met het voelen in je innerlijk, in de niet verwoorde massa van je leven, in de inhoud van je realiteit, denken is niet in jezelf een kapitaal gat te voelen, een vitale afwezigheid,het is altijd voelen dat je gedachte gelijk is aan je gedachte, ongeacht de onvolkomenheden van de vorm die men in staat is om het te geven. Maar mijn gedachte bij mijzelf, zondigt door zwakte, maar is zondigt ook door kwantiteit. Ik denk voortdurend aan een lager tarief.

Antonin Artaud – uit L’ Ombilic des Limbes (1925) [ARTAUD 1956, p.66-70] – vert. NKdeE 2020– CC Public Domain

A.A. NDL

NOOT: de Kathedraal stelt al haar vertalingen gratis ter beschikking van haar lezers, je mag er wat ons betreft letterlijk alles mee doen wat je maar bedenken kan, maar vermeldt wel ergens dat je het goedje van de Neue Kathedrale des erotischen Elends kreeg. op die manier krijgen anderen ook wind van ons verder geheel belangeloos exemplarisch activisme. dank en klik u weg in vrede.

commentaar en suggesties bij de vertalingen graag naar dirkvekemans@yahoo.com

originele tekst:
https://ebooks-bnr.com/artaud-antonin-lombilic-des-limbes/

Je sais assez qu’il existe des troubles graves de la personnalité, et qui peuvent même aller pour la conscience jusqu’à la perte de son individualité : la conscience demeure intacte mais ne se reconnaît plus comme s’appartenant (et ne se reconnaît plus à aucun degré).

Il y a des troubles moins graves, ou pour mieux dire moins essentiels, mais beaucoup plus douloureux et plus importants pour la personne, et en quelque sorte plus ruineux pour la vitalité, c’est quand la conscience s’approprie, reconnaît vraiment comme lui appartenant toute une série de phénomènes de dislocation et de dissolution de ses forces au milieu desquels sa matérialité se détruit.

Et c’est à ceux-là même que je fais allusion.

Mais il s’agit justement de savoir si la vie n’est pas plus atteinte par une décorporisation de la pensée avec conservation d’une parcelle de conscience, que par la projection de cette conscience dans un indéfinissable ailleurs avec une stricte conservation de la pensée. Il ne s’agit pas cependant que cette pensée joue à faux, qu’elle déraisonne, il s’agit qu’elle se produise, qu’elle jette des feux, même fous. Il s’agit qu’elle existe. Et je prétends, moi, entre autres, que je n’ai pas de pensée.

Mais ceci fait rire mes amis.

Et cependant !

Car je n’appelle pas avoir de la pensée, moi, voir juste et je dirai même penser juste, avoir de la pensée, pour moi, c’est maintenir sa pensée, être en état de se la manifester à soi-même et qu’elle puisse répondre à toutes les circonstances du sentiment et de la vie. Mais principalement se répondre à soi.

Car ici se place cet indéfinissable et trouble phénomène que je désespère de faire entendre à personne et plus particulièrement à mes amis (ou mieux encore, à mes ennemis, ceux qui me prennent pour l’ombre que je me sens si bien être ; – et ils ne pensent pas si bien dire, eux, ombres deux fois, à cause d’eux et à cause de moi).

Mes amis, je ne les ai jamais vus comme moi, la langue pendante, et l’esprit horriblement en arrêt. Oui, ma pensée se connaît et elle désespère maintenant de s’atteindre. Elle se connaît, je veux dire qu’elle se soupçonne ; et en tout cas elle ne se sent plus. – Je parle de la vie physique, de la vie substantielle de la pensée (et c’est ici d’ailleurs que je rejoins mon sujet), je parle de ce minimum de vie pensante et à l’état brut, – non arrivée jusqu’à la parole, mais capable au besoin d’y arriver, – et sans lequel l’âme ne peut plus vivre, et la vie est comme si elle n’était plus. – Ceux qui se plaignent des insuffisances de la pensée humaine et de leur propre impuissance à se satisfaire de ce qu’ils appellent leur pensée, confondent et mettent sur le même plan erroné des états parfaitement différenciés de la pensée et de la forme, dont le plus bas n’est plus que parole tandis que le plus haut est encore esprit. Si j’avais moi ce que je sais qui est ma pensée, j’eusse peut-être écrit l’Ombilic des Limbes, mais je l’eusse écrit d’une tout autre façon. On me dit que je pense parce que je n’ai pas cessé tout à fait de penser et parce que, malgré tout, mon esprit se maintient à un certain niveau et donne de temps en temps des preuves de son existence, dont on ne veut pas reconnaître qu’elles sont faibles et qu’elles manquent d’intérêt. Mais penser c’est pour moi autre chose que n’être pas tout à fait mort, c’est se rejoindre à tous les instants, c’est ne cesser à aucun moment de se sentir dans son être interne, dans la masse informulée de sa vie, dans la substance de sa réalité, c’est ne pas sentir en soi de trou capital, d’absence vitale, c’est sentir toujours sa pensée égale à sa pensée, quelles que soient par ailleurs les insuffisances de la forme qu’on est capable de lui donner Mais ma pensée à moi, en même temps qu’elle pèche par faiblesse, pèche aussi par quantité. Je pense toujours à un taux inférieur.

Categorieën
Grafiek Ken Uw Volk

Ken Uw Volk 20-5

Staf Vliegers (1907-1966)

ken uw volk, verlang uw reeksen
tel uw punten, wees geschied.

Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag

uitstekend

De kaderleden stelpen wel
het likkebaarden der vlammen,
de soepbinderij bindt de soep
en uit velen net zo
als het ene zullen vallen
de verafgode bedragen
als lichtbrekingscoëfficienten.

Van de objectieve illusie immers
moeten we afzien, van het gedeelde
heden tijdelijk
de rust inslikken, het bebroeden
tot het zichzelf vindt,
tot het kuikent.

Strek dus je hand uit, heftig,
en zie de 4 priemen trillen
van de ingehouden woede, tel
de tentakelende lustkronkels,
aanschouw een wereld van
onverteerbaar, slecht
vertaald verdriet.

invoer (2007) – programma: 101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze

bovenstaand aquarelleke is goed voor €20 bij in de Brolpot van de Kathedraal als u er ons van verlost.
de Brolpot is de verzamelplaats voor alle centen die we ophalen via Brolverkoop.
met de Brolpot kan de Kathedraal groeien, zo kochten we onlangs met de opbrengst van Brolverkoop het eerste stukske aan voor een mobiele studio voor RADIO KLEBNIKOV! jeuh!
het gaat vooruit! immers…

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Grafiek strip

SAMOURAÏ 36

De huisleraar besluit plechtig zijn speech aan het begin van Akte 2 . We zien hoe een hellehond die een ongelukkige uit het publiek verorbert die ons inviteert om te bekijken hoe het gevoel, de ware held van dit drama, verhelderd wordt te midden al deze chaos en tweemaal een kustlijn, maar welke van de twee is de echte? en zullen we daar ooit nog achter kunnen komen

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
Anke Veld gedicht van de dag lyriek

maya

mei is de maya die doet mij geloven
dat het absoluut vele, het schone
in mijn enkele iets zit verscholen

hoe zoetelijk zingt het, hoe nachtelijk wil het
hoe hoog en hoe lustig zoekt ook de leeuwerik
hoe wild en onzinnig graven mijn honden
hoe dicht in zichzelf heeft het ik zich omwonden

mei is de maya die doet mij geloven
dat het absoluut vele, het schone
in mijn enkele iets zit verscholen

met ruimte de lucht wil mij omvatten
met groeien het gras mij doorklieven
de mensen zijn lippen met blijtende bleinen
de goden zijn spasmen, ventielen en dieven.

mei is de maya dus drink van het hart
het gutsende geven, het woord
is uw weg, de hel van dit leven.

invoer (2017) – Anke Veld – Lode’s lied

alles van waarde is hoe het gebeurt, dus alles van waarde wordt onherroepelijk Brol, zoals ook deze vogel perfect gezeten nochtans in de jonge boom maria.
nu, eilaas niet meer dan een A4 stukje Brol. Brol kan je kopen, wel, dat is de troost ervan. in september toch, want

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Anke Veld gedicht van de dag lyriek

zeer

een Pisaans Lorelied

mijn lief is leed, mijn heil verdriet
van pijn ken ik het einde niet
ik bid u muze maak mijn lied
eer ik van zeer zal sterven.

de zon is zwart, mijn dag is nacht
er is geen bed dat op mij wacht
alleen de koude leegte lacht
om mij: mijn geest wil zwerven.

geen vrouwe lief, geen eerlijk man
geen mens die mij nog helpen kan.
enkel jij LAIS, hebt kennis van
wat ik van haar kan erven.

mijn lief is leed, mijn heil verdriet
sinds Anna Anke achterliet
ik bid u muze zing mijn lied
eer ik van zeer mag sterven.

invoer (2017)

ANKE VELD

ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (ook Nostrodamus was niet onfeilbaar).

ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vooralsnog zeker van zijn.

ANKE VELD bestaat uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de realiteit 1kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal. ophoudt, of wat dan wel de realiteit van Anke Veld is. wie is , überhaubt, die Anke Veld?

Noten   [ + ]

1. ↑ kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal.
Categorieën
Grafiek Ken Uw Volk

Ken Uw Volk 29-5

Alfons De Ridder (1882-1960)

ken uw volk, verlang uw reeksen
tel uw punten, wees geschied.

Categorieën
lyriek

SAMOURAÏ 35

is verwarring niet onze gewone staat, onze ‘modus vivendi’? wij denken onze geest als een vlottende entiteit hoog boven de chaos die wij ervaren, maar zijn wij niet voortdurend in extreme agitatie? wij zijn natuur die zichzelf denkt en toch zoeken we verlossing in een projectie van de natuur buiten onszelf, want is dat zelf niet een gevangenis?

de Huisleraar (Précepteur) schuwt bij het begin van Akte 2 van onze Experimentele Artaud Strip de grote vragen niet maar brengt ze kernachtig te berde op het toneel…

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
Anke Veld gedicht van de dag gelegenheidsgedichten lyriek Proza

niemand

de tijd verglijdt,
bewijst op zicht:
wij blijven niet
en zijn niet vrij.

per dag de pijn
der straf neemt af.
wij slapen in
met ochtendzin.

’t verblijf is nacht
in ’t zwart gedacht:
droev’ge stilte
is klankenpracht.

de spijt gaat weg
zij ligt erbij
zo lijf aan lijf
gaat het voorbij.

‘Anna’, zegt Anke
‘Anke’, zegt Anna
‘niemand zijn wij
en wij gaan voorbij’.

invoer (2017)

ANKE VELD

ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (ook Nostrodamus was niet onfeilbaar).

ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vooralsnog zeker van zijn.

ANKE VELD bestaat uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de realiteit 1kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal. ophoudt, of wat dan wel de realiteit van Anke Veld is. wie is , überhaubt, die Anke Veld?

een stukske BROL uit 2015, denk ik, maar ik kan mij vergissen. veel zwarte inkt alleszins. BROLprijs = €20 want ’t is A4 è en

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 2de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal.
2. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Grafiek Ken Uw Volk

Ken Uw Volk – 28-1

Jules Toussaint De Sutter (1889-1959)

ken uw volk, verlang uw reeksen
tel uw punten, wees geschied.

Categorieën
101Aanroepingen gedicht van de dag lyriek

constant

Constant is steeds
het aanbod van beweging
het ogenblik nabij
waarop de vraag verstomt.

Kelk
die je gebaart zich om te keren:
een bodem schilfers dwarrelt neer,
leegte na het drinken. Magerman,
die op de winterhuid van straten
slijm en rot als goud noteert.

Vocht
dat in vertwijfeling haast
zich opwaarts door de poriën
murwt: verlangen is al angst
om het moment te beleven
nog voor je het verlangt.

Valk
die op met vrucht beladen akkers
het ritselen van voedsel ziet en verder
niets dan vallen doet: eenvoud lijkt de wet
waarnaar je hand zich richt, lied
dat jou en haar tot niets verdicht.

Bloed
is als de regen komt: het breekt
de stilstand in de zang van krekels. Hoor
de botte plof van lucht op lucht en het volgen
van de golven schokkend in haar lijf
naar een einde dat al lang het jouwe was.

Constant is steeds
het aanbod van beweging
het ogenblik nabij
waarop de vraag verstomt.

invoertekst (2017) – voor ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’

een schoon bloemeke, aquarel en crayon op A5 formaat, tijdens september kunt ge dat kopen voor minder dan een appel en een ei bijna want

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
lyriek

sonnet

Hangt niet egaal het vlak aan de hanger?
Gaapt niet uitdagend het gat in de slaap?
Slingert nerveus niet de lijn op het laken?
Het velletje bengelt alleszins aan de lip.

De spits priemt de wolken aan torens.
Het punt glimt de glans hoog op de kin.
Het bollen van zeilen kraakt helder blauw open
middenin de waanzin der immer zwellende zin.

De hand van de macht heeft overal vuisten.
Elk torso ziet klaar heur hakvingers wijzen.
Op de markt braakt water de spraak uit.

De één is niet de ander, beaamde de ruiter
en de ander,  brieste het paard, zeker niet de één.
En ik dan ? opperde het ik. Geen woord hield het bijeen.

invoer (2017)

HET
is de prequel op
LAIS,
de
Geschiedenis van een Verwording

‘bloemekens schieten op uit het asemische rot’ – A4 – BROLprijs €20, een van de laatste werkskens gesigneerd met ‘dv’. nu is’t allemaal onmiddellijk eigendom van de NKdeE-fabriek, de rechten op het beeld naar ’t publiek domein en de fysieke rest naar de BROLmarkt die alleen maar open is in september want …

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
gedicht van de dag LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCIX

Het mengsel mens wil van vrijheid blijven
dromen en morrelen daar aan sloten
waar elk ander dier van schrik verstijven
zou, daar duidelijk zijn dood besloten
ligt in waar het in werd opgesloten:
de pure Tijd heeft met de illusie
van het Lot catastrofaal een fusie
aangegaan, besluitend het bedachte,
en zo, voortdurend in die confusie,
verontreinigt Reinheid de gedachten.

invoer (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

NKdeE 2020 – de ratel der wijzen – wasco -A5 – BROLprijs: €10

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Grafiek Ken Uw Volk

Ken Uw Volk – 59-1

NKdeE 2020 – ‘Willlem Kersters‘ – 12,5 x18 cm – waterverf en potlood op aquarelpapier – €38

ken uw volk, verlang uw reeksen
tel uw punten, wees geschied.

Categorieën
Anke Veld

anke veld – 11

Outside. The moment she said it we were outside, on a hilltop, looking down on The Place, its two huge domes now reduced to a Playmobil dominion, flanked by an enormous new building, very straight and very standard solar panel 100% self-sustainable durability proof slick piece of engeneering.

“But you like the bird, don’t you?” sensing, no reading my present day suspicion of everything that looks too neat to be true. “It’s a sooty tern”, Anke continued, “it doesn’t belong her, I wrote it for you”.
“Wrote it?? It’s not real?

In a number of ways I knew what was coming, what Anke would answer next. I had been living up to this moment for some time, I guess.

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
lyriek

gesponsorde reeks

adem aardt adem
  (adem in adem uit)
bakkers bakken brood
  (belgen blazen belg)
chaos charmeert
  (commerce consumeert)
denken doet deugd
  (daden gaan dood)
eten is eerlijk
  (eigen ei eerst)
falen verfraait
  (verfrommel de freule)
grappen vergrijzen
  (gruwelt het grauw)

kaders kastreren
  (de kerk is karkas)
lijven lameren
  (gelach lebbert uit)
mannen maskeren
  (mensen mankeren)
nul negeert nul
(niets neigt naar nul)

pretparken pronken
(praten perverteert)

rastafa's roken
(rock recenseert)
simpele spleten
(spelen het slim)
tentakels trakteren
(carglass herstelt)

Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024

NKdeE 2020 – ‘Intaglio’ – A5 – Brolprijs: €10

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Ken Uw Volk

Ken Uw Volk – 33-4

NKdeE 2020 – ‘Karel Constant Peeters‘ – 12,5 x18 cm – waterverf en potlood op 250 gr aquarelpapier – €39

ken uw volk, verlang uw reeksen
tel uw punten, wees geschied.

Categorieën
Grafiek

SAMOURAÏ 34

we moeten het de Huisleraar (Précepteur) nageven in SAMOURAÏ, onze Experimentele Artaud Strip, hij heeft wel degelijk een punt. het moge wel zo zijn dat er een zekere verwarring in het verhaal geslopen is, maar we kunnen toch ook niet blind blijven voor de evidente samenhang der dingen? zien we niet met onze eigen ogen de diepere eenheid van Alles? zijn we hier niet in het Grote Paleis? met haar Pracht en Praal? het Publiek? de Ministers, het Apparaat, zijne Majesteit? Dienster, ja jij daar, verlangende! verlangen!

over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
lyriek

LAIS CCVIII

Wachter, wachter, wacht en wil niet vluchten!
Met haar pracht wil het omnachten deze nacht,
bij haar lokken slokken wijl zijn zuchten
wachtend strelen uw staan zo vederzacht
dat haar zee al waterparels rond u lacht.
Gun het vrijgeleide om te glijden,
in haar wondergrot ’t geloof belijden,
zich te geven aan haar gulzig stromen,
in haar golven zijn gebrek bevrijden,
tot zij hikkend slikkend samenkomen.

invoer (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

de A4 tekening hierboven was ooit een vrij complex opgebouwde illustratie bij een vertaald gedicht van Paul Celan, nu, in september, is het BROL zoals alle andere BROL en kan u het kopen voor €20, immers:

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer lyriek Proza Vertalingen - Bewerkingen

journal intime #165

165 – l’étiage toxicomanique de la nation – FEU

BRIEF
aan de heer Wetgever
van de Wet op de Verdovende Middelen

Mijnheer de Wetgever,

Mijnheer de Wetgever van de wet van 1916, in juli 1917 bij decreet aanvaard als de Wet op de Verdovende Middelen, je bent een debiel.
Jouw wet enerveert enkel de wereldwijde farmacie zonder enige invloed op het niveau van drugsverslaving in dit land en wel hierom:

  1. het aantal drugsverslaafden dat zich bij de apotheek bevoorraadt is gering
  2. de echte drugsverslaafde bevoorraadt zich niet bij de apotheker
  3. de drugsverslaafden die zich bij de apotheker bevoorraden zijn allemaal ziek
  4. het aantal drugsverslaafden dat ziek is is gering t.o.v. de genotzuchtige druggebruikers
  5. de farmaceutische beperkingen van de drugs treffen nooit de druggebruikers uit genotzucht en de georganiseerde druggebruikers
  6. er zullen altijd fraudeurs zijn
  7. er zullen altijd drugsverslaafden zijn door ondeugdzaamheid, door passie
  8. zieke drugsverslaafden hebben een onaantastbaar recht in deze maatschappij en dat is om met rust gelaten te worden.

Het is voor alles een gewetenskwestie.
De Wet op de Verdovende Middelen geeft aan de inspecteur-usurpator van de volksgezondheid het recht om te beslissen over de pijn van anderen; het is een merkwaardige pretentie van de moderne medische wetenschap om de eigen plichten te willen voorschrijven aan ieders geweten. Al dat geblaat van het officiële handvest staat machteloos tegen dit ene gewetensfeit: te weten dat, meer nog dan over mijn dood ik de baas ben over mijn eigen pijn. Ieder mens is rechter – en enige rechter – over de hoeveelheid fysieke pijn, of ook geestelijke leegte die hij in alle oprechtheid kan dragen.

Helderheid van geest of niet, er bestaat een helderheid van geest die mij geen enkele ziekte kan ontnemen en dat is het aanvoelen dat mijn fysieke leven mij geeft1hier voegt Artaud een lange voetnoot in die in het volgende deel zal worden vertaald. En als ik die helderheid dan heb verloren, dan heeft de medische wetenschap maar één ding te doen en dat is mij die substanties te verschaffen die mij in staat stellen die helderheid terug te hebben.

Heren dictators van de farmaceutische school van Frankrijk, jullie zijn pedante geknipten: er is een ding dat jullie beter zou moeten inschatten, en dat is dat opium die ene, niet voor te schrijven en imperiale substantie is die het eigen zielenleven weer toegankelijk maakt aan hen die het ongeluk hadden dat kwijt te raken.

Er bestaat een kwaal waartegen opium onfeilbaar is en die kwaal heet Angst. Angst in zijn mentale, medicinale, psychologische, logische of farmaceutische betekenis, wat je maar wil.

De Angst die gekken maakt.
De Angst die zelfmoordenaars maakt.
De Angst die vervloekten maakt.
De Angst die de medische wetenschap niet kent.
De Angst die uw dokter niet begrijpt.
De Angst die het leven krengt.
De Angst die de navelstreng van het leven afknijpt.

Door uw onbillijke wet geeft u mensen in wie ik geen greintje vertrouwen heb – medische debielen, snertapothekers, rechters in wanpraktijken, doktoren, vroedvrouwen, dokters, dokters-inspecteur, het recht in handen om te beslissen over mijn angst, een angst die in mij zo fijn is als de naalden van alle kompasnaalden van de hel.

Bij bevingen van lichaam of ziel bestaat er geen mensenseismograaf die het iemand mogelijk maakt om naar mij te kijken en tot een meer nauwkeurige evaluatie van mijn pijn te komen dan mijn eigen bliksemende geest dat doet!

Heel de riskante wetenschap van de mens is niet superieur aan de onmiddellijke kennis die ik van mijn wezen kan hebben. Ik ben de enige rechter over wat er in mij zit.

Ga terug naar jullie zolders, medische luizen, en jij ook, meneer de wetgever Schaapmans, jij raaskalt niet uit liefde voor de mens maar volgt een traditie van imbeciliteit. Jouw onwetendheid over wat het is om een mens te zijn wordt alleen geëvenaard door je dwaasheid om hem te willen beperken. Moge jouw wet neerkomen op je vader, je moeder, je vrouw, je kinderen en al je nageslacht. En slik nu maar in die wet van je.

Antonin Artaud – uit L’ Ombilic des Limbes (1925) [ARTAUD 1956, p.66-70] – vert. NKdeE 2020– CC Public Domain

A.A. NDL

NOOT: de Kathedraal stelt al haar vertalingen gratis ter beschikking van haar lezers, je mag er wat ons betreft letterlijk alles mee doen wat je maar bedenken kan, maar vermeldt wel ergens dat je het goedje van de Neue Kathedrale des erotischen Elends kreeg. op die manier krijgen anderen ook wind van ons verder geheel belangeloos exemplarisch activisme. dank en klik u weg in vrede.

commentaar en suggesties bij de vertalingen graag naar dirkvekemans@yahoo.com


originele tekst:
https://ebooks-bnr.com/artaud-antonin-lombilic-des-limbes/

Monsieur le législateur,

Monsieur le législateur de la loi de 1916, agrémentée du décret de juillet 1917 sur les stupéfiants, tu es un con.

Ta loi ne sert qu’à embêter la pharmacie mondiale sans profit pour l’étiage toxicomanique de la nation

parce que

1o Le nombre des toxicomanes qui s’approvisionnent chez le pharmacien est infime ;

2o Les vrais toxicomanes ne s’approvisionnent pas chez le pharmacien ;

3o Les toxicomanes qui s’approvisionnent chez le pharmacien sont tous des malades ;

4o Le nombre des toxicomanes malades est infime par rapport à celui des toxicomanes voluptueux ;

5o Les restrictions pharmaceutiques de la drogue ne gêneront jamais les toxicomanes voluptueux et organisés ;

6o Il y aura toujours des fraudeurs ;

7o Il y aura toujours des toxicomanes par vice de forme, par passion ;

8o Les toxicomanes malades ont sur la société un droit imprescriptible, qui est celui qu’on leur foute la paix. C’est avant tout une question de conscience.

La loi sur les stupéfiants met entre les mains de l’inspecteur-usurpateur de la santé publique le droit de disposer de la douleur des hommes ; c’est une prétention singulière de la médecine moderne que de vouloir dicter ses devoirs à la conscience de chacun. Tous les bêlements de la charte officielle sont sans pouvoir d’action contre ce fait de conscience : à savoir, que, plus encore que de la mort, je suis le maître de ma douleur. Tout homme est juge, et juge exclusif, de la quantité de douleur physique, ou encore de vacuité mentale qu’il peut honnêtement supporter. Lucidité ou non lucidité, il y a une lucidité que nulle maladie ne m’enlèvera jamais, c’est celle qui me dicte le sentiment de ma vie physique. Et si j’ai perdu ma lucidité, la médecine n’a qu’une chose à faire, c’est de me donner les substances qui me permettent de recouvrer l’usage de cette lucidité. Messieurs les dictateurs de l’école pharmaceutique de France, vous êtes des cuistres rognés : il y a une chose que vous devriez mieux mesurer ; c’est que l’opium est cette imprescriptible et impérieuse substance qui permet de rentrer dans la vie de leur âme à ceux qui ont eu le malheur de l’avoir perdue.

Il y a un mal contre lequel l’opium est souverain et ce mal s’appelle l’Angoisse, dans sa forme mentale, médicale, physiologique, logique ou pharmaceutique, comme vous voudrez.

L’Angoisse qui fait les fous.
L’Angoisse qui fait les suicidés.
L’Angoisse qui fait les damnés.
L’Angoisse que la médecine ne connaît pas.
L’Angoisse que votre docteur n’entend pas.
L’Angoisse qui lèse la vie.
L’Angoisse qui pince la corde ombilicale de la vie.

Par votre loi inique vous mettez entre les mains de gens en qui je n’ai aucune espèce de confiance, cons en médecine, pharmaciens en fumier, juges en mal-façon, docteurs, sages-femmes, inspecteurs-doctoraux, le droit de disposer de mon angoisse, d’une angoisse en moi aussi fine que les aiguilles de toutes les boussoles de l’enfer.

Tremblements du corps ou de l’âme, il n’existe pas de sismographe humain qui permette à qui me regarde d’arriver à une évaluation de ma douleur plus précise, que celle, foudroyante, de mon esprit !

Toute la science hasardeuse des hommes n’est pas supérieure à la connaissance immédiate que je puis avoir de mon être. Je suis seul juge de ce qui est en moi.

Rentrez dans vos greniers, médicales punaises, et toi aussi, Monsieur le Législateur Moutonnier, ce n’est pas par amour des hommes que tu délires, c’est par tradition d’imbécillité. Ton ignorance de ce que c’est qu’un homme n’a d’égale que ta sottise à le limiter. Je te souhaite que ta loi retombe sur ton père, ta mère, ta femme, tes enfants, et toute ta postérité. Et maintenant avale ta loi.

BRONCODE van het journal intime -programma

This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

gegeven:

geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– enkele universa aan nieuwe betekenissen

journal intime is een gratis NKdeE-programma

Noten   [ + ]

1. ↑ hier voegt Artaud een lange voetnoot in die in het volgende deel zal worden vertaald
Categorieën
gedicht van de dag LAÏS LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCVII

Het ziet het lichaam zwemmen en in zijn
zwemmen wordt het lijf een school baleinen:
het blauw krijgt het roze moeiteloos klein.
Meewarig is’t zwijgen der dolfijnen,
gebaren van vin, geen enkel venijn.
Tot zout droogt de zon de zee op zijn huid
roepende scheepshoorn en zeemeeuwgeluid,
stralen die dansen, golven die lonken
gieten de twijfel in ’t vaststaand besluit:
dit doet het goed, kapot en verzonken.

invoer (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Grafiek strip

samouraï 33

SAMOURAÏ Acte II – scène 2 – de huisleraar geeft grif toe dat het allemaal wat moeilijk om volgen is

ja.

lang dacht ik dat de broodschrijverij als poëet wel ongeveer het laagste van het laagste was, dat je onmogelijk dieper kon vallen dat dat. tot ik verleden week op een prent van Lucas van Leyden stuitte waarop Uylenspiegel staat afgebeeld als doedelzakspeler om den brode.

Elil Eli Labaktami, wat moet die man geleden hebben! doedelzak! om den Brode! hoe ongewenst ende verguisd kan je worden!

achter hem menen we het Spook van Jacques Rivière te herkennen, die net het Potlood van Artaud heeft mogen incasseren en nu reine commentaren spuien mag in de Zee van de Vergetelheid! Wat een gelukzak! Het Potlood van Artaud!

over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
gedicht van de dag LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCVI

Het licht was een muur en daar in dat licht
heel blij gewoon het licht zelf, ’n vrolijk wicht:
zeer zedig naakt zij was licht in het licht,
en wind spelde speels heur haar op haar licht.
Mensogen vol onbegrip stonden dicht
te drummen in onhandige hoofden,
(onbegrijpbaar leek hen het beloofde).
Lichamen liepen zich vast in hopen.
Daar men niet in ’t zichtbaar licht geloofde,
besloot men maar om haar op te knopen.

invoer (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

“Matisse en zijn model” , NKdeE 2020, potlood en wasco op A4
goh, ’t wordt ooit nog verkocht voor duizenden eurokens misschien, maar tijdens gans de maand september kan je’t nog kopen voor een blauwtje van €20, want

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer Proza Vertalingen - Bewerkingen

journal intime #164

164 – j’y tombe du ciel – BUIK

‘Homme’ van André Masson

(lees eerst het eerste deel van deze tekst)

En nu schikt hij zich in cellen waar een zaadje van onwerkelijkheid groeit. De cellen zitten elk op hun plaats in een waaiervormig patroon,

rond de buik, voor de zon , boven de vogel, enrondom die circulatie van solferwater.

Maar de architectuur is onverschillig aan de cellen, zij ondersteunt en zegt niets.

Elke cel heeft een ei, welke kiem glanst daarin? In elke cel wordt plots een ei geboren. Er is in elk van hen een onmenselijk krioelen dat evenwel helder is met de gelaagdheid van een bevroren universum.

Elke cel heeft wel degelijk zijn ei en biedt het ons aan; maar het maakt weinig uit of het ei wordt verkozen of afgekeurd.

Niet alle cellen dragen een ei. In sommige wordt een spiraal geboren. En in de lucht hangt een grotere spiraal, maar alsof die al solfer is, of nog fosfor en gewikkeld in onwerkelijkheid. En die spiraal heeft het belang van de meest krachtige gedachte.

De buik doet denken aan chirugie en het Lijkenhuis, aan een werf, een publieke plaats, de operatietafel. Het lichaam van de buik lijkt van graniet, of van marmer, of van plaaster, maar dan een verharde plaaster. Er is een vakje voor een berg. Het schuim van de lucht geeft de berg een koele, doorschijnende krans. De lucht rond de berg is sonoor, vroom, legendarisch, verboden. De toegang tot de berg is verboden. De berg heeft zijn plaats in de ziel. Hij is de horizon van iets dat voortdurend wijkt. Hij geeft de indruk van de eeuwige horizon.

En ik beschreef dit schilderij in tranen, want dit schilderij raakt mijn hart. Ik voel mijn denken zich daar ontvouwen als in een ideale, absolute ruimte, maar een ruimte die een vorm heeft die in de werkelijkheid gevoegd zou kunnen worden. Ik val er uit de hemel.

En elke vezel in mij spert zich open en vindt zijn plaats in een welbepaald vakje. Ik ga erin op als in mijn bron, ik vind er de plaats en de aard van mijn geest. Wie dit schilderij heeft geschilderd, is de grootste schilder van de wereld. Aan André Masson wat hem toekomt.

Antonin Artaud – uit L’ Ombilic des Limbes (1925) [ARTAUD 1956, p.62-64] – vert. NKdeE 2020– CC Public Domain

A.A. NDL

NOOT: de Kathedraal stelt al haar vertalingen gratis ter beschikking van haar lezers, je mag er wat ons betreft letterlijk alles mee doen wat je maar bedenken kan, maar vermeldt wel ergens dat je het goedje van de Neue Kathedrale des erotischen Elends kreeg. op die manier krijgen anderen ook wind van ons verder geheel belangeloos exemplarisch activisme. dank en klik u weg in vrede.

commentaar en suggesties bij de vertalingen graag naar dirkvekemans@yahoo.com

originele tekst:
https://ebooks-bnr.com/artaud-antonin-lombilic-des-limbes/

Et voici qu’il se dispose en cellules où pousse une graine d’irréalité. Les cellules se casent chacune à sa place, en éventail,

autour du ventre, en avant du soleil, au delà de l’oiseau, et autour de cette circulation d’eau soufrée.

Mais l’architecture est indifférente aux cellules, elle sustente et ne parle pas.

Chaque cellule porte un œuf où reluit quel germe ? Dans chaque cellule un œuf est né tout à coup. Il y a dans chacune un fourmillement inhumain mais limpide, les stratifications d’un univers arrêté.

Chaque cellule porte bien son œuf et nous le propose ; mais il importe peu à l’œuf d’être choisi ou repoussé.

Toutes les cellules ne portent pas d’œuf. Dans quelques-unes naît une spire. Et dans l’air une spire plus grosse pend, mais comme soufrée déjà ou encore de phosphore et enveloppée d’irréalité. Et cette spire a toute l’importance de la plus puissante pensée.

Le ventre évoque la chirurgie et la Morgue, le chantier, la place publique et la table d’opération. Le corps du ventre semble fait de granit, ou de marbre, ou de plâtre, mais d’un plâtre durcifié. Il y a une case pour une montagne. L’écume du ciel fait à la montagne un cerne translucide et frais. L’air autour de la montagne est sonore, pieux, légendaire, interdit. L’accès de la montagne est interdit. La montagne a bien sa place dans l’âme. Elle est l’horizon d’un quelque chose qui recule sans cesse. Elle donne la sensation de l’horizon éternel.

Et moi j’ai décrit cette peinture avec des larmes, car cette peinture me touche au cœur. J’y sens ma pensée se déployer comme dans un espace idéal, absolu, mais un espace qui aurait une forme introductible dans la réalité. J’y tombe du ciel.

Et chacune de mes fibres s’entr’ouvre et trouve sa place dans des cases déterminées. J’y remonte comme à ma source, j’y sens la place et la disposition de mon esprit. Celui qui a peint ce tableau est le plus grand peintre du monde. À André Masson, ce qui lui revient.

BRONCODE van het journal intime -programma

This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

gegeven:

geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– enkele universa aan nieuwe betekenissen

journal intime is een gratis NKdeE-programma

Categorieën
Anke Veld

anke veld – 10

 “The Place is in fact this dome. This is the active part of the building”. She spoke inside my head as I saw her as a statue inside the dome.” The dome is a machine, something we call a ‘trance-target’. If you have sufficiently developed your skills you can target it and start informing the others that are present.”

“What are those strange white spaces (French: ‘étranges éspaces vides’)?”, I blurted out. It sounded from me without me opening my mouth. “Oh, those are projection screens for transmitting movement, you see there can’t be any actual movement inside the dome.” I er, saw.
“Best way to think of it is that’s a kind of theatre, but inside out: nothing happens there but the machine is writing everything that happens outside…”

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
lyriek

anke veld – 9

 “No silly, not a sect at all, wait…I will try to explain”, she said and with those words shr stroke a certain pose that instantly transformed herself into a statue inside the central dome (and me with it)…

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
gedicht van de dag LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCV

Als het dit zegt, zegt het niet hetzelfde
dan als het zegt dat het hetzelfde zegt,
want als het spreekt, zegt het nooit hetzelfde
hoe vaak het ook dezelfde woorden zegt,
want altijd gaat het van hetzelfde weg.
Woorden reiken ons van een bewegen
onbestaande stilstand aan, waartegen
alles helder lijkt en goed begrepen.
Maar de woorden hebben dit verzwegen:
van die dingen heeft niets plaatsgegrepen.

invoer (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

‘Elke’s haar is daar’, NKdeE 2020, pastel en wasco op A5, het kan zo van jou zijn voor amper €10 want het is September en dan is het BROLmaand!

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
gedicht van de dag LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCIV

Glibberig van ’t slijm glijdt glanzend het rot
van de gelaagd gezalfde gelaten.
Met gel in de monden waar het bot
van een woord wiebelt als nagelaten
oprisping van de poging tot praten,
’t hoge, verheven zingevingsstreven:
inderdaad ligt met gaten omgeven
’t skelet bloot in de glimgrot der kelen.
Hier werd de walg tot waarde verheven:
‘wij waren mooi, waren wij, met velen’.

invoertekst (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

NKdeE 2020 , ‘Jaijaiwanti, Asemische lezing van een raga ‘- A4 – wasco & pastel – BROLprijs: €20 – STEUN ViLT en koop Brol in September! immers:

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
gedicht van de dag LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCIII

Een einde is altijd een nieuw begin.   
Brede golven wind doorlopen de lucht.
De teder omgekeerde kreet wordt in
een bed van haat tot liefde opgelucht:
het sterven daar, van lijven korte vlucht,
heeft winterdood met lentelust vermoord.   
Het heeft te lang aanzien, te vaak aanhoort:
handen, ogen, droefenis en misbaar.   
Het sloot met spijt dit mondeling akkoord:
in elke kus ligt ook een afscheid klaar.

invoer (2017)

‘ Life is Life’, NKdeE 2020 ,- waterverf en pastel 19×12,5 cm
BROL-prijs: €7,5

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 1de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Délie Vertalingen - Bewerkingen

Délie CCLV

Uit klaarte van golven bij Cytharee –
Bemind maar niet tot minnen gekomen
In wellust nog niet met anderen mee,
In denken en daad zuiver volkomen –
Als bij Lente mooi de zwaluwen komen,
Bij de zee door geen wind geïrriteerd,
Ziet Venus in haar schelp één die zij eert
Uit velen kiest zij de Margriet en zegt:
“Deez’ is van prijs en luister ’t meeste weerd
Die komt ooit ter sier op het Lys terecht”.

Maurice Scève, Délie 1544

originele tekst: 

De la clere unde yssant hors Cytharée,
Parmy Amours d’aymer non resoulue,
En volupté non encor esgarée,
Mais de pensée, & de faict impolue,
Lors que Prognes le beau Printemps salue,
Et la Mer calme aux ventz plus ne s’irrite,
Entre plusieurs veit une marguerite
Dans sa Coquille, & la prenant j’eslys
Ceste, dit elle, en prys, lustre, & merite,
Pour decorer (un temps viendra) le Lys.

commentaar / noten

het verhaal van dit dizain: Venus, geboren in de maand april, uit het schuim van de golven waarin Kronos het voortplantingsorgaan van zijn vader had gegooid, dame van het eiland Cytharee en later Cyprus, ziet tussen alle lentebloemen de margriet (de lelie van de velden) en kiest die reine bloem om later Frankrijk’s Lelie te sieren 1cfr. mijn LAIS heette aanvankelijk LYLIA, maar die kennis is, euh,  enkel voor ingewijden.
Scève werd geëerd als de dichter die het best – nog beter dan Marot – de lof kon zingen van Margaretha van Navarra.

De metaforische glijvlucht hier doet sterk denken aan een soortgelijke beweging in D4.

noten bij de Franstalige regels:
r.1 Yssir: sortir
Cytharée: Kythira, Grieks eiland, in de mythologie geduid als het eiland van Afrodite (Venus)
r.2-4: Scève schildert hier een Venus die, hoewel ze omgeven is door ‘Amours’ nog niet bezweken is voor de ‘voluptas’, een reine Venus
r.3 esgarer: perdre, détourner du bon chemin
r.5 progne: hirondelle, de zwaluw die de lente aankondigd (Metamorf. IV 412-674)
r.10 Lys: Fleur de lis: https://nl.wikipedia.org/wiki/Fleur_de_lis

over de Délie-vertaling

bekijk de voorlopige Délie-index

de NKdeE hoopt ooit een volledige vertaling van de Délie van Maurice Scève (1544) beschikbaar te maken in het Publieke Domein.
de vertaling wil een geannoteerde en leesbare versie bieden die zich zo trouw mogelijk houdt aan de oorspronkelijke dizainvorm, inclusief het geteld aantal lettergrepen per regel

‘Gertrud’ – NKdeE 2020 – A5 – BROLprijs: €10
geen Venus maar een geïdealiseerd portret van de Duitse dichteres Getrud Kolmar, gebruikt ter illustratie van een gedicht van haar voorgelezen door Eric De Smet op de website van RADIO KLEBNIKOV, nog zo’n uitloper van de Neue Kathedrale des erotischen Elends die u kan ondersteunen door in september BROL te kopen!

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 2de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ cfr. mijn LAIS heette aanvankelijk LYLIA, maar die kennis is, euh,  enkel voor ingewijden
2. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
Délie Vertalingen - Bewerkingen

Délie CCLIV

Als ’t pure wit van Geloof de kleur is
En ’t vrolijk groen die van de blijde Hoop
Dan heeft wel ’t vurig rood de betekenis
van Caritas gezien het kleurverloop.
Elk van deze drie diverse dingen is
Elk op zich een zeer speciale deugd,
Een goddelijke, koninklijke deugd
en waar anders, volgens hun merite
vindt men ze samen t’rug tot ieders vreugd 1afwijkingen van de Franse tekst ter wille van het rijm worden schuins afgedrukt
dan in d’ene, gans unieke Marguerite?

Maurice Scève

-> Délie 1544
vert. NKdeE 2020

Si le blanc pur est Foy immaculée,
 Et le vert gay est joyeuse Esperance,
 Le rouge ardent par couleur simulée
 De Charité est la signifiance:
 Et si ces troys de diverse substance
 (Chascune en soy) ont vertu speciale,
 Vertu estant divinement Royalle,
 Ou pourra l'on, selon leur hault merite,
 Les allier en leur puissance esgalle,
 Sinon en une, & seule Marguerite?

commentaar/noten

In dit dizain worden de hoofdthema’s van de Délie wat opzij gezet voor een eerbetoon aan Marguerite de Navarre, zus van koning François I.
Het blazoen van Frankrijk, de ‘Lys de France’ omhelst symbolisch de drieëenheid Foy, Esperance en Charité (Geloof, Hoop en barmhartigheid)

over de Délie-vertaling

bekijk de voorlopige Délie-index

de NKdeE hoopt ooit een volledige vertaling van de Délie van Maurice Scève (1544) beschikbaar te maken in het Publieke Domein.
de vertaling wil een geannoteerde en leesbare versie bieden die zich zo trouw mogelijk houdt aan de oorspronkelijke dizainvorm, inclusief het geteld aantal lettergrepen per regel

niet Marguerite, maar een schone toegeschreven aan Paolo Ucello, maar de werken die ook Artaud kende als zijnde van Ucello waren van in de buurt, maar helaas niet van Paolo die eigenlijk enkel in het perspectief excelleerde.
A5 – Tekening te koop aan BROLprijs in september 2020!

SEPTEMBER is BROLMAAND!

bestellingen en info:
dirkvekemans at yahoo.com

gedurende heel de maand september kan je de originele tekeningen en aquarellekens die gebruikt werden/worden als illustratie bij het literaire werk van de NKdeE kopen aan BROLPRIJS!

– ter ondersteuning van de Neue Kathedrale des erotischen Elends!
– om te recycleren in uw eigen TOESTAND!
– als hebbeding voor uzelf of als attentie voor uw lief!
– als pest-eindejaarscadeau aan uw schoonvader! (“joa Firmin, da’s wel Grote Koenst è”)

BROLprijs wordt per formaat berekend, met A6 als basis

A3 = 8 x A6 = €40
A4 = 4 x A6 = €20
A5 = 2 x A6 = €10
A6 = €5

+ verzendkost per verzending: eenheidsprijs bestemmingen binnen BENELUX : €5 – internationaal: vraag het na

GRATIS AFHALING in Tienen is ook mogelijk. Tijdens september kan je overigens ook een afspraak maken om alle Brol te komen bekijken in mijn van BROL uitpuilend dichterskot. Wel maar 1 persoon tegelijk en conform de coronaregels è.

ALLES VANAF 2010 2de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig. wat ik hier ooit heb laten zien is tijdens de maand september aan BROLprijs te koop, informeer gerust naar iets dat je ooit gezien hebt, natuurlijk moet ik het spul nog terugvinden dan.

*

Noten   [ + ]

1. ↑ afwijkingen van de Franse tekst ter wille van het rijm worden schuins afgedrukt
2. ↑ de spullen vóór 2010 en ook de CDBV’kens (werkskens die CB en ik samen maakten) zijn Kathedraalse Heiligdommen en horen dus duidelijk niet tot de BROLproductie. sommige getoonde afbeeldingen zitten ook in een boek, of ze zijn gekaderd, en dan is het ook geen BROL, maar gewoon totaal onrecycleerbaar afval. tja. en de Harusmuze-prentjes zijn ook nog geen BROL want die heb ik nog nodig.
Categorieën
LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCXXIX

‘Felien, Felien klein houten hertje fijn
Kom mee met mij, tu me rends le sourire
Jij bent mijn spiegeldier, ik zie de pijn
Féline féline, jij bent veel beter hier
Dans mon jardin heurté tu peux dormir.‘
Het dwaalde ‘s nachts de oever rond en vond
geen troost waar vroeger trouw te wachten stond
d’ oude wilg die het nog rust kon geven.
De maan goot zwarte tranen op de grond
Toen zag het haar en ’t kon weer verder leven.

invoertekst (2017) (dv+mg)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer lyriek Proza Vertalingen - Bewerkingen

journal intime #163

163- sang mélé de safran et de soufre – VENTRE

‘Homme’ van André Masson

Een slanke buik. Een strakke poederbuik, als op een prentje. Aan de voet van de buik een gespleten granaatappel.

Uit de granaatappel circuleert een vlokkenstroom omhoog als vuurtongen, een koud vuur. De circulatie neemt de buik op en zet hem terug. Maar de buik draait niet.

Het zijn aders met wijnbloed, bloed vermengd met saffraan en zwavel, maar zwavel verzacht met water.
Boven de buik zijn er borsten zichtbaar. En hoger, in de diepte, maar op een ander vlak van de geest brandt er een zon, maar zodanig dat je zou denken dat er een borst brandt. En aan de voet van de granaat een vogel.
De zon lijkt te kijken. Maar de blik kijkt naar de zon. De blik is een kegel die zich bij de zon omdraait. En heel de lucht is als bevroren muziek, maar een weidse diepe muziek, goed gemaçonneerd en geheim en vol ijzige vertakkingen.

En dit alles ommetseld met zuilen als in een soort architectenschets die de buik met de werkelijkheid verbindt.

Het doek is een gelaagde holte. Het schilderij zit goed ingesloten in het doek. Het is als een gesloten cirkel, een soort afgrond die in het midden roteert en splitst. Het is als een geest die zichzelf ziet en graaft, het wordt voortdurend geremixt en bewerkt door de krampachtige handen van de geest. De geest zaait zijn fosfor.

De geest is zelfverzekerd. Hij zet zijn voet stevig in de wereld. De granaatappel, de buik, de borsten zijn als bewijzen getuigend van de werkelijkheid. Er is een dode vogel, er is gebladerte van zuilen. De lucht zit vol met potloodstrepen, potloodstrepen als messteken, als striemen van magische nagels. De lucht is voldoende omgedraaid.

lees verder

Antonin Artaud – uit L’ Ombilic des Limbes (1925) [ARTAUD 1956, p.62-64]
vert. NKdeE 2020– CC Public Domain

A.A. NDL

NOOT: de Kathedraal stelt al haar vertalingen gratis ter beschikking van haar lezers, je mag er wat ons betreft letterlijk alles mee doen wat je maar bedenken kan, maar vermeldt wel ergens dat je het goedje van de Neue Kathedrale des erotischen Elends kreeg. op die manier krijgen anderen ook wind van ons verder geheel belangeloos exemplarisch activisme. dank en klik u weg in vrede.

commentaar en suggesties bij de vertalingen graag naar dirkvekemans@yahoo.com


originele tekst:
https://ebooks-bnr.com/artaud-antonin-lombilic-des-limbes/

Un ventre fin. Un ventre de poudre ténue et comme en image. Au pied du ventre, une grenade éclatée.

La grenade déploie une circulation floconneuse qui monte comme des langues de feu, un feu froid.

La circulation prend le ventre et le retourne. Mais le ventre ne tourne pas.

Ce sont des veines de sang vineux, de sang mêlé de safran et de soufre, mais d’un soufre édulcoré d’eau.

Au-dessus du ventre sont visibles des seins. Et plus haut, et en profondeur, mais sur un autre plan de l’esprit, un soleil brûle, mais de telle sorte que l’on pense que ce soit le sein qui brûle. Et au pied de la grenade, un oiseau.

Le soleil a comme un regard. Mais un regard qui regarderait le soleil. Le regard est un cône qui se renverse sur le soleil. Et tout l’air est comme une musique figée, mais une vaste, profonde musique, bien maçonnée et secrète, et pleine de ramifications congelées.

Et tout cela, maçonné de colonnes, et d’une espèce de lavis d’architecte qui rejoint le ventre avec la réalité.

La toile est creuse et stratifiée. La peinture est bien enfermée dans la toile. Elle est comme un cercle fermé, une sorte d’abîme qui tourne, et se dédouble par le milieu. Elle est comme un esprit qui se voit et se creuse, elle est remalaxée et travaillée sans cesse par les mains crispées de l’esprit. Or, l’esprit sème son phosphore. L’esprit est sûr. Il a bien un pied dans le monde. La grenade, le ventre, les seins, sont comme des preuves attestatoires de la réalité. Il y a un oiseau mort, il y a des frondaisons de colonnes. L’air est plein de coups de crayon, des coups de crayon comme des coups de couteau, comme des stries d’ongle magique. L’air est suffisamment retourné.

BRONCODE van het journal intime -programma

This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

gegeven:

geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– enkele universa aan nieuwe betekenissen

journal intime is een gratis NKdeE-programma

Categorieën
lyriek

SAMOURAÏ 32

de tweede akte. het doek opent op een rondhossende Huisleraar die met de handen hoog in de lucht het schema schetst van hoe het Sentiment zich in het Drama situeert. in het Hart van zijn Hand is er een teveel ontstaan van wellustig verlangen. op de volgende pagina (p.33) zal hij ruiterlijk toegeven aan het publiek (dat ben jij) dat al dit gedoe behoorlijk verwarrend is maar ondertussen host hij rond op de scène en schetst hij in het Hart van zijn Hand hoe er een teveel is kunnen ontstaan aan wellustig verlangen. maar waar ben jij ondertussen?

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
lyriek

LAIS I

“L’Oeil trop ardent en mes jeunes erreurs…”
Maurice Scève, Délie I

Onstuimig en jong, verslaafd aan plezier
lustig genietend en dwaas was het ik.
Het ging en het dacht zijn gang van vertier
en van oog naar lip naar mond ging de blik,
toen alles stolde tot één ogenblik:
haar ogen doorboorden de schijn van het zijn,
in vlam het bevroor vol hemelse pijn,
catatonisch het lijf stond stil als spil
verbonden met haar, goddelijk geheim,
idool van het leven, Al van de wil.

invoer (2017)

“the early bird is a needy bird with a pelvis skirt” – NKdeE 2020 -waterverf en wasco 19×12,5 cm 

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer lyriek Proza Vertalingen - Bewerkingen

journal intime #162

162 – la suppression radicale d’un membre – ÊTRE

Beschrijving van een lichamelijke toestand

een scherp, brandend gevoel in de ledematen,

verkrampte spieren en als opgespannen het gevoel om van glas te zijn en breekbaar, een schrik, een terugdeinzen van beweging, van lawaai. Een onbemerkte hulpeloosheid in de stap, de gebaren, de bewegingen. Een voortdurend gespannen wil voor de eenvoudigste gebaren,

het verzaken aan het eenvoudige gebaar,

een soort centrale, overweldigende moeheid, een hunkerende moeheid. Alle bewegingen dienen herbedacht te worden, een soort doodsmoeheid, geestesmoeheid voor de eenvoudigste musculaire krachtinspanning, het gebaar iets te nemen, van zich gedachteloos ergens aan vast te grijpen,

door de inzet van de wil ondersteund te worden.

Een vermoeidheid van bij het begin van de wereld, de sensatie om het eigen lichaam te moeten dragen, een gevoel van een ongelooflijke kwetsbaarheid, dat uitgroeit tot een slopende pijn,

een toestand van pijnlijke verdoving, een soort verdoving gelokaliseerd op de huid, die geen enkele beweging verhindert maar het inwendige gevoel van een ledemaat verandert, en zo de simpele verticale stand de prijs van een zegevierende inspanning geeft.

Waarschijnlijk beperkt tot de huid, maar aanvoelend als de radicale verwijdering van een ledemaat, het geeft aan de hersenen enkel nog beelden van draadachtige, pluizige ledematen door, beelden van verre ledematen en die niet op hun plaats zitten. Een soort inwendige breukin de samenhang van de zenuwen.

Bewogen zwijmeling, een soort dwarse verblinding die gepaard gaat met elke inspanning, een stolling van warmte die knelt rond heel het schedeloppervlak of die in stukken wordt gesneden, plakken warmte die zich verplaatsen.

Een verhevigde pijn in de schedel, een snijdende druk op de zenuwen, de nek gebogen om te lijden,slapen die verglazen of marmeren, een hoofd dat door paarden wordt vertrapt.

We moeten het nu hebben over de ontlijving van de werkelijkheid, van dat soort breuk, die, zo lijkt het, zich gaat verspreiden tussen de dingen en het gevoel dat ze produceren in onze geest, de plaats die ze dienen in te nemen.

deze ogenblikkelijke ordening der dingen in de cellen van de geest; niet zozeer in hun logische orde maar in hun gevoelsmatige, affectieve orde

(die niet meer tot stand komt):

de dingen hebben geen geur meer, geen geslacht. Maar ook hun logische orde wordt soms doorbroken, juist door hun gebrek aan emotionele geur. Woorden die rotten bij de onbewuste roep van de hersenen, alle woorden voor eender welke mentale operatie, en vooral die woorden die raken aan de meest gewone, meest werkzame delen van de geest.

Antonin Artaud – uit L’ Ombilic des Limbes (1925) [ARTAUD 1956, p.60-61]
vert. NKdeE 2020– CC Public Domain

A.A. NDL

NOOT: de Kathedraal stelt al haar vertalingen gratis ter beschikking van haar lezers, je mag er wat ons betreft letterlijk alles mee doen wat je maar bedenken kan, maar vermeldt wel ergens dat je het goedje van de Neue Kathedrale des erotischen Elends kreeg. op die manier krijgen anderen ook wind van ons verder geheel belangeloos exemplarisch activisme. dank en klik u weg in vrede.

commentaar en suggesties bij de vertalingen graag naar dirkvekemans@yahoo.com


originele tekst:
https://ebooks-bnr.com/artaud-antonin-lombilic-des-limbes/

DESCRIPTION
D’UN ÉTAT PHYSIQUE

une sensation de brûlure acide dans les membres,

des muscles tordus et comme à vif, le sentiment d’être en verre et brisable, une peur, une rétraction devant le mouvement, et le bruit. Un désarroi inconscient de la marche, des gestes, des mouvements. Une volonté perpétuellement tendue pour les gestes les plus simples,

le renoncement au geste simple,

une fatigue renversante et centrale, une espèce de fatigue aspirante. Les mouvements à recomposer, une espèce de fatigue de mort, de la fatigue d’esprit pour une application de la tension musculaire la plus simple, le geste de prendre, de s’accrocher inconsciemment à quelque chose,

à soutenir par une volonté appliquée.

Une fatigue de commencement du monde, la sensation de son corps à porter, un sentiment de fragilité incroyable, et qui devient une brisante douleur,

un état d’engourdissement douloureux, une espèce d’engourdissement localisé à la peau, qui n’interdit aucun mouvement mais change le sentiment interne d’un membre, et donne à la simple station verticale le prix d’un effort victorieux.

Localisé probablement à la peau, mais senti comme la suppression radicale d’un membre, et ne présentant plus au cerveau que des images de membres filiformes et cotonneux, des images de membres lointains et pas à leur place. Une espèce de rupture intérieure de la correspondance de tous les nerfs.

Un vertige mouvant, une espèce d’éblouissement oblique qui accompagne tout effort, une coagulation de chaleur qui enserre toute l’étendue du crâne ou s’y découpe par morceaux, des plaques de chaleur qui se déplacent.

Une exacerbation douloureuse du crâne, une coupante pression des nerfs, la nuque acharnée à souffrir, des tempes qui se vitrifient ou se marbrent, une tête piétinée de chevaux.

Il faudrait parler maintenant de la décorporisation de la réalité, de cette espèce de rupture appliquée, on dirait, à se multiplier elle-même entre les choses et le sentiment qu’elles produisent sur notre esprit, la place qu’elles doivent prendre.

Ce classement instantané des choses dans les cellules de l’esprit, non pas tellement dans leur ordre logique, mais dans leur ordre sentimental, affectif

(qui ne se fait plus) :

les choses n’ont plus d’odeur, plus de sexe. Mais leur ordre logique aussi quelquefois est rompu à cause justement de leur manque de relent affectif. Les mots pourrissent à l’appel inconscient du cerveau, tous les mots pour n’importe quelle opération mentale, et surtout celles qui touchent aux ressorts les plus habituels, les plus actifs de l’esprit.

Categorieën
Anke Veld

anke veld – 8

Next morning Anke showed me around. The Place wasn’t exactly hidden but it sat against a wooded hill, and the main entrance was directed towards a sandy road leading to nothing but a small village that had somehow retained its agricultural past. The villagers called it ‘den Bol’, and nearly all of them were doing chores there as gardener, craftsmen, administrators or some other  function, but ‘All of them are students and teachers’ she explained, ‘because The Place was all about education and there was no distinction between teaching and learning.’ 

Some sect, i thought but before i could finish the thought Anke corrected me..

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
lyriek

SAMOURAÏ 31

op pagina 31 van onze Experimentele Artaud-strip valt het doek over het eerste Bedrijf. we zien vooraan op het Toneel de Meester Zelve als Tête-sans-Yeux (TsY) 1Hoofd-zonder-Ogen (HzO) . Onder hem (“là bas”) in Afgebakende Regio van Volledige Normaliteit zien we de figuren Male en Female, twee draadpoppen die pogen een Staaf van de Kathedraal te balanceren boven het Podium van Uitmuntendheid.
dit zijn in feite Engelstalige leden van de Cirque des Frotteuse Belges (CFM) die hun befaamde Equilibristen-act ‘Hoe Krijg je van een Raad Angry Young DSM-Psychiaters het label ‘Gezond’ als evaluatie, Tweemaal op Rij’. ongelooflijk! zelfs het wereldvermaaarde Цирк Пустой Водочной Бутылки speelt dit niet klaar!

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Noten   [ + ]

1. ↑ Hoofd-zonder-Ogen (HzO)
Categorieën
gedicht van de dag LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCCCXXVI

Gestoord door van vergeten gedachten
de korsten, de kuilen, de keien, de
betonwonden ontwaken haar krachten.
Winddoorwoelde zeewalg  opvrijende
is d’ erg irritante, bakkeleiende
menswoekering (aurorakotssliertje
in het blauw gapend ochtendkwartiertje)
blaast ’s en schud ’s en weg is de plaag:
Gaia zoekt zich een ander pleziertje.

invoer (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

Femina Modigliani Ignorans
aka Bitch of Bliss, aka la Jambonette

glorieuze opvolgster van de Homo Sapiens (nou ja, Sapiens) .
what’s up? wel:
– gender en geslacht zijn opgeheven, iedereen wordt legbatterij
– de geur van het leven is stank van het rot en moet gefilterd (ingressie van het mondmasker)
– de mond verliest aan belang (iedereen is monddood, je mag schreeuwen om aandacht zoveel je maar wil, er is geen publiek meer)
– de ogen, de registratie is wat telt, het zicht houden op de zaken, de Stand der Dingen, niet wat jij ziet maar wat er gezien wordt en hoe het getoonde jouw gedrag bepaalt
– het lichaam is een lusteloos aanhangsel, een hoofdondersteunend tijdverdrijf.
– in het oortje het Anker, de tag van de Verbinding….

Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer Proza

journal intime #161

161- le verbe n’est qu’un foetus – ZIJN

jamaar Vekemans gij met uw doemende kritiek altijd wanneer gaat ge ne keer iets positiefs schrijven, wanneer krijgen we ne keer een schoon gedichtje, een plezant tekeningske, iets simpel en bevattelijk waar ge blij van kunt worden?

joa joa.

’t is dat ge ’t niet wil horen è. het hoopvolle is vooralsnog onaanvaardbaar omdat ge zelf in de weg zit, en daar kan en wil ik, uw zogenaamde auteur, niks aan verhelpen.

de Neue Kathedrale des erotische Elends is een proefproject van een programma dat programma’s aanmaakt. ondersteunende, troostbiedende en sanerende (be)leefprogramma’s voor de organisatie van de menselijke creativiteit. auteursprogramma’s. schrijf-leesprogramma’s (schrijven=lezen, iedereen is auteur).

wat is dat? neen: hoe gebeurt het?

de creatieve activiteit krijgt middels de programmering ritme, de I/O flow wordt adem.
de adem is de levensadem: het getij van expressie en regressie van het zelf, een zelf dat geleidelijk aan in de crea-tijd uitklaart, ontspant tot poort.

het werk wordt een open voortuin in de wereld aan het huis van het zelf, een thuis (kom thuis! zorg eerst voor uzelf!), een belevingsruimte. de voortuin is een uitnodiging, niet tot het zelf als inhoud maar tot de poort, tot de activiteit : het spreekt de ander aan in haar nood om (er) iets (aan) te doen.

binnen in haar thuis zoekt het creatieve zelf verbinding met de overlevering, het reactiveert de adem, de flow van de ziel in de afgestorvenen, de voltooiden. het zelf is geen ik meer maar een het: het heeft zich van het nijdige ik onthecht.

onthecht, ontdaan van eigenbelang ontsluit het in haar thuis de schatten van het bewaarde, de humane kwaliteit

deze ontsluiting is een lezing en de lezing is telkens weer lezing van een graf, een occulte connectie met het onleefbare Buiten, transformatie van de morbide code naar actieve Stem, een schrijven van het Echte.

daar is niks mystieks aan, jij doet het hier en nu, terwijl je dit leest. lezen is ook geloven dat je de schat van het Bewaarde ontsluit. lezen is geloven dat jij het waard bent om betekenis te ontvangen. lezen is religie, verbinding.

en elk lezen is een schrijven. jij bent auteur van wat je leest.

het zelf is (ook) een sterven van de ziel (Heraclitus) in de dissimulerende rede, het werk van de dodende Werkelijkheid. de Ziel beweegt zich pijnlijk in het stramme van onze mortificerende realiteiten, onze koopwaar.
de wereldziel strandt en sterft in ons, spoelt aan op het zand in onze harten als potvis

maar sterven is leven, net zoals lezen schrijven is, leven is de negatie van de negatie van het sterven.

de bloei van het werk is wat bloei altijd is: verleiding, geil, expressie van de wil tot copulatie, bevruchting, transmissie.

bloei is sowieso altijd transgressie van de geterritorialiseerde Werkelijkheid. bloei breekt uit het cocon van de realiteit, van het verkochte Rot. bloei breekt vrij uit de Brol.

buiten, in de voortuin nodigt het de ander uit, niet tot het zelf maar tot de verbinding, de poortwerking, de bezigheid, de adem van de wereldziel. het heeft er geen belang bij wat u of wie dan ook doet met deze uitnodiging.

het wil niet overtuigen, het wil geen succes, het wil niets, het is louter beleving, exemplarisch actief, vegatatief onuitroeibaar, onooglijk flexibel als gras, viraal transmuteerbaar tot elke leef/sterf-omgeving.

het is het virus van de Vrije Lyriek.

en het individu lost op in de verbindingen die het faciliteert.
en het is als niemand dat het telt, een schrijven zonder naam, een lichaam zonder organen.

‘jamaar V… ‘
ja maar wie? alles van mij is al lang weg.

graag uw commentaar op deze aflevering van het journal intime-programma. commentaren worden geplaatst bij herziening van de teksten in een van de volgende programma’s
vermeld uw mailadres als u persoonlijk antwoord wil krijgen (uw mailadres wordt niet publiek gemaakt)
vermeld uw website als u een link daarnaar bij uw commentaar wenst

BRONCODE van het journal intime -programma

This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

gegeven:

geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– enkele universa aan nieuwe betekenissen

journal intime is een gratis NKdeE-programma

Categorieën
gedicht van de dag LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCCCII

Een goed antwoord is een betere vraag.
De wereld begint waar de taal eindigt.
Gedachten zijn ficties, een nieuwe laag
bovenop de snelste weg naar het licht
’t gebaar dat onderin verloren ligt.
Geen ding bestaat. Geen stok, geen dreun, geen moord.
Groei gebeurt en stopt niet in een woord.
Er is geen enkele gebeurtenis
(een vraag is altijd beter als antwoord)
bespreekbaar voor ze afgelopen is.

invoer (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

Categorieën
Grafiek strip

SAMOURAI 30

terwijl de euh, interactie tussen de Samouraï en de ondertussen ongetwijfeld vrouwelijke Huisleraar tot een hoogtepunt komt wordt de Afgrijselijke Vorm van de Geestenkoning alsmaar meer afgetekend op het blad (p.30 van de Experimentele Artaud-strip). de Koning wil paal en perk stellen aan de betrekkingen maar hij komt te laat: Samouraï slaat een kreet en trekt zich terug in een beweging die evident in overtreding is van de Richtlijnen van de Gemeenschap….

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
Anke Veld Proza

ANNA – Anker

Een boom in dit huis, uit de vloer vorkt een stam, de blik volgt de stam. Jij bent die blik, het programma. Vertakkingen splijten je. De splijtende blik wordt versplintering. Desintegratie: bij elke vertakking laat je een deel van je lichaam achter, zoals in een videospel maar dan omgekeerd: je hart, je nieren, een oog, een vingerkootje. Een spoor van slijm en bloed trek naar boven. De boom wil het huis uit, de daksponten kraken.

Dan ben je een oude vrouw. Een oude handgehaakte sprei geurt muf op je benen, de thee is al lauw. Je hoorde een geluid, je dacht dat het de storm was buiten, maar daar wordt je het salon al uitgesleurd, een gezichtsloze vrouw sleurt je de kleren van het lijf, je wordt het bad ingeduwd. De scene verwildert. Wakker worden, roept een stem. Wordt wakker.

Handen slaan, duwen, hakken. ‘Oefening, oefening.’ Haar stem in je hoofd. Je zit in je kooi, in je kot. Hoe lang is nog maar geleden? Twee dagen? Een week? Het heeft geen belang, er is toch geen tellen aan, nergens kan je in krassen, geen teken houdt stand in het smetteloze wit van deze ruimte en de groene balk op het werkvlak lijkt wel voor eeuwig stil te staan op net iets meer dan twee vijfde van de weg. Is er er wel voortgang, vooruitgang, vordering? Maakt het wat uit?

‘Oefening.’ Opstaan. Je weet wat er van je wordt verlangd. Niet aarzelen: je ritst jezelf weg uit het gat in je droom, je holt naar de glasmuur, plakt je neus tegen het glas, kijkt naar de vlek van je adem op het glas die uitdeint, ogenblikkelijk krimpt, verdwijnt, uitdeint. De zware bromtoon van het hydraulisch systeem zet in.
Niet aarzelen, niet omkijken, niet denken. Met een hels gesis slokken de wanden het weinige meubilair op. Dat weet je, dat voel je, dat je zag je ook die ene keer dat je wel keek. Niet bewegen. Doe je niet wat je doen moet, dan krijg je een stroomstoot van hoge voltage door je naakte lichaam.

Langzaam zetten de wanden zich in beweging, de balk wordt smaller en smaller, ook de muur met de deur komt op je af. Je adem gaat sneller, de wasem versnelt, je hartslag verdubbelt.

Nog niet. Je wordt niet verpletterd, een schrille fluittoon waarschuwt je, de druk wordt met de buitenlucht gelijkgesteld, je klemt je ellebogen tegen de zijwanden die je nu nog net een meter laten en daar schuift het glas weg, je wankelt in de felle kou die je plots overvalt want het is koud koud koud buiten en er staat een strakke wind waar je binnen niets van merken kon.

Neen, je wordt ook nu niet de afgrond ingeduwd, het is je zelfs toegestaan de maximale steun op te zoeken van het metertje grond dat je hebt, je mag knielen, je mag bibberend je neus over de rand van het platform steken, naar beneden turen, links, rechts, onder je, nee, ja, nee je bent niet alleen, want onder je, zo’n tien, twaalf meter lager zie je nog zo’n hoofd als een larve uit net zo’n platform als het jouwe wriemelen.

Ernaar schreeuwen helpt niet.

Elk geluid gaat verloren in de wind en je bent op je hoede want in de eerste weken (of was het later) was er één rakelings langs je heen naar beneden gestort, je had zijn gil gehoord 1 eeuwigheid lang toen het beeld van van een klapwiekend lichaam al een tel verdwenen was, maar zeker ben je niet want toen je het begreep was er beneden al niets meer te zien en wat maakt het ook uit of je nu zegt ‘iemand sprong ‘ of ‘iemand werd geduwd’ of ‘ik droomde dat ik viel’?

De wind giert en je kan 1, 2, 3 van je lotgenoten onderscheiden op twaalf meter afstand onderling, net zo ver tot ze samen versmelten in een strakke lijn die op zijn beurt in de witte leegte onder je verdwijnt. Springen is geen optie.

Het glas schuift terug, je metertje verbreedt zich weer, je hok deint uit tot alles weer uit de muren geklapt, glanzend en ordentelijk is, van huidschilfers en haartjes ontdaan perfect, naadloos nieuw en wit zoals het was (wanneer?), net als de vraag die weer opdoemt en het oude vertrouwde antwoord van haar stem in je hoofd.

Springen is geen optie. Hou van die stem.

‘Mijn stem is een anker’.

invoertekst (2006)

vorige
ANNA
volgende

ANKE VELD

ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (ook Nostrodamus was niet onfeilbaar).

ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vooralsnog zeker van zijn.

ANKE VELD bestaat uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de realiteit 1kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal. ophoudt, of wat dan wel de realiteit van Anke Veld is. wie is , überhaubt, die Anke Veld?

Noten   [ + ]

1. ↑ kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal.
Categorieën
Anke Veld

anke veld – 7

 The Place was a huge wooden construction behind a stone wall in the back of a large domain somewhere on the outskirts of Brussels. It had several large domes…

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
gedicht van de dag LAIS, 449 dizains

LAIS CCCCLI

aver laveer averij averuit
hele hemel helse haven
voorste voren vorsten vooruit
giften geven gif begraven
leven laffe verval laven
aarde aardig aards ontaarde
waar waardig waarde bewaarde
gelden gold gulden ontgelden
haar heur hardere behaarde
helden hielden heelden schelden

invoertekst (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

Categorieën
lyriek

anke veld – 6

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
Anke Veld Proza

ANNA – Zin

Twijfels bij de zin van dit bestaan ? Onrust & angst, maar vooral : je wil de wereld begrijpen ? Neem een stoel, ga naar je tuin. Kies een plant uit, maakt niet uit welke. Zet je stoel voor de plant, neem plaats, kijk naar de plant. Denk aan niets anders dan aan wat je ziet. Neem waar die plant. Blijf kijken. Begrijp de wereld.Je staat als een blad te trillen van je bad, het kolkt in je kop en je tong spelt obstinaat de vier letters van haar naam. Anna’s mantra tot het hijgen stopt. Gelukkig ontvangt de zetel voor het wereldscherm je slappe lichaam met beide armen. Net als vroeger, net als morgen.

Wat je geeft, moet je eerst nemen. Als je het niet kan nemen, moet je het krijgen. Aan alles is gedacht. Er wordt voor je gezorgd. Je geeft kennis, dus je krijgt de weg naar kennis. Staat de plant op het scherm voor je ernaar verlangde of heeft het verlangen de plant op het scherm gebracht ? Zwijg toch. Hou je bij het noodzakelijke : daarnet bestaat niet, seffens ook niet, enkel dit. Nu.

Dit: de plant op het scherm is een distel. De scherpe bladeren schroeven met vlijmende stekels de ranke stam vanuit een wazig gehouden weiland de blauwe hemel in. Purperen bloemknoppen wiegen dreigend in de wind.

Weiland, hemel, distel. Alles hetzelfde, keer op keer, je zat er al honderden uren naar te kijken, afgemat van je bad en je werk, maar telkens ook (je bént al die distel): iets nieuws dient zich aan, een lekkage, een zich uiterst langzaam uitbreidende zwarte vlek op het volledige niets van de kraakwitte muur in je brein en je voelt en je weet nog hoe je klom en je klimt de zwarte, rechte weg op richting de Fuji Yama aan de horizon, het is ondraaglijk heet onder de zon, je voeten branden op de weg, en je ziet slechts stenen en gruis links van je, gruis en stenen rechts van je en achter je de eindeloze weg en in de verte de vage schittering van de Fuji en je denkt als ik kan stappen zonder te ademen, beweeg ik misschien als de lucht over het pek van deze weg.

Maar de Fuji rolt minachtend een ijzige tong uit haar krater en de weg kleeft als een bloedzuiger aan je voeten en meer nog, de hemel recht voor je – je ziet het meteen – begint zich plots als een hol gebogen spiegel te krommen in een punt, pal boven de berg. Met een ijzingwekkende vaart komt het zwarte punt op je af, neemt de vorm aan van een wolk, geen donkere wolk maar een inktzwart rafelig kluwen van slierten dat op ooghoogte met bolbliksems op je afstormt. Op het ogenblik dat je weet dat je tot een hoopje verschroeit zal worden, dat alle lucht in je longen je lichaam is uitgezakt, dat de speer van de angst je dwars door de onderrug aan de grond geregen heeft, knapt er ergens iets hoorbaar met een droog krakje en zit je weer als een zak vlees voor het beeld van de distel in je kooi.

Urenlang, ononderbroken. Het beeld van die distel in je brein gegrift. De wereld is de wereld is de wereld is het beeld van een distel in je brein gegrift.

Trauma. Herstel. Trauma.

Je zit te pulken aan je navel, je denkt ik ben een gevangene & je bent een gevangene in een kerker diep in de buik van het oude Parijs, voorgoed aan het oog van de wereld onttrokken, onbereikbaar voor de stijve vingers van de geschiedenis, levend begraven. Geen straaltje licht bereikt je, je moet je regelmatig van je bestaan overtuigen, je knijpt in je hand, je armen, je borst tot je in de wonde het geruststellende, warme vocht kan roeren. Tot je weer ontvankelijk wordt voor het grommen van de aarde, tot de aarde gromt. De beelden in je hoofd vlammen op, bolbliksems die je cel in lichterlaaie zetten, een vlammend kader wordt er opgericht, een bouwwerk van beelden voor de beelden met een bericht: je ziet je huis, je ziet het vervallen krot dat eens je huis was, enkel toeristen met nieuwsoortige camera’s verwaardigen zich soms nog om door het raam naar binnen te gluren. Een dikke vlieg ligt verdroogd en met stof op de vleugels op een vensterbank, je ziet een oud vrouwtje, haar broze geraamte in de gelige flarden van wat ooit een bruidsjurk was, je ziet weer je oude werkkamer, het oude vrouwtje hoort erin, ze knelt een roestbruin kussen op haar schoot en knijpt in een hardnekkig ritme, stopt en prevelt iets en knijpt.

Stop. Je zit te pulken aan je navel, je bent niet langer die gevangene.

Elke gedachte, elk verhaal is als het bloed in je aders, je zinnen volgen gedwee de weg van de minste weerstand, tot ook die dichtslibt.

Vervaging, ontplooing, vervlakking.

Distel. Tot het donker wordt, tot je speelt dat het donker wordt. Niets nog geeft licht in je balk dan dat groene prikkelding in je oog. Is er nog iets, achter je rug, achter de leuning van je wit-vilten stoel? Iemand? Een dreiging? Dit soort aanwezigheden ben je vergeten zoals een wolf in de zoo zijn roedel vergeet. Ook aan fantoompijn komt ooit een einde. Het is slapenstijd. Een solferkopje flitst onooglijk op het scherm. Brandt ook zo de zon op, uiteindelijk?
Volslagen duisternis, want licht is overbodig nu. Heb kennis van de weg naar je bed. Ontdoe je van kleren. Bestijg de slaapholte, zak in de slaapzak in het hol, doe de zak dicht in het hol.

Verdoving, verstilling, ontaarding.

Wie neemt er je mee? Waar naartoe? Is er nog iemand? Doet het ertoe? Voel je huid, wrijf een hand op je huid, voel je nog de mogelijkheid?

Je droomt dat je wandelt en je wandelt door nauwelijks verlichtte straten, maar het is er veilig, want je draagt een hoge, glanzend zwarte hoed & er loopt een vrouw aan je arm in een zalmroze jurk, een zijden sjaaltje ligt als een huisdier te glijden tussen het scherp van haar schouderbladen en de weekste plek in haar hals. Je komt op een binnenplaats, bestijgt samen met andere mannen onder zwarte hoeden en met slanke vrouwen in feestelijk gewaad de marmeren treden van het operahuis, boven je hoofd zie je nog net in de schittering van gouden letters een onleesbare spreuk onder het portret van de koning verdwijnen.

Even later geeft een kaalhoofdige man vooraan instructies, de dirigent dirigeert zijn honderdkoppig orkest. Het doek opent op een gigantisch leeg podium. Achteraan zie je al haar gedaante wazig bewegen in de langzame aanzet tot een dans, de belofte van dat lichaam, de nu al verblindende aanblik van die vrouw. De dirigent maakt brede gebaren, hij wil het gebouw tot in de kleinste uithoek vullen met de geraffineerde klanken van de muziek, wil van zijn cello’s geen passie maar het oorverdovende brullen van een uitslaande brand, van de violen niet een zuchtend verlangen maar het onwereldse klateren van brekend kristal en van de hijgende koperblazers een exacte kopie van de hitsige kreetjes van zijn jeugdliefde.

Niemand ziet hem, niemand hoort iets.

Het gepeupel in de engelenbak niet, de notabelen op het balkon niet, de Secretaris met zijn maitresse in de koninklijke loge niet. Haar kleinste beweging maakt elke muziek overbodig. Hier en daar zie je dan ook al een muzikant zijn instrument wegleggen, het slagwerk heeft zich omgedraaid, de eerste violist en als 1 man mét hem alle strijkers, leggen de boog en de snaren en de dodende blik van de dirigent naast zich neer. De muziek sterft uit als het gepruttel van een kleuter die weet dat hij zijn zin toch niet meer gaat krijgen.

Haar naakte voeten op de podiumplanken, de rust van haar subliem gecontroleerde ademhaling: het publiek is als bevroren. Niet het minste kuchje in de zaal.

Transfiguratie, metamorfose, voleinding.

Haar lichaam is duidelijk, ze spreekt heldere taal. Na elke zin staat ze met gesloten ogen een eeuwigheid stil tot het laatste woord in al zijn betekenis is doorgedrongen. Sneller als een kogel gaat haar blik dan naar steeds hetzelfde punt in de zaal en hervat ze als een wervelwind dezelfde zin.

Kijkt ze naar jou? Uiteraard. Heeft ze een naam? Jazeker. Wie is dan die dansende vrouw? Wat zegt ze?

Hou je mond. Blijf kijken. Doe je werk.

invoer (2006)

vorige
ANNA
volgende

ANKE VELD

ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (ook Nostrodamus was niet onfeilbaar).

ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vooralsnog zeker van zijn.

ANKE VELD bestaat uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de realiteit 1kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal. ophoudt, of wat dan wel de realiteit van Anke Veld is. wie is , überhaubt, die Anke Veld?

Noten   [ + ]

1. ↑ kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal.
Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer Proza Vertalingen - Bewerkingen

journal intime #160

Geachte Heer,

Denkt u niet dat het ogenblik gekomen is om te pogen de Cinema te verbinden met de intieme realiteit van de hersenen. Ik deel met u enkele fragmenten uit een scenario dat ik u graag wil aanbevelen. U zal zien dat het geestelijk niveau, de innerlijke conceptie ervan het een plaats geven in de geschreven taal. En om de overgang minder bruut te maken, laat ik er twee essays aan voorafgaan die meer en meer – ik bedoel, naarmate ze zich ontwikkelen – afbuigen, zich in steeds minder vrijblijvende beelden opdelen.

Dit scenario is geïnspireerd, zij het van ver, op een boek dat zeker vergiftigd is, versleten, maar ik ben het toch dankbaar dat het mij de beelden heeft laten vinden. En omdat ik geen verhaal vertel, maar gewoon beelden laat passeren, kan men het me niet kwalijk nemen dat ik er slechts enkele stukjes van aanbied. verder heb ik twee of drie pagina’s ter uwer beschikking waarin ik probeer de surrealiteit aan te pakken, die zijn ziel te te kennen te laten geven, zijn wonderlijke gal te doen opgeven, en die zouden het geheel kunnen voorafgaan, en die kan ik u, zo u dat wenst, binnenkort ook toesturen.

Met de meeste enz.

Antonin Artaud – uit L’ Ombilic des Limbes (1925) [ARTAUD 1956, p.59]
vert. NKdeE 2020– CC Public Domain

A.A. NDL

NOOT: de Kathedraal stelt al haar vertalingen gratis ter beschikking van haar lezers, je mag er wat ons betreft letterlijk alles mee doen wat je maar bedenken kan, maar vermeldt wel ergens dat je het goedje van de Neue Kathedrale des erotischen Elends kreeg. op die manier krijgen anderen ook wind van ons verder geheel belangeloos exemplarisch activisme. dank en klik u weg in vrede.

commentaar en suggesties bij de vertalingen graag naar dirkvekemans@yahoo.com

originele tekst:
https://ebooks-bnr.com/artaud-antonin-lombilic-des-limbes/

Cher Monsieur,

Ne croyez-vous pas que ce serait maintenant le moment d’essayer de rejoindre le Cinéma avec la réalité intime du cerveau. Je vous communique quelques extraits d’un scénario auxquels j’aimerais beaucoup que vous fassiez accueil. Vous verrez que son plan mental, sa conception intérieure lui donne place dans le langage écrit. Et pour que la transition soit moins brutale, je le fais précéder de deux essais qui inclinent de plus en plus, – je veux dire qui, à mesure qu’ils se développent, – se répartissent en des images de moins en moins désintéressées.

Ce scénario est inspiré, quoique de loin, d’un livre certainement empoisonné, usé, mais je lui sais tout de même gré de m’avoir fait trouver des images. Et comme je ne raconte pas une histoire mais égrène simplement des images, on ne pourra pas m’en vouloir de n’en proposer que des morceaux. Je tiens d’ailleurs à votre disposition deux ou trois pages où j’essaie d’attenter à la surréalité, de lui faire rendre son âme, expirer son fiel merveilleux, dont on pourrait faire précéder le tout, et que je vous enverrai, si vous le voulez bien, prochainement.

Agréez, etc.

BRONCODE van het journal intime -programma

This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

gegeven:

geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– enkele universa aan nieuwe betekenissen

journal intime is een gratis NKdeE-programma

Categorieën
lyriek

SAMOURAÏ 29

bladzijde 29. nu krijgen we de ware magische krachten van de Samouraï te zien. in het duister van Heisenbergs Protocol voor Onzekerheidsruimtes (HP-OR) roept hij het ware object van zijn verlangen op, en dwingt HET om bezit te nemen van het lichaam van de Huisleraar (Précepteur), een lichaam dat nu hoogst onstabiel wordt. ‘Neem mij’, zo smeekt het vooroverleunend aan de Spiegeltafel waarop haar adem de dialoog in wellustige handschrift neerschrijft.
Vanonder haar rokken graait de Samouraï een vrouwenarm en die inspecterende zegt hij ”t Is goed. ‘
Op de vloer annoteren de leden van de Cirque des Frotteuses Belges de scène ijverig.

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
lyriek

ANNA – Prognose

De deur gaat niet open. Wanneer gaat de deur open? De deur gaat nooit open. Zwijg. Halfweg je werktijd en je hebt nog niet eens je eten verdient. De score in de linkerhoek maak je niks wijs. Hou van haar stem. Adem in, adem uit.

Sneller die rechterhand. De wol van haar trui knarst op haar huid. Ze had het koud. ‘Heb je het koud ?’ Begraaf je gezicht : geur bijstellen, en de indrukbaarheid van de stof, hoe je de haartjes tussen je vingers kan pletten tot een plaatje, net hondenhaar. Meer nadruk op ‘zien’. De zweetplek en het kleven van je huid op het leder van de fauteuil, nu je opstaat, de trui van de vloer raapt. Wol op je arm. Chips op de vloer. ‘Niet doen : zo maak je d’r gaatjes in.’ Wol glijdt van de vloer op je arm, op haar buik en een bos haren duikt als een mol door de halsopening. ‘Heb je het koud ?’ Minder zaad in die spermavlek, je had al een week teveel gedronken. Begraaf je gezicht, priem met je pink door de wol naar de huid van haar buik. De tekening in het behang vervaagt tien frames langer, verdomme toch, het was een PAL-tape! In godsnaam : Cat People / Paul Schrader / Europa : dan weet je toch wel dat het PAL moet zijn : méér frames, méér pixels, méér lichtdynamiek.

Rustig. Hou van haar stem. Begraaf je gezicht. Meer nadruk op ‘zien’. Het geluid van huid die loskomt van het leder. ‘Heb je het koud ?’ Priem met je pink. Een harde tepel.

‘Toe nou : ik wil dit zíen !’

Een hond, nietsvermoedend. Je staat achter hem, hij is je aanwezigheid vergeten, je hebt een stok in je hand. Hoelang voor je hem slaat, krimpt die hond in elkaar? Wat is de exacte prognose? Wanneer, waar, bij wie begint het slaan?

invoer (2006)

vorige
ANNA
volgende

ANKE VELD

ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (ook Nostrodamus was niet onfeilbaar).

ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vooralsnog zeker van zijn.

ANKE VELD bestaat uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de realiteit 1kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal. ophoudt, of wat dan wel de realiteit van Anke Veld is. wie is , überhaubt, die Anke Veld?

Noten   [ + ]

1. ↑ kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal.
Categorieën
gedicht van de dag LAÏS LAIS, 449 dizains lyriek

LAIS CCXX

De kerstboom, getooid met engelenhaar,
is van een hard groen oliederivaat,
3d-geprint idee verwijzend naar
vrede op Gaia, aflaat voor de haat,
een opdracht van mannen in celibaat.
Op zee drijven lijken, god en zijn brol:
de wibrarevolutie eist haar tol.
Ziehier het trillen van het spinnewiel
hoe scheef het gaat, het einde van de bol.
Wij zijn blind voor elkaar, dood voor de ziel.

invoertekst (2017)

– over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
– over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
– LAIS 2020.docx

Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer Proza Vertalingen - Bewerkingen

journal intime #159

159 – Car nous sommes uniquement dans l’ Esprit – FOU

VOGELEN-PAUL
of
DE PLAATS VAN DE LIEFDE (slot)

lees eerst het eerste stuk van deze tekst

Op het moment dat het doek opgaat; ligt Selvaggia op sterven.
Paolo Uccello komt op en vraagt haar hoe het gaat. De vraag krijgt Brunelleschi zo buiten zichzelf dat hij de louter mentale atmosfeer van het drama doorbreekt met een gebalde, materiële vuist.

BRUNELLESCHI. – Varken, zot.
PAOLO UCCELLO, niets driemaal. – Imbeciel.

Maar laat ons eerst de personages beschrijven. Lataen we ze een fysieke gestalte geven, een stem, een opschik.

Vogelen-Paul heeft een onmerkbare stem, een insectenpas, een gewaad dat te groot voor hem is.

Brunelleschi, die heeft een echte sonore theaterstem die goed in het vlees zit. Hij lijkt op Dante.

Donatello is tussen de twee: St. Franciscus van Assisi vóór de Stigmata.

De scène speelt zich af op drie plateaus.

Onnodig te zeggen dat Brunelleschi verliefd is op de vrouw van Vogelen-Paul. Hij verwijt hem onder andere haar te laten sterven van honger. Kan men sterven van de honger in de Geest?

Want we zijn zuiver en alleen in de Geest.

Het drama speelt op verschillende niveaus en heeft verschillende aspecten, het gaat er net zo goed om de stupiede vraag of Paolo Uccello genoeg medemenselijkheid zal vinden om Selvaggia te eten te geven, als om te zien wie van de drie, vier personages het langst op zijn plateau zal blijven.

Want Paolo Ucello stelt de Geest voor, niet noodzakelijkerwijs zuiver, maar onthecht.

Donatello is de verheven geest. Hij kijkt al niet meer naar de aarde, al raken zijn voeten nog de grond.

Brunelleschi daarentegen is door en door aards, en het is aards en seksueel dat hij Selvaggia begeert. Hij denkt alleen aan neuken.

Paolo Uccello kent de seksualiteit wel, maar hij ziet ze achter glas en van kwikzilver, en koud als ether.

En Donatello, die is voorbij de rouw ervan.

Paolo Uccello heeft niets onder zijn gewaad. Hij heeft enkel een klep op de plaats van het hart.

Aan de voeten van Selvaggia groeit er een kruid dat er niet thuishoort.

Plots voelt Brunelleschi zijn pik verstijven, hij wordt enorm. Hij kan het niet houden en er vliegt een grote witte vogel uit als sperma dat spiraalsgewijs de lucht inschiet.

Antonin Artaud – uit L’ Ombilic des Limbes (1925) [ARTAUD 1956, p.55-58]
vert. NKdeE 2020– CC Public Domain

A.A. NDL

NOOT: de Kathedraal stelt al haar vertalingen gratis ter beschikking van haar lezers, je mag er wat ons betreft letterlijk alles mee doen wat je maar bedenken kan, maar vermeldt wel ergens dat je het goedje van de Neue Kathedrale des erotischen Elends kreeg. op die manier krijgen anderen ook wind van ons verder geheel belangeloos exemplarisch activisme. dank en klik u weg in vrede.

commentaar en suggesties bij de vertalingen graag naar dirkvekemans@yahoo.com

originele tekst:
https://ebooks-bnr.com/artaud-antonin-lombilic-des-limbes/

Au moment où le rideau se lève, Selvaggia est en train de mourir.

Paolo Uccello entre et lui demande comment elle va. La question a le don d’exaspérer Brunelleschi qui lacère l’atmosphère uniquement mentale du drame d’un poing matériel et tendu.

BRUNELLESCHI. – Cochon, fou.

PAOLO UCCELLO, éternuant trois fois. – Imbécile.

Mais d’abord décrivons les personnages. Donnons-leur une forme physique, une voix, un accoutrement.

Paul les Oiseaux a une voix imperceptible, une démarche d’insecte, une robe trop grande pour lui.

Brunelleschi, lui, a une vraie voix de théâtre sonore et bien en chair. Il ressemble au Dante.

Donatello est entre les deux : saint François d’Assise avant les Stigmates.

La scène se passe sur trois plans.

Inutile de vous dire que Brunelleschi est amoureux de la femme de Paul les Oiseaux. Il lui reproche entre autres choses de la laisser mourir de faim. Est-ce qu’on meurt de faim dans l’Esprit ?

Car nous sommes uniquement dans l’Esprit.

Le drame est sur plusieurs plans et à plusieurs faces, il consiste aussi bien dans la stupide question de savoir si Paolo Uccello finira par acquérir assez de pitié humaine pour donner à Selvaggia à manger, que de savoir lequel des trois ou quatre personnages se tiendra le plus longtemps à son plan.

Car Paolo Uccello représente l’Esprit, non pas précisément pur, mais détaché.

Donatello est l’Esprit surélevé. Il ne regarde déjà plus la terre, mais il y tient encore par les pieds.

Brunelleschi, lui, est tout à fait enraciné à la terre, et c’est terrestrement et sexuellement qu’il désire Selvaggia. Il ne pense qu’à coïter.

Paolo Uccello n’ignore pas cependant la sexualité, mais il la voit vitrée et mercurielle, et froide comme de l’éther.

Et quant à Donatello, il a fini de la regretter.

Paolo Uccello n’a rien dans sa robe. Il n’a qu’un pont à la place du cœur.

Il y a aux pieds de Selvaggia une herbe qui ne devrait pas être là.

Tout d’un coup Brunelleschi sent sa queue se gonfler, devenir énorme. Il ne peut la retenir et il s’en envole un grand oiseau blanc, comme du sperme qui se visse en tournant dans l’air.

BRONCODE van het journal intime -programma

This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

gegeven:

geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– enkele universa aan nieuwe betekenissen

journal intime is een gratis NKdeE-programma

Categorieën
Anke Veld Proza

ANNA – Water

Werken is ontspanning, en dat heb je nodig. Maar eerst eten. Druk je gezicht in de holte, je masker in het masker in de muur. Open je mond. De geursimulator zet het grommen van je maag in gang. Je lippen door duizenden tongen betast. Glijdingen, kronkels, het priemen van peper en de vers krakende sla op je tong. Sappen schieten je verhemelte langs, een zachte, zeemzoete bal ontrolt zich in je keel tot een warme slang in je slokdarm. Kauw maar, en bijt, ruk uit het leven dit vlees. Breek dit brood, dompel het in de saus, zwelg deze wijn. Vermorzel je honger, ontdoe je van dorst.

Je denkt en je bent een grote kat met zijn voedsel in de bek, je hoort het kraken van de botten tussen je tanden, voelt de wind van de savanne zachte cirkels in je pels maken (of een man met zijn mes in de buik van een andere man, sijpelend bloed, nieuws in de kranten. Wanneer gaat de deur open ? De deur gaat nooit open.

De druk neemt af. Als een zeemvel voel je hoe je huid de holte uitglijdt, los van de muur, weer van jezelf. Je honger is gestild, je slentert geeuwend naar de badplaats. Vlei je eerst effen languit neer, rol je om, schuur je pels aan de schors van een neergestuikte boom. Plons dan, speels uithalend naar een wegstuivende gier, in de vijver.
Nee, het helpt niet. Hoezeer jij ook je best doet, hoezeer men ook zijn best deed om het te verdoezelen : wassen impliceert het gebruik van water. Doodsangst, al voor je je kleren uit hebt. Verkrampende benen als je het verstuivingspak aantrekt, de ritsluiting sluit. Droge keel, bonzend hart nu het zoemen begint.

Je voelt geen vocht, maar je weet dat het er is, en het is er rondom, je hele lichaam rond. Hooguit vijftig seconden. Hou je adem in . Luister. Er is nog nooit iets fout gegaan met onze drukreinigingspakken. Hou van haar stem.

Waar is de maan ?

invoer (2006)

vorige
ANNA
volgende

ANKE VELD

ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (ook Nostrodamus was niet onfeilbaar).

ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vooralsnog zeker van zijn.

ANKE VELD bestaat uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de realiteit 1kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal. ophoudt, of wat dan wel de realiteit van Anke Veld is. wie is , überhaubt, die Anke Veld?

Noten   [ + ]

1. ↑ kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal.
Categorieën
Grafiek strip

SAMOURAÏ 28

op pagina 28 van SAMOURAÏ, de Experimentele Artaud-strip, gebeuren enkele droomovergangen en -herschikkingen tegelijkertijd. De Précepteur (huisleraar) gaat eerst met moederlijke zorgen voor Samouraï van het toneel waarna het geluid van wegvloeiend regenwater te horen is, als na een storm. vervolgens schuiven het Masker van daarstraks en de Precepteur in en over elkaar maar waarvan zijn zij zo het teken? het kleed van de Précepteur is zo breed dat het eender wat kan verbergen en hijzelf lijkt wel gekrompen…

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
lyriek

het wordt bewust

chiraal is het de vele schimmen die haar lichaam telt
vooraleer haar lichaam raakt het blanke laken
waarop het als een teken kwetsbaar ligt
te slapen naakt bij nachtinval.

de maan slurpt slierten mist
die van de kale takken druipen.

heel de dag sleurt zij het mee,
het vreemde hier en daar
een onverwacht gebaar.

zij vindt het woord niet
dat het kan bevatten, het krast
geluid bij scènes achter stevig glas.

bloedrood.

het leest haar hier van binnen uit,
het hakt en houwt besluiten uit de wirwar
van haar onbegrip, het sluit gevaar
van vragen af bij hoe of waar.

zij bladert weg. pas dan
wordt het zichzelf gewaar.

invoertekst (2017)

HET
is de prequel op
LAIS,
de
Geschiedenis van een Verwording

Categorieën
lyriek

journal intime #158

158 – le chemin du sentier bleu – TIJD

‘we moeten willen werken aan een oplossing’ dat dacht ik vanochtend. maar wie is die we en wie zou er daarvan wat moeten?

het is beter dat ik , wat het centrale onderzoeksobject betreft 1 van de NKdeE, dat is een antwoord op de vraag ‘een auteur’, wat zou dat kunnen betekenen in deze tijd, hoe ziet een hedendaagse literaire auteursfunctie er uit en hoe kan die levensvatbaar worden’ gewoon mijn vermoedens uitspreek. in de vermoedens zitten al wensdromen genoeg, als je verwachtingen hebt creëer je meteen het kader waarin de wens de gedachte kan bevaderen en hopen op een bevalling in het echte.

wensdromen, dat is ideologie, wat je wil dat het wordt.

prognose is meer en meer mogelijk omdat de toekomst afbrokkelt. de toekomst brokkelt af omdat de mogelijkheden slinken en de berekenbaarheid stijgt. de mogelijkheden slinken omdat het haalbare kleiner wordt. de berekenbaarheid stijgt omdat de complexiteit stijgt die meer rekenkracht vraagt waardoor ook weer nogmaals het energiebverbruik stijgt (elke lus hethaalt de basislus in het cataclysme)

het haalbare wordt kleiner omdat er meer en meer onbetaalbaar wordt.

dit is een klare, affe, onontkoombare pandemieredenering. ja, de pandemie is een denkoefening in het klimaatdenken. een heel erg praktijkgerichte denkoefening met reële doden en reëel leed. maar we mogen van geluk spreken dat we de oefening berhaubt nog krijgen.

ïk haal het hier aan 1) omdat je het idee van ‘prognose’ moet bijstellen naar onze huidige stand van zaken, ook wat betreft zoiets marginaals als het literaire auteurschap en 2) ik vind dat als het gaat om wat een auteursfunctie zou kunnen zijn in deze tijd, je best met die gegevens rekening kan houden of je kan beter opkrassen

dus moet je de prognose durven maken en ze uitspreken zodat ze falsifieerbaar wordt. of wou je een ‘auteurschap’ dat niet ter zake doet? is dat geen amusementsproductie? je zit in het foute vakje hier dan.

dus. een aanzet tot de Artaud-functie van het auteurschap. ik geloof dat het onderstaande in een eerste versie neergeschreven momenteel de meest waarschijnlijke prognose is omtrent de hoedanigheid van het auteurschap van de toekomst. ik schrijf dit uitdrukkelijk niet op mijn scherm weg omdat het mijn mening, mijn overtuiging is, omdat ik vind dat het zo zou moeten, ik schrijf dit neer als prognose in die zin dat als het niet min of meer zo gebeurt er hoegenaamd niks meer gebeuren zal. het ‘moeten ‘ is hier van de orde van het ademen, van het moeten eten, van het moeten drinken en plassen en kakken. het is giswerk of de literatuur nog ver of nog vaak op of beneden het huidige dieptepunt moet zakken (het programma sterft daar niet van, programma’s gaan niet dood) want dat hangt gewoon weer af van de humane stupiditeit, hoe lang dus dat het duurt vooraleer voldoende mensen hebben ingezien dat het niet anders kan en dan ook nog ’s niet te gemakzuchtig zijn om het ook effectief op de juiste manier uit te voeren.

het is sowieso geen kwestie van of, maar eentje van wanneer en hoe lang nog, en eerlijk gezegd, na de coronawaanzin kan ik echt niet meer inschatten hoe diep de mens als schaamteloos egocentrisch ongedierte nog kan zakken. soit.

  1. ‘een auteur is een man van haar woord’
    1. om auteur te zijn moet je ‘man’ worden, want het ‘auteurschap’ is altijd mannelijk gedacht, als je daarbij wil aansluiten moet je de genderkleuring niet voor lief nemen (neem nooit een genderkleuring voor lief, genderkleuringen stinken) maat weten dat ze er is. besef dat het zo werkte. de geschiedenis aanvaarden zoals ze zich heeft afgespeeld, inclusief al het onrecht de verschrikkingen, de hypocrisie alle rotte humaniteit in de literatuur. ik kots, als auteur, nog dagelijks van de man die ik moet zijn om auteur te kunnen zijn. maar je kan de geschiedenis enkel veranderen door haar niet toe te laten actueel te zijn en dat doe je door ze te kennen: ‘dat niet meer’, maar als je dat zegt ben je ‘dat’ al. weet dat. er is geen buiten aan de geschiedenis.
    2. als je spreekt als auteur, spreek je ‘haar’ woord. je bent misschien man maar je kan enkel spreekrecht verwerven als je dat man-zijn thuislaat en een schrijvende vrouw, (gendergewijs dan è, een operatie is echt niet nodig) wordt. elke andere positie/positionering is het braaksel van daarnet opdienen als haute cuisine. het is geen propere oplossing maar nogmaals, je kan de geschiedenis niet ongedaan maken, je kan ook niet gewoon helemaal opnieuw beginnen, want geen enkele geschiedenis kan zich herhalen. het is even onmogelijk om een cirkel weg te denken eens de cirkel bedacht is, het bestaande spoor doet elk alternatief ontsporen.
    3. een auteur is enkel maar auteur in zover zij samenvalt met haar woord
      1. haar ‘woord’ is een codewoord voor alles wat gecodeerd kan worden. ‘schrijven’ is coderen, het denken/voelen prepareren voor herhaling, voor gebruik in een programma. onder ‘schrijven’ valt dus nagenoeg elke vorm van creativiteit: als je het kan lezen/filmen/ervaren kan het meestal ook gecodeerd worden en dan is het schrift. ook het schrift is pas schrijven als het gecodeerd kan worden
      2. schrijven = lezen. elke lezer is auteur, elke auteur is lezer
      3. haar ‘woord’ is geen product en geen eigendom. het woord faciliteert de auteursfunctie, de code is van iedereen of ze is iedereen ontstolen door kwantificerende kracht die ze wil omzetten in kapitaal
      4. auteur zijn, de functie uitoefenen, is geen beroep maar een roeping, een antwoord op een innerlijke nood aan expressie, aan codering, aan toevoeging van lokaal ontbrekende code, omdat het ontbrekende stukje slachtoffers maakt.
      5. ‘auteur’ ben je enkel in zoverre en wanneer je de functie uitoefent, wanneer je lees-schrijft, het is een maatschappelijke rol zoals je buspassagier bent, of klant, of patiënt, of jongere of bejaarde of fietser. je bent het op dat ogenblik wel totaal, integraal, of het werkt niet. dat is met fietsen ook zo, je breekt je nek anders, maar je kan uiteraard wel schrijven met maar zoveel procent van je ziel erin. als je niet schrijft alsof je leven ervan afhangt, wèrkt het niet, het kan werken als amusement dan, maar niet als literatuur.
      6. het auteursrecht bestaat er enkel in dat iedereen het recht heeft om in de best mogelijke omstandigheden te lees-schrijven, om de auteursfunctie te mogen uitoefenen
      7. de auteursplicht is dat, telkens je de auteursfunctie uitoefent, jouw activiteit erop gericht moet zijn om het uitoefenen van dezelfde functie door anderen te vergemakkelijken. er zullen strenge straffen staan op het achterhouden van werkzame code bijvoorbeeld, door anderen te verhinderen om ‘jouw’ code te gebruiken, aja, want er is helemaal niks jouw bezit van die code, want als je ze ‘hebt’ kan ze niet werken.
      8. het ‘samenvallen met haar woord’ kan m.i. enkel absoluut gelezen worden, zoals Artaud zijn werk inzette (“je ne conçois pas d’oeuvre comme détache de la vie” [ARTAUD 1956, p49]). als dat niet het geval is voor jouw werk interesseert het mij niet, wat dus verder absoluut totaal niks te betekenen heeft, maar ik wil het wel zeggen omdat wat er op het spel staat belangrijker is dan jij en mij of welk werk dan ook, en als het dat oer-literaire serieux niet heeft, vind ik het gewoon een bepaald wanstaltige vorm van bedrog. dat is dan wel weer een mening waarvan u het recht heb om te weten wat ze is, zodat u er zich van kan distantiëren als u dat wenst, niet dat ook dat enig belang zou hebben.

        maar bon, è.

        ‘Cochonnerie’, zoals in ‘toute l’écriture est de la cochonnerie’

BRONCODE van het journal intime -programma

This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

gegeven:

geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– enkele universa aan nieuwe betekenissen

journal intime is een gratis NKdeE-programma

Noten   [ + ]

1. ↑ van de NKdeE, dat is een antwoord op de vraag ‘een auteur’, wat zou dat kunnen betekenen in deze tijd, hoe ziet een hedendaagse literaire auteursfunctie er uit en hoe kan die levensvatbaar worden’
Categorieën
Anke Veld

anke veld – 5

 If she wasn’t anything, did I not just dream her? invent her? made her up to compensate for the meagre outcome of my existence, a shipwreck on the ruins of my childhood? Perhaps. But she was real enough for me.

The first time I saw her was in an ice-cream bar. I had just broken up with my boyfriend, an artist I modelled for who couldn’t draw his own dick staring him in the face. His lasagna was real good though, so I felt entitled to a compensation. 

She was wearing some Mayan  outfit. You could  see straight through it and she wasn’t wearing anything underneath.

“For you I have nothing to hide” she said, as if she just read my thoughts. “I can”, she added, “because you want me to.” Next thing I knew we were making out in The Place.

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
lyriek

het (2)

“Esprit caché des lois
qui d’ ici loin mais fort lié
dans les choses est exprimé”
(onbestaande versregels gedroomd op 13/2/2017 tussen 6:30 en 9:00)

sluipgeest der wet
die ver van hier in strak verband
der dingen zin verzet;

bloeigedaante, warende doorheen verwelkte bloemen;
spookgedachte, vluchtend uit gestalten die vergaan;
aggregaat van onbestaande dingen;
gelijkenis van leven in de aanblik van een lijk;

weerzin dat het weerzien mist;
gemis van wat er niet is, toegestrikte strop,
onbewogen tel, moment
dat er niet was, niet is en nooit zal komen;

uitspraak in het zich verzwijgende,

duisternis, voltrokken, volstrekt
van duisternis ontdaan.

invoer (2017)

HET
is de prequel op
LAIS,
de
Geschiedenis van een Verwording

Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer Proza Vertalingen - Bewerkingen

journal intime #157

157 – une démarche d’insecte – TEMPS

VOGELEN-PAUL
of
DE PLAATS VAN DE LIEFDE (1)

Paolo Uccello1Artaud heeft het thema van Paolo Ucello overgenomen van ‘Paolo Ucello’ uit de ‘Ingebeelde levens‘ van Marcel Schwob, een boek dat in 1921 werd heruitgebracht door Gallimard (eerste ed. Fasquelle, 1896 ) worstelt met zichzelf te midden een immens mentaal weefsel waarin hij alle wegen naar zijn ziel en naar de vorm en de aanhechting van zijn werkelijkheid is kwijtgeraakt.
Raak van je tong af Paolo Ucello, raak van je tong af, mijn tong, mijn tong, kak, wie spreekt er daar, waar ben jij? Wég, wég, Geest, Geest, vuur, vuurtongen, vuur, vuur, eet je tong op, ouwe hond, eet zijn tong, eet, enz.
Ik ruk mijn taal uit.

JA.

Ondertussen verscheuren Brunelleschi en Donatello elkaar als verdoemden. Weliswaar is Paolo Ucello het zware en gewogen punt van het geschil maar die staat op een ander plateau dan zij.

En er is ook Antonin Artaud. Een Antonin Artaud in barensnood evenwel, aan de andere kant van alle mentale glazen en hij doet er alles aan om zich elders te wanen (bij André Masson bijvoorbeeld die helemaal het uiterlijk van Paolo Ucello heeft,een gelaagd uiterlijke als van een insect of een idioot en als een vlieg gevat in de verf, in zijn verf die van de weeromstuit gelaagd wordt).

En overigens is het in hem (Antonin Artaud) dat Uccello zichzelf denkt, maar als hij zichzelf denkt is hij niet echt meer in hem, etc., etc. Het vuur waarin zijn ijs weekt heeft zich in een mooi weefsel vertaald.

En Paolo Uccello zet de prikkelende operatie verder van deze wanhopige tonguitrukking.

Het gaat hier om een probleem dat in de geest van Antonin Artaud is ontstaan, maar Antonin Artaud heeft geen probleem nodig, hij zit al genoeg opgezadeld met zijn eigen gedachten, met onder andere dat hij zichzelf is tegengekomen, er achter kwam wat een slechte acteur hij is, bijvoorbeeld gisteren, in de bioscoop, in Surcouf, zonder dat die larve van een Kleine Paul hem zijn tong komt opeten.

Het theater is door hem gebouwd en bedacht. Hij heeft zo’n beetje overal arcades en plateau’s uitgezet waarin al zijn personages als honden tekeergaan.

Er is een plateau voor Paolo Uccello, en een plateau voor Brunelleschi en Donatello, en een plateau voor Selvaggia, de vrouw van Paolo.

Twee, drie, tien problemen zijn plotseling verstrengeld met de zigzagbewegingen van hun spirituele tongen, met alle ruimtelijke verplaatsingen op hun plateaus.

Lees verder…

Antonin Artaud – uit L’ Ombilic des Limbes (1925) [ARTAUD 1956, p.55-58]
vert. NKdeE 2020– CC Public Domain

A.A. NDL

NOOT: de Kathedraal stelt al haar vertalingen gratis ter beschikking van haar lezers, je mag er wat ons betreft letterlijk alles mee doen wat je maar bedenken kan, maar vermeldt wel ergens dat je het goedje van de Neue Kathedrale des erotischen Elends kreeg. op die manier krijgen anderen ook wind van ons verder geheel belangeloos exemplarisch activisme. dank en klik u weg in vrede.

commentaar en suggesties bij de vertalingen graag naar dirkvekemans@yahoo.com

originele tekst:
https://ebooks-bnr.com/artaud-antonin-lombilic-des-limbes/

PAUL LES OISEAUX
OU
LA PLACE DE L’AMOUR

Paolo Uccello est en train de se débattre au milieu d’un vaste tissu mental où il a perdu toutes les routes de son âme et jusqu’à la forme et à la suspension de sa réalité.

Quitte ta langue Paolo Uccello, quitte ta langue, ma langue, ma langue, merde, qui est-ce qui parle, où es-tu ? Outre, outre, Esprit, Esprit, feu, langues de feu, feu, feu, mange ta langue, vieux chien, mange sa langue, mange, etc. J’arrache ma langue.

OUI.

Pendant ce temps Brunelleschi et Donatello se déchirent comme des damnés. Le point pesant et soupesé du litige est toutefois Paolo Uccello, mais qui est sur un autre plan qu’eux.

Il y a aussi Antonin Artaud. Mais un Antonin Artaud en gésine, et de l’autre côté de tous les verres mentaux, et qui fait tous ses efforts pour se penser autre part que là (chez André Masson par exemple qui a tout le physique de Paolo Uccello, un physique stratifié d’insecte ou d’idiot, et pris comme une mouche dans la peinture, dans sa peinture qui en est par contre-coup stratifiée).

Et d’ailleurs c’est en lui (Antonin Artaud) que Uccello se pense, mais quand il se pense il n’est véritablement plus en lui, etc., etc. Le feu où ses glaces macèrent s’est traduit en un beau tissu.

Et Paolo Uccello continue la titillante opération de cet arrachement désespéré.

Il s’agit d’un problème qui s’est posé à l’esprit d’Antonin Artaud, mais Antonin Artaud n’a pas besoin de problème, il est déjà assez emmerdé par sa propre pensée, et entre autres faits de s’être rencontré en lui-même, et découvert mauvais acteur, par exemple, hier, au cinéma, dans Surcouf, sans encore que cette larve de Petit Paul vienne manger sa langue en lui.

Le théâtre est bâti et pensé par lui. Il a fourré un peu partout des arcades et des plans sur lesquels tous ses personnages se démènent comme des chiens.

Il y a un plan pour Paolo Uccello, et un plan pour Brunelleschi et Donatello, et un petit plan pour Selvaggia, la femme de Paolo.

Deux, trois, dix problèmes se sont entrecroisés tout d’un coup avec les zigzags de leurs langues spirituelles et tous les déplacements planétaires de leurs plans.

BRONCODE van het journal intime -programma

This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

gegeven:

geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– enkele universa aan nieuwe betekenissen

journal intime is een gratis NKdeE-programma

Noten   [ + ]

1. ↑ Artaud heeft het thema van Paolo Ucello overgenomen van ‘Paolo Ucello’ uit de ‘Ingebeelde levens‘ van Marcel Schwob, een boek dat in 1921 werd heruitgebracht door Gallimard (eerste ed. Fasquelle, 1896 )
Categorieën
Anke Veld lyriek Proza

ANNA – Uitvoeren

Het appartement heeft geen vensters, maar de muur naar het oosten is een vierkant van glas. Geen opdelingen, geen kamers, niet moeilijk doen. Hou het eenvoudig : de deur centraal in het westen, rechts daarvan het bed, links de zetel gericht naar het wereldscherm.
Voedselvoorziening en reinigingscabine in de noordelijke wand ingebouwd. Werkblad zuidelijk. Het geheel is een balk van 5 hoog, 5 breed, 7 diep, gericht naar het oosten. Afstand doet er niet toe, de verhoudingen dienen te kloppen. De deur is een deur die niet opengaat.

Geen kleuren, dat is overbodig. Alles is wit. Door de glazen wand zie je ‘s nachts de sterren en wolken en ‘s ochtends de zon : kleur zat. Binnen is het wit, met de schaduw van iets wit op wit, je huid in een wit uniform. Staar in de spiegel, kijk naar je iris : wat zit je te zeuren om kleur ? De grond kan je niet zien door het glas, sporen van andere bouwwerken daarop evenmin. Daarvoor is het hier te hoog. Sterren, wolken, zon: niets anders dan dat. Zijn er nog vogels, of is dit ook voor hen te hoog ?

Zwijg. Hou je koest. Beperk je tot het nodige. Zet je neer. Adem in, adem uit.

Links: spreid je vingers, leg je hand op het voelvlak, denk aan niets. Rechts : draai je hand om, beweeg de rug over de rand van het werkvlak, denk start. Floep. Haar stem in je hoofd. Haar lach op het scherm. Luister. Hou van haar stem. Bevestig ontvangst van de taak. Uitvoeren.

Wat is er met de maan gebeurd ?

invoertekst (2006)

vorige
ANNA
volgende

ANKE VELD

ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (ook Nostrodamus was niet onfeilbaar).

ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vooralsnog zeker van zijn.

ANKE VELD bestaat uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de realiteit 1kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal. ophoudt, of wat dan wel de realiteit van Anke Veld is. wie is , überhaubt, die Anke Veld?

https://nkdee.blogspot.com/2020/08/no-thing.html

Noten   [ + ]

1. ↑ kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal.
Categorieën
Grafiek strip

SAMOURAÏ 27

wanneer op pagina 27 van onze Experimentele Artaud Strip de Precepteur suggereert dat het de liefde is die Samouraï verlangt, krijgt hij vanwege ontoelaatbare stupiditeit een klets in het gezicht. Samouraï stelt nogal cryptisch dat het de ‘uitzonderlijkheid der dingen’ is dat hij verlangt.
bon, goed, owkay, we daalden derhalve af in de crypte van de St. Pieterskerk in Leuven om daar te checken hoe onze Dirk Bouts dit item op zijn bucket list heeft afgebeeld, maar, aangezien zoals u weet Dirk een Leuvenaar was was hij zoals helaas vrijwel iedereen zwaar onder verdoving door het gentrificerende slaapmiddel met terugwerkende kracht dat de socialistische burgemeester Louis Tobback gedurende jaren aan de voorheen zo levendige stadsgronden heeft toegebracht. die sedatie werkt immers thans tot diep in de Vroege Middeleeuwen door, zodat ook de afbeelding van Dirk Bouts van deze ‘rareté des choses’ erg braafjes en eerder slaapverwekkend oogt.
op basis van op een strikt geheim gehouden locatie bewaarde foto’s van het origineel hebben we echter deze reconstructie kunnen maken…

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
Anke Veld

anke veld – 4

Without her i strutted my hour upon the stage like a dismembered doll,

 I felt like a catalogue of canned organs and senses: the Sickening Heart, the Thieving Feel, the Desperate Stomach, the Greedy Kidneys, the Horny Taste and above all the Cancerous Brain spreading the lingo of lubric decay and luxurious rot. 

With her happening inside me I danced like a Maenad casting my spells and spilling my charms, opening and closing the gates to salvation to human ants and antlered humans alike as i saw fit…

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
lyriek

jeugdmerken

frunnikend haar vingertjes bevoelden dagelijks haar fabelland;
open ter blik wipt het neusje vrij en voluit
de lippen uiten het haar omringende en

niets drukt haar pret.

de adem warmde zich aan koek van betterfood
het haarfluweel wreef op het silanhemd elsève open
de mevrouwen zagen in bewondering hun eigen kindje in

prinsessentred.

mijn bikkelhanden gloeiend van het zaaien en het kappen
strelen tepels als de moeten van haar eertijds wulps gedrag.
een bel van stilte ploft in ’t paradijs en zij ontbloot

haar schoonheidswet.

invoertekst (2017)

Categorieën
Grafiek strip

SAMOURAÏ 26

de toneelschets van Artaud is in de Verzamelde Werken vaag gedateerd tussen 1923-1925. het duurt nog tot 1929 vooraleer John Bovington zijn poep op deze wijze in de lucht verheft zodat Imogen Cunningham zijn benen in deze positie kan fotograferen en toch is dit exact de manier waarop in SAMOURAÏ, de Experimentele Artaud strip, de held uitlegt aan de bezorgde Precepteur dat de oorzaak van zijn woede niets anders is dan het verlangen…

vorige
alle pagina’s
volgende
over SAMOURAÏ

SAMOURAÏ is een experimentele strip naar de gelijknamige toneelschets van Antonin Artaud (geschreven tss 1923-1925)

Categorieën
Anke Veld Proza

ANNA – Wachet Auf

Een boom in dit huis, uit de vloer vorkt een stam, de daksponten kraken.

Je wordt het salon uit gesleurd, men duwt je het bad in, een gezichtsloze vrouw haalt in een oogwenk met een glasscherf van je beide armen de slagaders open. Een gordijn van blauwgrijze lianen wordt over je hoofd getrokken. De scene verwildert. Handen slaan, duwen, hakken. Donker kloppende zuigpompen sleuren je benen omlaag. Dit is verdrinken : je stem die nog uithaalt met een mondvol water, je tong als een lamme prop in je keel, het barsten van de tijd in je hoofd. Op je laatste moment zie je de twee syllaben drijven in het midden van de inmiddels woest kolkende stroom.

Twee schelpen van water, eivormige vliezen met hun scherpste ronding in elkaar gehaakt. Anna.

Je wil terug, maar de opgaande zon heeft als immer de geruststellende grootte van je voet, (linkervoet, rechtervoet : dat dwingende tempo). Zekerheid houdt je gevangen.

Uit vier zwarte hoeken in de smetteloos witte ruimte is Bach’s ‘Wachet auf’-cantate al halfweg haar steile klim van bassen naar koor.

Droom je of ben je in je droom vermoord, is dit je zelfbereide redding of ben je de afgeschrevene, de uitgediende slaaf die nu nog met sardonisch genoegen in de sterfput van de wereld werd gekeild?

Vijf jaar lang dien je deze dagelijkse hinkstapsprong te herhalen : boom, water, zon. Vijf jaar. Daarna wordt er voor je gezorgd.

Wanneer is het aftellen begonnen? Zijn er twee schrikkeljaren bij, of maar één? Waar is Anna? Trek je kleren aan, stel je die vragen. Tel de stappen naar de spiegel, stel je die vragen. Borstel je tanden in hun ritme. Ontbijt. Doe je werk.

invoertekst (2006)

ANNA
volgende

https://nkdee.blogspot.com/2020/08/numbered.html

ANKE VELD

ANKE VELD is de internetroman die sinds 2002 gepubliceerd wordt terwijl hij geschreven wordt. de vertelde gebeurtenissen in de roman spelen zich grotensdeels ook simultaan af met de publicatietijd, of relatief korte tijd daarna, waardoor er soms wel eens wat moet worden bijgewerkt (ook Nostrodamus was niet onfeilbaar).

ANKE VELD is het verhaal van de AFLOOP. het is op dit moment niet bekend of het goed of slecht afloopt, maar aflopen doet het, daar kunnen we vooralsnog zeker van zijn.

ANKE VELD bestaat uit 8 plateau’s of ‘velden’ die elk één hoofdpersonage hebben. 18 jaar na de eerste publicaties is het niet langer duidelijk waar in het werk van de auteur de roman begint en waar de realiteit 1kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal. ophoudt, of wat dan wel de realiteit van Anke Veld is. wie is , überhaubt, die Anke Veld?

Noten   [ + ]

1. ↑ kwatongen beweren dat geheel WIKIPEDIA een onderdeel geworden is van de roman, maar dat lijkt ons toch nogal een indianenverhaal.
Categorieën
Grafiek strip

SAMOURAÏ 25

vorige
alle pagina’s
volgende

op bladzijde 25 staat een waarlijk afgrijselijke scène afgebeeld: gedurende niet minder dan 1 uur en 17 minuten wordt een pantomime herhaald waarin de Samouraï voelt dat de gevreesde Ministers van daarstraks hem besluipen, hij trekt zijn sabel en de Ministers druipen terug af naar hun zeskantig hol in de vloer. de Samouraï voelt dat de gevreesde Ministers van daarstraks hem besluipen, hij trekt zijn sabel en de Ministers druipen terug af naar hun zeskantig hol in de vloer. de Samouraï voelt dat de gevreesde Ministers van daarstraks hem besluipen, hij trekt zijn sabel en de Ministers druipen terug af naar hun zeskantig hol in de vloer. de Samouraï voelt dat de gevreesde Ministers van daarstraks hem besluipen, hij trekt zijn sabel en de Ministers druipen terug af naar hun zeskantig hol in de vloer. de Samouraï voelt dat de gevreesde Ministers van daarstraks hem besluipen, hij trekt zijn sabel en de Ministers druipen terug af naar hun zeskantig hol in de vloer. de Samouraï voelt dat de gevreesde Ministers van daarstraks hem besluipen, hij trekt zijn sabel en de Ministers druipen terug af naar hun zeskantig hol in de vloer. de Samouraï voelt dat de gevreesde Ministers van daarstraks hem besluipen, hij trekt zijn sabel en de Ministers druipen terug af naar hun zeskantig hol in de vloer. de Samouraï voelt dat de gevreesde

Lees verder “SAMOURAÏ 25”
Categorieën
Anke Veld

anke veld – 3

ANKE VELD does not exist.
She isn’t a person, she’s not any thing.
She happens. She occurs. When she happened inside me I looked like Queen goddamn NEFERTITE.

PREVIOUS
ANNA
NEXT

‘ANNA’ is the first episode of the English Comic Book version of Anke Veld the internet-novel otherwise written in Dutch

If you’re new to this comic, you can start reading it here.

Categorieën
lyriek

arena

in vonkenglinster voorwerelds vuur  komt,
bij sluitspierkramp het einde onontkenbaar naakt,
enkelopwaarts de sluipangst slingert, de stierenpoot
grondkrabt de letterdreiging en volksomjoeld

teer dit lijfje
ijl te zingen
staat jouw naam,

voor het uitflitst, stofwolkt bij de boektoeslag
en te neder dwarrelt in het grijze zwijgen
van oneindigheid.

invoertekst (2017)

Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024

Categorieën
kort Proza

nergens

het fonkelde.

en de ogen en de handen waren heel even met de nacht alleen. het grauwe lijf  zat achter slot en grendel van de angst. buiten sloeg de zuivere lucht  witte zeilen open in de zee rond de pupillen, maar de opgesloten longen van het lijf verstijfden en het verschroeide er tot gans het lijf kermde en kronkelde. ontzet sloten de ogen zich en de handen sloegen zich voor het afwezige gelaat.

het fonkelen dreef hen verder uit elkaar. de maan blies bellen in de lege straat. benig blanke vingers tikten met hun weke nagels de bellen van het maanlicht aan. de bellen ploften, er zaten kleine draakjes in met metalliek gekleurde vleugels en vliegende kevers met vervaarlijke schilden. 

de benen kloegen en het lijf werd veel te snel door lust en nijd bevrijd. daar stoof alweer met opgekropt, immens en grijs lawaai de solferwind over  het nakende geslechte heen. 

later. het staat te wachten op de bus, het masker bengelt losjes onder de kin. de ogen glanzen droevig, de handen stoppen zich gebald tot nare knoesten helemaal diep in de zakken. in het brein klampen de ogen en de handen zich halsstarrig vast aan de gedachte dat het toch anders kan, dat het kan fonkelen.

en in een veel te zware kar zoeft ongezien de mooiste stem op aarde aan hem voorbij. het ziet haar niet maar hoort het zingen in zijn hoofd. het houdt van haar en zij zijn nooit en nergens samen.

Categorieën
Anke Veld

anke veld – 2

  No, that’s not her. that’s just me, an anybody. ANNA anybody. Anna anybody Van Es. I lived briefly , in Holland. Some crazy Dutch poet tried to rape me and I got killed holding him off. He has been writing weird poems and stuff about me, how he regrets everything and other crap. Drooling over my corpse he is, the horny bastard. She, her, that’s ANKE VELD. She’s no anybody. She is you she is me, she’s Donald Trump and Aretha Franklin, she’a alive and dead and man and woman and white and deep blue purple. She is all that because she’s NO THING.

PREVIOUS
ANNA
NEXT
Categorieën
lyriek

de vraag stellen

Alain Chartier (1385?-1430) 1By Charles Devrits – Louis Henri Baratte, Louis Henri, Poètes normands : portraits gravés d’après les originaux les plus authentiques, Paris : Amédé Bedelet, Dutertre, Martinon & Pilout, 1845, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4410278

waar is de tijd, Alanus Auriga,
monsieur Charretier, gigant van geleerdheid, gegeerd om uw woord, Koninginnen-gekuste, publiek op de mond, stamvader van alle hartsromanciers, grootse geest alom geroemd en afstotelijk lelijk als een platsnuitige, kwijlende hond,

waar is de tijd dat uit alle olijke kwislichtbakken, van alle geteleviseerde praatvaarfestijnen nog geweerd werden de statige schrijvers zo lelijk als gij? hoe, door welk wonder, werd toch zo plots elk typend talent zo geil en zo heet en zo knap en zo blond?

invoertekst (2017)

Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024

Noten   [ + ]

1. ↑ By Charles Devrits – Louis Henri Baratte, Louis Henri, Poètes normands : portraits gravés d’après les originaux les plus authentiques, Paris : Amédé Bedelet, Dutertre, Martinon & Pilout, 1845, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4410278
Categorieën
journal intime Kathedraalse Leer Proza

journal intime #156

156- Il y a aussi Antonin Artaud – TONG

de boodschap van de westerse gek, wat de waanzin ons te zeggen heeft, is sinds jaar en dag de ondergang, de heerschappij van Satan, de apocalyps (zie daarover [FOUCAULT 1972, p38-39] ): voorbij de rede is er enkel de ondergang.

maar de westerse waanzinnige manifesteert zich zo ook als een ziener van het Rot, de echte versie van het fictieve Armageddon, de fameuze apocalyps die immers niet meer is dan de zoveelste uiting van de negentropische gewoonte van het uitstel in het denken, een projectie van de waarheid, een verpakking van het Rot tot na het oordeel van de Rede, het Zijn, God dus.

het hele idee van een Apocalyps, die neurose, is uiterst nefast voor de precaire situatie waarin we ons nu bevinden. in plaats van alles te doen om toch het mogelijke te redden van wat er te redden valt, schakelen we in ons hoofd geheel over naar ‘alles is verloren’ en ‘dit is het einde der tijden’. en we doen niks meer.

we vergeten dan prompt het enige stukje zelfkennis dat niet ogenblikkelijk leidt tot onze gebruikelijke megalomanie waarvan ook deze apocalypsneurose, dit ramptoerisme van het denken een onwaarschijnlijke uiting is.
namelijk dat wij als soort verschrikkelijk taai onkruid zijn, een virus waar je niet zomaar vanaf raakt, als het al mogelijk is. want buiten onze eigen leefwereld om, buiten onze negentropische bubbel om, zijn wij gewoon een perfecte desintegratiemachine, het Rot op zijn paasbest dat alles in haar weg verneukt tot het alleen maar aan stilletjes wegkwijnen wil denken.
zo snel is de aarde niet van ons verlost en zelfs dan is het niet ondenkbaar dat er twee miljoen jaren later weer iets vekemansachtig loopt wartaal uit te slaan om de blondjes te imponeren.

maar goed: omdat het idee van de onvermijdelijke entropie van alles, de waarneembare desintegratie, de tastbaar stijgende complexiteit, omdat het Rot als idee onaanvaardbaar is, te veel realiteit voor de ‘human mind’ (T.S. Eliot), duwen we het letterlijk voor ons uit, projecteren we het naar de verre toekomst, het einde der tijden, zodat we onze negentropische bubbel voluit evolutionistisch kunnen blijven denken, voortschrijdend in een voortdurende evolutie naar het hogere. het eschatologische is voor ons westerlingen altijd de uitverkoren oplossing geweest om het Rot leefbaar te maken, om te kunnen blijven lachen terwijl we verder en verder ten onder gaan.

het ‘oor’, overigens, in het laatste ‘oordeel’ heeft niets met het gehoor te maken maar is het handvat aan het ‘ding’, de ‘handler’ van de begrijpelijkheid. etymologische komen al die woorden uit de sfeer van de rechtspraak, maar bon, ik zal maar zwijgen over Derrida vandaag.

de westerse tijdsbeleving is immers altijd die van een uitstel van de toekomst, en een winstneming op de prognose van het onmogelijke. de daden tellen enkel in hun consequenties, hun verwezenlijkingen. als het niet opbrengt, bestaat het niet. en wat het opbrengt moet tastbaar zijn, begrijpelijkheid dus.

net wat u lekker niet krijgt van mij (het zal u leren).

elk oordeel is een tijdsoordeel, het maakt het gebeuren aanhangig in de tijd om tot een verdict te komen, een verdinging, een verharding, een fallische uitspraak in weerwil van het echte. ‘fuck it’: het gebeuren gereïficeerd tot verhandelbare gebeurtenis, de sjachertruuk van Badiou. time is money.

zelfs de fysica ontkent het gebeuren in functie van het begrijpelijke ding, het ‘deeltje’ van de stof, de waan van de materie. en de neurologie reduceert dankbaar de zieke gek tot een ongewenste, onverhandelbare respons op dat deeltje, het essentiële. het zit zo en zo en gij zijt zot.

zo wordt de zot de paljas, de ongelovige én de uitgeslotene, de verdoemde maar ook het levende Aandenken, de Wijsvinger van God, de zombie van het memento mori en de zwaaier met de sabel van het laatste oordeel.

de westerse gek is de gekmakende angst en de angst is de angst voor de waarheid, het toelaten van het Echte in de steeds sneller rottende werkelijkheden van het Zijn.
de westerse waanzin is een lijden aan het lijden dat enkel verholpen kan worden door het onbespreekbare uit te schakelen, te omzeilen. de westerse gek moet gefikst worden, bijgepraat, gedrogeerd, geëlektrocuteerd , opgesloten, genegeerd, gemuilkorfd, verzwegen.

op elke echte vraag van de waanzinnige (“mijn leven in de ontkenning van het Rot en van het lijden werkt niet meer“, “ik ervaar enkel nog het echte van de pijn” ) is er na het falen van de routineus uitgevoerde upgrades en de chemische bugfixes uit het Handboek (het Handboek vervangt de in vrees teruggetrokken hand van de zorg) slechts het standaard antwoord van de dood.

kijk hier is het spuitje, doe het voor jou, doe het voor ons. verlos ons van jouw lijden, van dat Aandenken, die rotte Wijsvinger van het Lijk van God. het is jouw schuld ook wel wat è, kijk naar ons, wij willen wèl geloven.

dit geldt uiteraard enkel voor mannelijke zotten. de zottinen die zijn gewoon hysterisch, die kan je helpen met de Spuit van God (“enkel in de Premiumversie van het Handboek, upgrade nu!”)

de oosterse zot is, in mijn Tao-boekskens toch, vaak de wijze die de ‘Ren’ van het Humane achter zich heeft gelaten, naast zich heeft neergelegd. wat doen de Chinezen met hun wijzen, tegenwoordig?

NKdeE 2020, ‘Artaud is geschoren’ (naar het zelfportret van 17-11/1946) – potlood – A5


Categorieën
Anke Veld

anke veld – 1

  • Berichtauteur Door NKdeE
  • B