Dennenaalden, los in handen gegooid,
Groene prikkels, pijn van ongrijpbaarheid:
Grijpen wordt pijn, huid tot leder gelooid,
Mijn dode ik, jouw onbereikbaarheid.
Jouw lichaam langzaam bij mijn loomheid
Sloot zich aan het ritme van naakt bestaan
Het verglijden, het trekken van tijd eraan:
Alles verdwijnt, vertrekt in hoge vaart,
Flitst weg in het donker, & wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... vergaan
Als wit in wit, van niets de lege kaart.
Categorieën