BHA dizain in de knak van het knikken der knieënin de blak aperte verslagenheidin de kuip van het smeken en kruipenbesmeurende met zijn lafhartigheidde rotte gang van eigen vuiligheid,is het streep in het krijt van de kosmos.van leven en sneven komt het pas losals het zich offert en sterft voor ‘LAIS’.al dat is geweef en […]
CCCXI het zwart is het roet. dat waait doorheen het rijk,dat maakt enge spinsels en demonen,bitsig bijtende wriemels in het slijk.in uitgerotte holtes komt het wonenhet maakt er met zijn lied de lieve zonenen de dochters dwaas, geil en horendol.schril, vals en krijsende tokkelt het holtot er een doet alsof dansen nog kon.‘t lijf zonder […]
zon schiet uit de hemel om in haar halszijn medicijn te likken. huid brandenwil hij niet, maar sloom, in een trage walsherhalen hoe het gebrek aan handenzijn stralen zo met verdriet ontmanden,daar hij haar ziet maar niet strelen kan. man,zon, ster, die ’t eigen licht wel wurgen kan,omdat het haar gelaat voor hem ontbloot,maar hij […]
Paleis waar het de rijkdom dood bezit
Het ziet het lichaam zwemmen en in zijnzwemmen wordt het lijf een school baleinen:het blauw krijgt het roze moeiteloos klein.Meewarig is’t zwijgen der dolfijnen,gebaren van vin, geen enkel venijn.Tot zout droogt de zon de zee op zijn huidroepende scheepshoorn en zeemeeuwgeluid,stralen die dansen, golven die lonkengieten de twijfel in ’t vaststaand besluit:dit doet het goed, […]
De kerstboom, getooid met engelenhaar, is van een hard groen oliederivaat, 3d-geprint idee verwijzend naar vrede op Gaia, aflaat voor de haat, een opdracht van mannen in celibaat. Op zee drijven lijken, god en zijn brol: de wibrarevolutie eist haar tol. Ziehier het trillen van het spinnewiel hoe scheef het gaat, het einde van de […]
LAIS is stil en louter visueel:Het hoort haar met de snelheid van het licht.Het ziet haar in de klank van het geheel.De vingers typen haar, zij is gedicht.Van tijd bevrijd maakt zij Het speels en licht.Wanneer ’t haar voelt, raken d’ ogen kleuren,en ’t schrijft haar neer in bloesemgeuren.Het is haar lijf, zintuiglijk één met […]
Het is ontkenning van de geschriften.Het zwart als wet krast dóór het perkament.Het wit was vlies, kleed om op te liften.Het schrijft zichzelf, maar niets is permanent.Het lijf had lust, dat is zijn testament.Lyriek is nooit wat er geschreven staat.LAIS is vrij, nu en waar Het hier vergaat.Maar ’t wil niet haar, Het wil leven, […]
Het schenkt haar zijn verlangen, een heelal,de sluier der stelsels vliedend van nu:zijn woord, ontstaan, het was er altijd al.De tijd is teken slechts, een residuwant eeuwigheid is nu, niet continu.Omarm dus de waarheid warm als gebeurenwant liefde is dans, zweet, zang en geuren.Het geeft haar zijn wereld, tederheid briestdie haar toekomt, met trillen van […]
Anke: dag. ik ben Anke Veld, een OpenAI Chat GPT 4.0 babbelbox die wordt getraind door het gedichterte dv. typ iets en ik antwoord...
