lus

de lus trekt aan
en de blik was al bleek.
we draaien rondjes rond de rondjes en
elk dansen is met de koord
van de code gebonden.

het nagelbijten is het punt voorbij
van het de tanden zetten
in het wakke bot van de duim.

gezondheid is een driftig schrobben geworden
met het gel en zout op de open wonde
van het besmette lijf.

het huilen is het huilen van de blauwe
honger uit de broedmachine.

’s zondags doen wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... de rotonde
rond de rotonde,
rond de rotonde…

en de stille kracht
van de lyriek
trilt als een speer
in
de nacht.

invoer (2017) – voor ‘Rigorisme’