afmatten

wij, het oog waardoor wij blind de ganse wereld denken
en denken iets te zien: ons uitputtende beweegt het voortdurend naar ons heen, dwars door ons, van ons weg.

wij hebben het de kunst der zwakste jagers aangeleerd:
blijven lopen met de speer geklemd in slappe handen
gewoon omdat ons lijf een uurtje langer lopen kan.

de crypte van het Niets is ons een voorname kamer in het hart.
het kraakbeen der zinsbegoochelingen ondersteunt het rottende karkas van de waarheid.
niets dan, is er nog, of wel?
leden zeggen hun verhouding op.

de held Herosalem? tegen wilg en drank te doornbloeden bengelt hij boven lege zeestraten en landengtes.

hier, neem nog wat secreet, compadre.
geen geur kan ooit verhullen hoe eender steeds de dood
alleen naar sterven smaakt.

invoer (2017) – rev. dv@CAQ

voor RIGORISME 1.0

RIGORISME is een verzameling gedichten geschreven voor ik online begon te schrijven (1992-2004), herschreven door het Gedicht van de Dag programma