de taakverdeling heeft uw hulp niet nodig

de taakverdeling heeft uw hulp niet nodig
er is geen tijden niets staat ons te wachten,er is geen bedwaarop mijn naam geschreven staat, maar dagelijks is jouw schoonheid krijtendop mijn zwartgeblakerd land een toverzang,geborgen klank van zilversnarenhanden, dansend, die mijn talen breken en klakkeloosvan liefde spreken alsof geen wervelstormons in die oogwenk ooit nog raken kon.
descr.: triple reading in overlay: – first in pencil completed with yellow crayon – second in bister, immediately after first – third in black chalk after some consideration
wil je ‘boom’ zijn of liever ‘chimpansee’?
een parel wordt het ooggelijk. hout raakt hout waarvingers waren en gevoel. de wacht strekt. elk ogenblikreikt verder dan Andromeda.stilte heerst, die het stille wil. het komt. een druppel eerst, een tweede en het water barst doorheen de steen. ook de zon stroomt leeg, lichtwordt schietgebed, een schijn waarin gewettigd ligt de stem. het wiegen […]
het licht zoekt zichzelf en ziet niet het licht
de speeltuin boltde lijnen op, roltweg in het donker. ‘ik schommel’, kriepthet kind. de kraaienbevlekken het gras. het benodigde dientafgewogen, gemalen,spaarzaam toegediend. koud en tastbaar is het beter, een strakkevorm verbergt het schichtige karakter, het onafwendbare.
maak wat je mist, geef wat je nodig hebt
het werkte. een doel wasniet vereist: de bal roldeen dat volstond. de vraag was nu naar het puntwaarop het zeggen kondat er bestaan was, dat het bestond. de nachtbood gouden regen die nooit de ochtend haalde. besef. de val slaat toe. de rat draait in het rad. het ademen herademt. geen ander trekt het gelaatin […]
taal fixeert natuurlijke analogieën
een bal op een traject is baltraject
Het verschil tussen grijsen zilveris de opstandigheid van zwartin de waan van het wit. Het verschil tussen geelen goudenis de onzichtbaarheidvan zwartin een geslaagd gedicht. Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma inputtekst (19-20/06/1993) een kopie is enkel op aanvraag en persoonlijk af te halen gesteld dat […]
afschuw maakt een schelp aan voor het schone
Bij oogopslag verdwijnt het, zinktslaafs als een afbeelding in de afgebeeldezee waarmee het zichzelf toe plooit, uit zet, in het niets uitstrekt. Nochtansde nacht lang laafde het zich aanhet sijpelen van de roestige kraan, het druipen van engelenbloedwaarvan elke drup het antwoordgeeft dat in de vraag al was vervat. Zo vervolgt vergeefs het lichtziek oogde […]
mijn daad primeert op mijn betekenis
Benodigd zijn: bloedinkt, papier en daarineen goed oog. Onder invloed van het witstolt het opgekloptegebeuren. Kluts er desnoods wat waarheiddoor, maar het moetwel glad en diafaan. Onderaan dichtplakkenmet het zwart van jelongen. Koel serveren onder voorbehouden (noblesse oblige)een glazen stolp. inputtekst (1993):
het ene is pas iets als je ’t weggeeft
Zilver draaiend blonk het rond het ijlevan je greep. Het viel en zonk de weide in. Het heft was weg, verrot. wat het inhieldhad geen angst, het kon zich zomaar weerin je hand leggen. Begrip is relatief. Snee: is het bloed dat nu gestold de snedetekent, of tekent het in de grondgestokene de zwarte lijn? […]
ik word elk moment meer gelijk aan jou
de afwijking heeft niks aan de regel
wie het wil, krijgt hooguit de helft ervan
Het opgespannen doekwordt grijs en zwaar van de dauwboven de pratende hoofden. Haar toegewijd reikt je handen raakt niet haar,maar zich in onmacht rekkendehet doek en van de verdonkerde lucht glijdt op voorspraak der godenin je handpalmde druppel vocht, dat breekt het licht en op haar bovenlipstaat even zilverals de omkartelde wolk jouw daghet kussen […]
‘hebben’ helpt bij het werken vrijwel nooit
van al die plankjes maak je nooit een boom
Het feit alleen dat zo de wereld ziet,zijn dode god is lomp, zwaar geboddat zompig zinkt, vastheid biedt het niet.‘t Bestierend woord bederft van wil totslijm en sliert, klonters existentierot. Dit schrijven nu dat het doorboortdeelt het iets uit dat het niet toebehoort,verschrijft zijn liefde tot geschiedenis.Uw lezen maakt het dan gekozen poortvan niets daarvan tot […]
onze verteller vertelt zich constant
uit het licht komt licht dat ogen verblindt
het spreken hoort niet wat het zeggen wil
de voldoening negeert haar verwoording
het ware berust in haar bepaling
het andere zoekt zichzelf in jouw verschil
wie eerlijk wil denken begint met niets
het ware hoeft niet waar te zijn
neem de trein naar x tot je er op zit
bewustzijn is gebrek aan gebeuren
het schrijven beschrijft enkel het schrijven
De stank van god is niet te harden nuzijn rottend lijf geheel de aarde dekt.Wie van hem spreekt, spreekt stil en ambigualsof men nog zijn dood in twijfel trektterwijl het rot zich zichtbaar toch voltrekt.Soms gaan er ook stemmen op dat zijn Zijn toch niet zo zinloos kan gestorven zijn.Misschien is Geest nu Vader van […]
316 – kon de pil haar bijsluiter lezen, zij
god is heden helaas onbetaalbaar
X Puis qu’ Amours le te consent,Par qui as empris l’emprise,Amis, dont tu m’as surprise,Mon cuer aussi s’i assent. Mon vouloir du tout descentA toy amer sanz faintise,Puis qu’ Amours le te consent. Si n’a il pas un en centDont Amours m’eust ainsi prise;Mais quant c’est par ta maistriseNe te doy estre nuisant,Puis qu’ Amours […]
de ogen weerspiegelen slechts het vuur
ontdoe het denken eerst van het denken
het verandert maar het verandert niets
moedig gebeurend moeten wij leven
wijze keizers schaden tempel en troon
de dingen dwingen de mensen te liegen
afschuw is vloed in de vloed van afschuw
Zwart glanst in azuur op wit verdwijnenwat van begin tot eind in eigen gitgeborgen blijft: spel van klare lijnendat betekent wat het zelf beschrijft: ditis wit gelezen zwart dat in haar zit. Gracieus wordt zij godin van schoonheiddie gaat leven als Het geloof belijdtgewoon door het bewegen te bekijkendat elk moment zijn ziel met haar verblijdt:als […]
305 – zodra het weefsel rot tot fabricaat, wordt liefde mantel voor de haat hexagram 57 – 巽 – XUN – ‘wind’ Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc input https://dirkvekemans.be/2018/11/08/harusmuze-143/ scève Mon ame en Terre (un temps fut) esprouvaDes plus haultz Cieulx celle beatitude,Que l’oeil heureux en ta face trouva,Quand il me mit au joug […]
Het eiland slinkt en zinkt: de vloed komt op,grijze meeuwen plonzen dood en de zeeis zomp en slop, de stank vult de kopmet alg en rot, een menigte zingt meemet meeuwen krijsend eigen stervenswee.Riolen gapen, geheel en al bevrijdvan lust en energie en wijd en zijdde stilte staat gebenedijd tot zijverschijnt en wonderlijk haar hand […]