dageraad (4/5)

pictoraal verschuift het rode raam naar af
en  de voet gaat op de vloer verkleuren
van goud tot bleekte. vette aders spellen
blauwe hemel om tot hel van vuur en ijs.

trilharen in de geeuwstorm, de kijkende
bollen tollen in de gaten en de wenteltoren
waggelt nog vol onnavolgbaar vluchtende
draken die het evenwicht fataal verstoren:

“welkom in de brakke bak van deze brave
morgen.” in het laken plooit een plooi om leegte.
haar lichaam voor begeerte was een haven
en het ontbreken breekt het zinken open.

monsterlijk ontwaakt het dagelijks verdriet:
woorden, toekomst, daden zijn er verder niet.

(uit: ‘Rigorisme (losse gedichten)’ – begonnen in 1994)