P’TiX
OVER P’TiX
P’TiX is een artisanaal grafisch programma waarbij gebruikers (‘kunstenaars’) per dag minstens één verhalende potloodtekening maken vertrekkende van één van de 52 invoervlekken in inkt en bister.
Zoals elk programma, elke routine die ik ontwikkel ligt in P’TiX de nadruk op het proces, op de gebruikerservaring en niet op het resultaat. De geproduceerde tekeningen, de ‘afgewerkte’ aquarellen of pentekeningen zijn strikt genomen afval van het ‘beleefde’ programma.
Ik gebruik zelf dan ook geen A.I. om de tekeningen te verfraaien of te pogen mankementen aan de tekeningen te verbloemen, hoewel ik misschien later nog wat experimenten plan, maar dan zou het eerder zijn om de uitvoer te gebruiken als trainingsdata voor een gratis P’TiX_dv tekenprogramma dat eender welke invoer omzet in grafiek zoals ik dat met de hand zou gedaan hebben. Maar voorlopig word ik enkel moe van de gedachte daaraan.
Echt ‘goed tekenen’ zal ik overigens nooit kunnen. Ik ben zwaar bijziend en net dat gebrek – ik zie letterlijk nooit wat ik teken – resulteert m.i. in interessante tekeningen. Elke afwijking is m.i. een talent, een potentie. Een zwaar bijziend iemand ‘ziet’ en ervaart de gedeelde realiteit anders, die differentie is een meerwaarde. Het P4iX-programma geeft mensen met beperkte visuele vermogens de kans om ‘hun’ getekende realiteit te ontwikkelen, los van de fotografische projectie, het programma nodigt uit tot een intuïtieve exploratie van de gestiek en de grafische feedback daarvan.
Uiteindelijk zorgt de natuurlijke ontwikkeling van de tekengewoontes toch steevast voor een visueel min of meer coherente ‘wereld’, net zoals onze perceptie onze ‘realiteit’ gewoontegetrouw opbouwt uit vertrouwde data.
P’TiX moedigt, als creatieve tekenmethode, het maken van fouten en het leren daarvan aan1in het tekenen, net als in de (geïmproviseerde) muziek, bestaan er geen fouten. Als je een ‘fout’ maakt herhaal je die gewoon tot het een nieuwe regel is. Er schuilt een lichte vorm van rebellie in de code van de routine, waardoor het een bron van eindeloos tekenplezier en meteen ook een therapeutische uitlaatklep kan zijn.
Vanaf CHd (30 augustus 2023) werkt het P’TiX programma als abstraherende ‘aquarellenfabriek‘. Elke tekening op basis van een vlek wordt de volgende dag en de daarop volgende dag met diverse technieken 2meestal aquarel verder uitgewerkt.
De tekengewoontes die ik gaandeweg ontwikkel in het P’TiX programma gebruik ik ook in varianten van het programma, waarbij er dan andere invoer gebruikt wordt, bv. zwart-wit foto’s uit oude magazines in de “POST P’TIX PATRIOTE” variant of het Vianderdomein in “P’TIX OUTDOOR“, of oude fresco’s in het “Italië-boek”.
Op DEb is er een ‘pagina’ begonnen waarop ik notities, citaten en opmerkingen bijhoud over of in verband met de P’TiX tekenmethode: P’TiX research.
De hier getoonde uitvoer kan gratis worden gebruikt voor educatieve doeleinden en is, zoals alles op deze site gratis en onvoorwaardelijk beschikbaar voor iedereen. De uitvoer kan bv. ook worden gebruikt om Deep Learning-modellen optimaal te trainen in de tekenkunst, zodat uiteindelijk iedereen zijn eigen visuele taal en grafische stijl zou kunnen ontwikkelen op manieren die voorheen ondenkbaar waren.
NKdeE 2023 – copyright:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication
rev. dv@DLB
P’TiX invoer TABEL
Klik op het PI-cijfer om de invoer met voorbeelden van uitvoer te bekijken:
gedicht
siddering
met kriebels in het hemd,
met de geurige geilvingers in lederen sleuven,
met uitpuilende kopersogen
zoekt men de bruid.
sprekend als had zij monden die spraken:
“geef ons heden nog een briesje kabbeltaal
vanuit het blauwe walmkanaal, een schicht
van wit in het rode amber van erbarmen”.
meer nog. altijd
meer. hang hoog de wifiwinkelhaak.
negeer het bezoekverbod.
ontbloot het oker
laat de spartelwormen vrij
in het groot bederf.
mmn…nooit was genot zo moeiteloos.
nooit zo goedkoop.
volkomen plug and play.
het hoofd tot op neushoogte invulbaar.
het bekken wiegt mee met de rol van de zee.
minimaal onderhoud.
eeuwigheid duurt er een uur.
siddering. zie
de ring.
bewaar het moment.
voor finis mundi
[inhoudsopgave in ontwikkeling]
- 22 Mirdath Avenue
- aswoensdag
- Aurora maakt
- dans van het ik
- deemoed
- elke dag
- flash
- fumeux fume par fumée
- gedachte
- gelaat
- gezondheid
- in mij
- juicht
- kerosine
- lente
- lied
- man is the animal
- Miraval
- naar mars!
- natte maan
- rafel
- rastering
- verbijstering
- vogels vliegen niet
- zeven kruinen
- zonderling
- zurvan
- 11/02/1600
- de tijd is een tempel
- de muze
- droom
- galm
- glaslink
- het haakt
- het stukalied
- het veld
- in 3 functies naar de exit
- kraaienlied
- LAIS
- geboortejaar
- hitte
- hildac alfred coetskwi
- oneinde
- oud jaar
- over dichters
- programma
- raamvertelling
- resoluut de fanfare
- siddering
- streling
- stof
- te laat
- verhaal zonder wending
- WEIGERING (cyclus)
- wens
- zonneslok
- envoy
i tjing hexagram van de dag
hexagram 52 – 艮 (gèn) – “stilstand”
Geheugendeun: “Kun kan je kalmte doen kunnen “
H A R U S M U Z E
94 – blij of triest, nooit geraak je hier vandaan
uit de oneindige lus van de Samsara geraken is voor Boeddhisten en Hindoeïsten een uiterst respectabel levensdoel, hoe klein ook de kans dat je daarin ooit zal slagen. deze mensen geloven dus in een individuele geest of ziel die gevangen zit in die lus van dood en wedergeboorte.
in het monotheïstisch paternalistisch westerse denken kan je dat soort zaligheid bereiken door je hemel te ‘verdienen’, een kwantificatie van het Niets die bepalend is geworden voor de karikatuur van de mens als consument gevangen in de negatieve spiraal van het Hebben en het Zijn. het individualisme viert zo, sinds de ‘dood van God’ uiteindelijk hoogtij in de nihilistische orgie van nijd die we thans beleven. er komt dan, zoals te zien is op de tekening, een scheidingslijn tussen ‘winnaars’ die naar de hemel mogen en verliezers die in de hel belanden.
de Harusmuze neigt hier naar het Taoïsme waarin het individuele leven enkel een expressie is van de universele Wereldziel. de mens ‘heeft’ geen individuele Ziel die ‘bestaat’ in het kwantificerende Zijn.
er zijn geen winnaars of verliezers en je kan je eigen ziel niet redden want die heb je niet. het ik is een voor ons levensnoodzakelijke constructie bovenop het Echte dat niet ‘is’ of ‘bestaat’ maar dat gebeurt.
maar waarom dan, waarom gebeurt het en waarom gebeurt het zo? alle waarom-vragen worden in de Kathedraalse Leer, net als in het Taoïsme overigens, beantwoord met het afdoende antwoord dat heel het Zijn en al het Hebben van de dominante orde maar ook het individualisme van het Boeddhisme verwerpt: “het zal u leren!”
354 – de herstelling vernietigt het gebrokene
kintsugi (“gouden naden”) is de Japanse kunst van het herstellen die van de herstelling een versiering maakt en zo niet alleen benadrukt dat alles vergankelijk is maar ook de ijdelheid van het herstellen in de kijker zet.
de artisanale praktijk wordt in verband gebracht met de wabi-sabi idee in de Japanse cultuur zoals die in het Boeddhisme is ontwikkeld.
de Harusmuze heeft daar het geduld niet voor.
kapot is kapot en scherven brengen geluk.
433 – ’t narrenschip brengt geen vangst op het droge
het Fregat van de Vrije Lyriek wordt aangedreven door onomatopeeën uit de verzen van Poeshkin.
Tarotkaart van de dag
~
copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication
contact: dirkvekemans@yahoo.com
VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.
Noten