Het opgespannen doek
wordt grijs en zwaar van de dauw
boven de pratende hoofden.
Haar toegewijd reikt je hand
en raakt niet haar,
maar zich in onmacht rekkende
het doek en van de verdonkerde lucht
glijdt op voorspraak der goden
in je handpalm
de druppel vocht, dat breekt
het licht en op haar bovenlip
staat even zilver
als de omkartelde wolk
jouw dag
het kussen toe.
inputtekst (1993) :
uit de vroege geschriften (1992-93)
- ‘het groene boekje’ geredigeerd op google docs
- alle teksten uit het blauwe boekje I op deze site
- Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- Lees meer uitvoer van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
de teksten uit dit boekje zijn mee opgenomen in Rigorisme:
Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024
- INHOUD
- de allermooiste
- de dichter des zomers
- de poëet
- de vraag stellen
- dichter 1992 – 2019
- dit is mijn verworvenheid
- dooi
- dorp
- een vies beest
- elegie
- evenmin
- evident
- ferm
- Galathea 2015
- gloed voor guido
- het leed der lage landen
- het weigerde
- hoe het ooit
- ik begin pas en
- kinderspel
- kwatrijn
- lemmet
- mare nostrum
- musette maison
- nachtwake
- ochtend
- ontluiken (gignopedie)
- oktober
- ongegrond
- praten is het woord
- rigorisme
- schichtig
- song for europe 2009 (4)
- sotera fussum (rr)
- spiegel
- stretto (bwv 1066)
- terug naar de kerkstraat
- toverzang
- tunnelvision
- ut pictura poesis
- verworpen neologismen voor het ‘Fin de Millenium’
- wat
- woordbreuk (arabisch)
- woestenij
- zichtbaar
- 2 haikoe’s
- 4 barokspiegels
- Invers chronologische scroll