STRETTO (BWV 1066)

De dag kwam aan
de dag die aan de
dag kwam als de
aangekomen dag :

een bloemknop openbrak
(in bloei gebroken dag)
die hoopvol open knoopte,
brak en liggend daar zichzelf

met bloem in bloei verblijdde
op de aangekomen dag,
dacht zij, die zij was : bloem
in hem die in haar bloei

vergaande was (zo ver
de bloei reikt, reikt de dag)
en verder in de dag kwam
aan hun schreien toen

het licht toch aan de dag,
die aangebroken dag.

(uit: ‘Rigorisme (losse gedichten)’ – begonnen in 1994)