gezondheid

de goedige dag is hier.
de dag die modo grosso de ronde doet.

de goedige dag bemoedert ook
onder dompende olmen ter dood
de stompe zuigeling die wij dagelijks baren
de peuter achter het masker
de puber met het zwaaiding en de gutsende wonde
de manvrouw die vrouwmant en potelt

(ik zie in alle scherven glas het licht maar glas bederft het licht met sterven).

zo ook vraag ik mij soms af – onder invloed van de romeinen
vast of de kelten misschien met hun maretak –
de zon schijnt in de wolken,
en de wolken drijven aan en weg,
maar dit hier, dit nu van je, die naakte tijd
die ons het vlees en de liefde afrukt,

gezond kan dat toch niet zijn?

invoer (2018) – voor ‘finis mundi – level 2’