ViLT

Jij krast mij uit & raakt mij in mij aan & Knipt de draden door van mij in mij, Jouw verbanden vergeten hun bestaan, Jij leeft mij uit & alles is voorbij, Ik ben niet ik, ik voel  niets aan mijn zij: Ik ben een gril, het was niet eens april. Ik leg mij bij […]

voor m,g, Haar ogen zee die in mijn ogen strandtHaar lippen wijn die om mijn lippen spoeltHaar oren krullen krullend in mijn handHaar haren goud voor goden bedoeldmaar hun strelen wordt door mij gevoeld.Zij is mijn maan, ik laat haar schijnen staanWanneer mijn licht van u is heengegaan:U krijgt het zicht, het stralen van haar […]

Voor m.g. Ik ben een eind gegaan doorheen het veld.    Ik zag bijna de weidse overkant, Maar iets behield het neigen naar geweld, De diepe wens dat alles werd tot zand, Dat niemand ooit bevrijd was aanbeland: De wreedheid die mij in ons verstrengt Tot niets dan vorm, een masker voor de vent.   […]

voor m.g. Ik hang met honderd draden aan u vast, Uw lach. uw lijf, het stralen van uw haar De volle maan die roert in mij, de last Van uw omstandigheid, hoe ik niet daar Kan zijn, hoe ik er ben in elk gebaar. Ik drijf met alle zinnen weg van u Elk woord is […]

voor m,g. Doorheen de ogen der omwonenden Met dol de dreun der maatschappij in mij Mijn woord wordt wet, zichzelf verschonende In mijn denken  rechtgezet & vrij, blij Dwars door nijd & los van spijt, zo is mij Uw zon gegeven, zo plots & blakend Is uw reine huid een werelds baken In dit rijmend […]

voor m.g. Zo woest ik  word van verlangen & gij Uzelf niet bent & ver van mij, & dat Wij wij zijn & dat ik u vind zo diep in mij & Dat ik niet meer slaap & drink & wat Gij mij verwijt  niet is, dit is, of dat: Zo zonder woorden wil ik  […]

voor m.g. In de storm waarvan ik oog ben, stille Kern van het gebeuren, mijn vlakke hand Op het hout van de tafel, de kille Diepte in mijn blik, mijn ledig land Dat raast om mij, in zichzelf verzandt, In de hel die ik aanricht in uw lijf In het gemis waarin ik staande blijf […]

voor m.g. Hier, in  de lege pracht van mijn bestaan Omgord door de repen doek van het kwaad Betekend met de letters van de waan Geketend aan de regels van de haat Komt plots een vleugel los, een vlinder laat Zich de grond ontvallen, vouwt het open Waar het was, waarom wij blijven hopen & […]

voor m.g. De vormen zijn de vormen in de vormen Die elkaar betasten & omarmen Tot zij vormen worden zonder normen Want elk woord wil alle vorm verarmen Tot een lichaam zonder ziel of darmen.   Ik strek mij uit in het woud van jouw haar Ik strijk het zingen aan van jouw gebaar Ik draag […]

Een buitenissig het is het, het houdt geen steek alsof het ooit. Kijk, al dat, dit hier & daar de bladeren zullen domweg denk ik verschrompelen, de differente kleuren zullen indifferent in het grijze van de treinrit als pils verschalen, het feest x en y verwordt resp. zakt weg dan tot een wegzakkend resp. weggezakt […]

dv 2014, pastel & litho-crayon on paper, 26x40cm

Ik wou dat ik in u verdwijnen kon Die gedachte, toen u weg was, toen u Deed alsof er iets hier, bij ons begon, De toekomst vol zou zijn van mij & u, Dat al het zingen ons betrof, maar nu Ben ik het lied van die gedachte, stil, Vergeten in het schone dat ik […]

In de mist, het kleffe dat ik achterlaat, Ontwervel ik de rug der gedachten, Mijn ik fileert zichzelf tot op de graat & De zon brandt door tot waar wij lachten: Dit is alles wat ik kan verwachten. Mijn land is in die waan ontstaan, vergaan, Ik hecht mij niet zo fel aan dit bestaan. […]

Hoe licht het is, hoe elders nooit gebeurt Hoe jouw hier is, hoe wat niet hier is mij Verzegelt met jouw zwijgplicht, deze beurt Hoe eindeloos jij niet ik, ik niet jij Bent, hoe wij ons raken, niet, ons gewei: Hoe licht ik ben, hoe jij mij de zon  wordt, Mij toegeschreven &  mijn lust […]

Als de maan zich schikt naar haar verlangen & De lust der meiden komt tot diepe rust, Als de wind weer vol raakt van gezangen & Als de zee haar stranden streelt & kust Als al het vuur door liefde is geblust, Als de nijd door het land is heen gegaan &  Het leed is […]

overal op de gang gaat het teloor. een deur slaat toe, een meute zit mij op de hielen. de duisternis wordt stilaan ondoordringbaar. er schiet een natte kat door mijn benen, of was het wat anders? redden we het nog? ik wil het jou vragen, mijn hoofd is een bijtende nek. je gilt, er spat […]

voor t.k. Een verte loopt verloren in het land Dat er niet is. Er is niets meer over Van wij, het woord dat ging van hand naar hand. Al het lege dat ik nu herover Is geschrift dat schrijft voor jou, daarover. Het ijle vliedt het lege in, verdriet Lost op in de gedachte aan […]

voor t.k. In de almacht van mijn lyrisch wezen Ben ik te klein voor hoe jij weent & lacht In het droeve, de streling heel even Van jouw zijn word ik geheel ontkracht: Ik ben slechts glinster, aarde zonder macht. Jij was bij mij & sprak & zei & loog Maar ik was ik die […]

De Dichter is dood, de Stem Is weg, zijn klank is opgeschort, stille Echo van een laatste ademstoot. De Dichter is niet meer, zijn lijf Is gort & waait de straten door Der omwonenden die wonen Aan zichzelf verhangen rondom De andere omwonenden. De Dode Dichter sterft nog voort In letters die zichzelf verminken, Woorden […]