gloed voor guido

o rouwgezel, gij

loeit de schaduw van de aaibloem nog
met tussendoor het prangen onzer
loodplooien (ooien) (o in) (o n), gij

hoogacht het leegpletsen in de klaproep der
handen (nden) (n d) (e)

en in de nijdnaad van het scheurschip,
bij de glijzangen der zinkzuchtigen,
hun behangsel week na week afvallende
hun wegkrasvlees (asvlees) (aees) (a s)

’t zal bruisen in ’t witsel van het ruisen nog
uw ding (ting) (ing) (i)

wijl ongenadig ons als zaad ontvalt
op kille rots de woordenklank
en droog.

invoer (2017)