in het prangen
wrijft het dringen
het omhelzen open
dat te knellend is, en drukt, en breekt
een leegte aan waarin de ruimte
zich ontvouwen wil, en zuchtend
zich ontvouwt.
zo herinnert zich het bloeien
dagenlang het prangen nog
bij het licht dat nu
in nachtblauw open
flitst.

Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024
- INHOUD
- Daphne en Apollo
- de allermooiste
- de dichter des zomers
- de poëet
- de vraag stellen
- dichter 1992 – 2019
- dit is mijn verworvenheid
- dooi
- dorp
- een vies beest
- elegie
- evenmin
- evident
- ferm
- gelaat
- Galathea 2015
- gloed voor guido
- het leed der lage landen
- het weigerde
- hoe het ooit
- ik begin pas en
- kinderspel
- kwatrijn
- lemmet
- licht
- lus
- mare nostrum
- moeder ben ik en kind
- musette maison
- nachtwake
- novemberblik
- ochtend
- ontluiken (gignopedie)
- oktober
- ongegrond
- Peenemunde
- plaatsen
- praten is het woord
- profetenessence
- queen of slaves
- rigorisme
- ravage
- rompslomp
- schichtig
- song for europe 2009 (4)
- sotera fussum (rr)
- spiegel
- stof
- stretto (bwv 1066)
- terug naar de kerkstraat
- tombeau (voor P. Van Sant)
- toverzang
- tunnelvision
- ut pictura poesis
- verworpen neologismen voor het ‘Fin de Millenium’
- wat
- waan voos mis
- weet ge wat
- woordbreuk (arabisch)
- woestenij
- zelfdruk
- zichtbaar
- zij
- 2 haikoe’s
- 4 barokspiegels
- Invers chronologische scroll