Categorie: LAIS

Ik ben gevangen als een vallend blad Er is geen ommekeer, de tijd loopt af Het pad is duidelijk, ik heb slechts dat Jij bent mijn schuld, jouw schoonheid is mijn straf Jij bent verhevenheid, ik glij er af. Ik tel de dagen nu, de zon staat laag Ik voel de koude, ontij, vlaag na […]

Ik ben maar een iets in het licht van mij, Verschijning van volkomenheid, omen, Stem om een stem te vullen, dichter bij De zon die mij brandt kan je niet komen, Onbesproken doel van ieders dromen. Ik neem jou als een instrument ter hand Jouw handen zijn de haarden waar ik brand, Ik neem de […]

Het is te vroeg, er heerst vertwijfeling Wanneer de dichter zoekt nog metafoor & Taal ter afscheid van verbittering. De straten staan te dik, u bent te goor, De ondergang is geen muziek voor koor. Ik bezet de plaats die u verliet, hel Volgens de berichten, slaafse hemel Volgens de onderwereld. Ik ga door, Een […]

Er staat een grote kale man naast mij. Zijn ogen glimmen van genot. Zijn neus Is onbehaard, hij is geen mens als wij, Hij heeft geen mond, dat lijkt mij omineus. Van waar is hij & waarom hier, die reus?   De nacht is leeg & zwart & eindeloos, De stad lijkt weg, alles is bestemmingsloos. […]

Het is weer nacht. De treinen strompelen Naar hun eindbestemming & in het raam Zie ik in brokken zwart verschrompelen: Dit land, de leegte van dit land, de naam Ervan in alle dode teksten zonder faam.   Er is geen metgezel meer waar ik ga Ik jaag de tekens van verleden na Zodat mijn toekomst in […]

Jouw strelen is een trager wiegen, aai Na aai van tederheid, een zee van tijd Breekt los op  stranden & jij bent een baai Van ruimte reikend tot de eeuwigheid.   Zo los ik op in mijn zintuiglijkheid: Jouw diepe ogen drinken licht uit mij, Mijn lichaam voelt nog enkel jou rond mij, Er is de […]

Ik knip een venster uit de tijd voor jou Jij staat er beeldig in gekaderd, mooi Alsof dat tussen ons nog hoefde, dauw Die ochtendlijk op draden parelt, tooi Op wat ik niet versieren kan, te mooi, Te min, er is in deze taal geen zin Die bloeit zoals jij bloeien kan, begin Aan adem, […]

’t Is avond & de lucht is als satijn, Omspeelt jouw  schouders, tepels & jouw huid, Onthouden  in een rafelige lijn, Gaat zachtjes langs mijn lippen & ik sluit Jouw adem aan mijn adem aan & uit. Dan is er een siddering & jij verkilt & Treurend lig je helemaal verstild: Onaantastbaar hier, irreële stand […]

Je raakt als kind vertrouwd met eeuwigheid: De plaats is dan oneindig rijk aan tijd, De tijd staat bol van onbereikbaarheid, Er is een al dat naar het ene leidt & Elke klank is vanzelfsprekendheid.   Ik ga de tuin door naar een herfstig bos, Ik laat verlangen, haat & liefde los.   De zon verwarmt maar er […]

Jij vindt geen weg om mij, ik zit te diep Als een teveel geborgen,  niet nodig, Onnut is het denken aan hoe het liep, Balast & in jouw lijf een haakse wig.   Ik maak jou nijdig zo, diep gelukkig. Soms wou ik dat ik mij in delen kon Aan jou te vreten geven, ik begon […]

voor a.c. in rimpels wijde golven klank weerklonk eglantiere strompeling in okerzin de maan satijn uw waterzuchten dronk mij broos het breukblad ik te roos bemin uw kelkduisterende nu omarmde zin.   mijn vingers uw vingers groeiend om goud adem adem omademt overoud in prehumane hunkering de keel ontpopt haar slaande siervleugels koud omvlamde letters tot […]

Ik maak mij waar zodra ik mij vergiet In u, ik ben er niet dan in vergaan: Mijn haakse botten zijn mijn wezen niet, Ik ga als kleuren op uw deinen staan, Een wisselen, een herfstig niet-bestaan.   Haar zon verstreept mijn draden over u Mijn huid wordt lucht, ik verdamp in het nu, Ik word […]

Zie mij toch niet, er is dit bruisen nu, Dit alomtrent, verteerde eeuwigheid Momenten ons , gedachtenveld om u: Uitgestrektheid, tekens van uw zaligheid & Ketens door uw lijfje innigheid. Astraal , jouw innerlijke schittering. Ik maak mij vrij & blij, vertedering Van een onmogelijk verleden ooit Ter aards bestand een overwoekering: Hemels in, dat […]

Er is geen plaats, er is geen tijd,  er is Bewegen in & om & naast elkaar. Trilling, kering, weerstand, hysteresis: Bewegen gaat vooraf aan hier of daar, & Wegen zijn van gaan beperking maar.   Trajecten kruisen in het hier nooit nu & Nu bestaat er ook van mij naar u Geen rechte lijn want tussen […]

Uw silhouet is letterlijk in lijnen Het vaste beeld van een betovering, Code die in zonlicht wil verschijnen Echo, eeuwigheidsbenadering, Uitspraak, vonnis, galg, verheerlijking. Ik zie  in u geheel mijn alfabet, Mijn spreken dreunt in u van a tot z. U draagt de resonantie van mijn stem, Uw letter wordt mijn goddelijke wet, Er bruist […]

Het is de dag weer dat jouw naam bestaat, De explosieve ingroei van jouw kracht In golven door de dode dingen gaat. Het zonlicht is de afschijn van jouw macht, Ik was een zee, jij bent gelaat dat lacht.   Ik schik mij in die wrede ondergang, Als minnaar van uw doordeweeks belang.   Ik heb het […]

Stilstand op aarde bij vuur van een zon, Hemelse adem  met water rondom, Windstille baai, van goden ’t salon, Resterende hymne, wit heiligdom. Sacrale vertaling, doodstille trom, Gevluchte verbeelding, slakje van goud, Weerloze engel van stralen gebouwd:   Vroeg in het donker breek jij de dag & Daden met dromen maak jij  vertrouwd & Rozig verloren […]

“Ch’ a lei s’inchina ogni gentil virtute” Guido Cavalcanti,  Sonnetto VII Jouw schouder licht van het satijn onthuld Als koningsgoud in ’t zonlicht op & strijkt Het schone aan, jouw volle haar dat krult.   Jouw beeld dat onder Pruisisch blauw verrijkt De ogen vult & eeuwigheid bereikt, Is met één blik mijn wereld ingebrand.   Jij […]

Een raam staat open & de nacht ruist zwart In takken waar als web haar schijnsel spant De maan. Jouw oude naam brandt weer & hard In ’t midden van  dat donker lege land Waarvan de zee haar deken trekt, het strand Verweesde rimpels laat & mij  de last Van innerlijk begeren, lust die past […]

Er is geen daar, nergens kom ik nog uit Er is geen ooit,  mijn nu bereikt dat nooit: Ik strek mij uit, & voel jouw warme  huid Jij ligt hier naakt met eeuwigheid getooid & In dat toen werd ik als as verstrooid. Vuur is mijn ruimte, mijn laaien is tijd: Mijn lichaam vergaat & […]

Ik leg mij neer  & wij herhalen daar Elkander strelende d’oneindigheid Van jij & ik & ik word  meer gebaar Dan in ons branden nog herkenbaarheid. Wij zijn  onvast elkaars onfeilbaarheid Voor elk bestel een zoet viraal gevaar. Mijn hand maakt in jouw haar de tijd onklaar & Op jouw huid schrijf ik mijn eisen […]

Het duister woekert in een sliert van haat, Elk woord maakt alle woorden veel te zwaar: De lippen beven maar het is  te laat Er is een barst in elk vertrouwd gebaar & ’t  Strelen strandt in oceanen maar.   Ik wil ons, mijn lief, zo’n  lot besparen, Geen kleine hel, opgemaakt in jaren. Ik eindig […]

“Tout desir est dessus espoir fondé” Maurice Scève, Délie CCXXXIIII Hoop is van verlangen zo doordrongen Dat er geen grond meer is in dit bestaan Waar de twijfel niet is ingedrongen, Dat verlangen de hoop heeft doen ontstaan, Dat elke zin daardoor is heengegaan.   Mijn wanhoop tot mijn dood is zekerheid: Het brengt de goden […]

Jij bent de hoge zon in mijn bestaan, Jouw licht: klaarte trilt er in mijn ogen; Jouw stralen: een krans mij is aangedaan; Jouw glinster mij breekt in regenbogen & Verblind, door geen tijd nog bewogen, Sta ik stil, as in het wiel van jouw pracht.   & Jij draait,  jij maalt & alles verzacht & Ik heb […]

  dv 2011, 50 emblemata voor LYLIA #001, photoshop montage   VI Ik draai mijn ogen weg van iedereen, Jij staat voor mij, het licht zit in jouw huid Ik wil geen ander zicht meer om mij heen Ik lees jouw ogen als een klaar besluit: Taal is een illusie, & ik wil eruit.   Zie […]

  Gladde wegen & de woorden schuiven Heuvelafwaarts dichter bij de leugen: Een compact verhaal, kristallen stuiven Uit elkaar. Hij weet & wil niet deugen, Zij drinkt het valse vol, slikt de teugen.   De aarde kreunt, maar ik kom los bij jou, Ik voel haar diep in jou, jij bent haar trouw & Samen strijken […]

Vier paarden grazen bij een oude schuur, Krekels weven zware grastapijten & Vliegen zoemen vol dit zomeruur.   Weer: de goden gaan mij dit verwijten Hoe ik met jou d’hemelen ga splijten Hoe jij blauwomkaderd daar gaat schijnen Hoe hun tijd, hun wetten daar verdwijnen. De schuur ontvlamt, jij dekt mij toe met vuur.   Enkel dieren kennen […]

Wij, mijn bloemomkranste, wij zijn geheel Van schil & schild, van eelt & beeld ontdaan: Rillend nemen wij aan heel het ene deel & Niemand heeft nog vat op ons bestaan. Jij hebt mij nu jouw wereld aangedaan, Jij bent rond mij in geuren een gewaad, Er is dit labyrinth, jij bent mijn draad. Ik […]

tekst en voordracht: dirk vekemans mixage en productie: arnout camerlinckx tekst (nog niet gereviseerde dizains van november 2010): Moment, waarop de ruimte krakend splijt. Ogenblik, waarop de tijd vervalt in licht. Dit nu in u, het geluk waaraan ik lijd, Doorschiet de eeuwigheid als bliksemschicht. Gebeurtenis valt samen met geschiedenis & Al het komende stuikt in tot […]

[Live op Kunstroute 2011, De Bereklauw] Muziek: Almadolorosa Tekst en voordracht: dv Geluid: Gert van Essche Postproductie: Arnout Camerlinckx tekst: Jij bent verhelderend een stem in mij, Het klare vloeien van de klank tot taal & Heel de luister van muziek erbij, De zekerheid van evenwicht & schaal, De reine voortgang van een madrigaal. Het […]

“Amors e iois e liocs e tems Mi fan tornar lo sen en derc” Arnaut Daniel, 29.14 “l’amoroso pensero… l’animosa leggiadria…” Petrarca, Sonetto XIII Liefde & vreugde, de plaats & de tijd, Eender blijft jouw uur, Stem, eender de dag: Spreek van dit ene, een nu voor altijd.   Hoe verder zij gaat, hoe luider haar […]

Avondlijk in mei, & de gloed borstelt Zich als bister in het rond, draaiende Wordt alle  treurnis hier ontworteld, Diep in mij, waar jij nu bent, laaiende Als vuur, alom jouw vreugde zaaiende.   Ik word gereinigd in dit late uur, Elk ogenblik slechts nu, er is geen duur.   Geen doel ben jij, dan zouden wij […]

De avond is gevallen & ik pers De laatste restjes gif van haar uit mij Er is geen spijt, het is wat moois & zuiders Er waait een wind, ik ben verlost & vrij, & Waar ik het duister zag, daar ben jij. Ik zal jouw land omspoelen als een zee Ik stroom jouw aders […]

Ik heb vandaag een woelig beeld voor ogen Ik zit gevangen in jouw gouden haren Ik zie de glinster van verliefde ogen Ik vind jouw mond, niets kan mij bedaren Ik voel de vreugde weer, de goede jaren. Er is die gloed, de diepte in jouw zucht Het weeë wijken, ik verdwijn, word lucht Ik […]

Er is het licht, ik zie er leegte in. Er is de zon, met niets van jou eronder Jij was mijn woord, de klank, de zin erin Nu ben jij niets dan lijf, erg onbijzonder. Er zijn verhalen, groter dan de mens erin Ik voel echt alles wat jij hier nog doet Ik ken verraad, […]

Er is een plooitje in jouw jurk, een iets, Een kleine kronkeling waardoor de stof Naar boven wil, jouw haren raakt, & niets Van jou nog dekken wil, het zwarte of Het donkerrode niet, die rupsenstof. Ik blaas satijnen doeken om tot zeil Ik wil de verte zien, het algehele heil Er is een hese […]

Dit leed, gespild uit de rand van mijn glas De streep vocht op mijn arm, verbeten traan Alles wat jij hebben wou, alles was Jij hebt mij als kermisgeld opgedaan. Niets van ons blijft hier of ergens nog bestaan. Jij hebt de lakens van het naakte afgerukt, Jij hebt de toekomst met jouw duw bedrukt […]

Alles is anders, verder dan mij, jij, Het gaat ons te buiten, buiten ons om Regen is mijn adem, & lucht zijn wij Ik  verdrink als ik dichter bij jou kom, Mijn dag is een stip, die trein is voorbij. Ik zing wel met de hopelozen, hen Wacht mijn aarde op, het zwart dat ik […]

De zon staat hoog, een lied te zinderen Stijgt de heldere hemel in, ik hoor Jouw stem, niets kan die verhinderen Tot hier te reiken, streling voor mijn oor, & Ook de geur van huid & haar dringt door.   Ik vorm het zijnde tot ik bij jou ben Ik doe  het and’re af als dat […]

Ik ben omringd door zinnen lelijkheid, Woorden grauw bouwen mij een cel van spijt Letters gruwel tonen gruwelijkheid Dorre klanken snerpen in het rijk Nijd, Schreeuwen uit de schorre keel van onze tijd.   Boven deze burchten kraaien krijsen: Hoort hoe niets mij nog hieruit kan hijsen. Hun scherpe kraaien nijgt fataal naar zwart.   Onder strakke […]

Dennenaalden, los in handen gegooid, Groene prikkels, pijn van ongrijpbaarheid: Grijpen wordt pijn, huid tot leder gelooid, Mijn dode ik, jouw onbereikbaarheid.   Jouw lichaam langzaam bij mijn loomheid Sloot zich aan het ritme van  naakt bestaan Het verglijden, het trekken van tijd eraan: Alles verdwijnt, vertrekt in  hoge vaart, Flitst weg in het donker,  & […]

De aarde zwart in mijn okeren hand Jij, bloedbeslotene, ruist er omheen Jouw ogen zien mij in een vast verband, ik zie alleen de kim waar jij verdween. Ik dwaal in talen vreemd aan ons, ik leen Geborgenheid van elders, jou van ooit Jij bent een helder feit, ik krijg jou nooit Het zwarte verroest […]