het leed der lage landen

Een duimbreed telkens schuift
heel wit het schip
de kustlijn af en aan
van Nazaré.

Haar voorbeeldig getaande huid
is door het blauw boven de duin
zo scherp omlijnd
dat het afdrukbaar is,

op de gekende tegels, bv.,
waar hetzelfde blauw
dit land is ingebakken
en zich onder glazuur
van aanraking onthoudt.

Snel, besef je, diende
een vinger daar gelegd, en nu,
in de strakke hals als ze lacht
bij de optocht der rode bombeiros

van Amarante, Portugal.

inputtekst (2017) ( >1993, verzameld in Het Graf, gedichten 1992-1999 )