de illusie ‘tijd’ vervluchtigde net
(de toekan pikte het oog uit
van de zich spiegelende gier).
een das met de kop van een zwaardvis
en een eekhoorn met een pauwenstaart
klimmen de boom op naar de gekruisigde
wiens hoofd met een knal explodeert.
de ooievaar vergist zich
want de kracht zit in hem.
hij weent lava en vuur maar in zijn staart houdt hij zich sterk
en hij lokt de vleermuizen met links naar de hel.
het zijn de drie vrouwen in de gorilla.
het trekt gewapend met een sikkel ten strijde.
het draagt het op de rug, het is
nog maar een kind groot en trekt
zijn dekentje rillerig aan, uitgeteerd
en doodmoe van het sterven.
zijn moeder en zussen willen het mee
op hun 52 jaar lange hellevaart.
de broers zijn al vergeten.
maar het draagt het en in haar
reinigende schoonheid zit zij
te bidden.
de twee anderen dansen in het kleed van het vel
hun hoofden zijn borsten, het schaamhaar
is een harde, dichte borstel, de knoop
op de woede.
één wendt zich af, zij wil haar onschuld verbergen
in schaamte, een kleed van naakt vel, gedriegd
op aarde en gestikt in de hel.
het wordt wel weer beter, dat weten zij wel.
de ander danst met één vleugel
van zwijgzame liefde
die allen beschermt.
het strijkt zich vaak op de borst met zijn vogel en feeksen
en in het hoofd wordt de rode olifant doormidden gebeten
door de clown die het is.
op de arm zit de uil
die de gruwel der toekomst al kent.
invoer: 2-12-2020 @ 20:43 – voor ‘HET’
HET
is de prequel op LAIS, de
Geschiedenis van een Verwording
- ‘HET‘ op Google Docs
- alle HET-gedichten hier
- inhoud van HET (tot nu):
- opdracht: onvoltooid verleden tijd
