Ik heb vandaag een woelig beeld voor ogen
Ik zit gevangen in jouw gouden haren
Ik zie de glinster van verliefde ogen
Ik vind jouw mond, niets kan mij bedaren
Ik voel de vreugde weer, de goede jaren.
Er is die gloed, de diepte in jouw zucht
Het weeë wijken, ik verdwijn, word lucht
Ik lees jouw huid, jij hebt wel duizend namen
Jij bent een adelaar in mij, in volle vlucht
Wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... zijn een Eden weer, wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over..., & samen.
Categorieën
0 reacties op “het duister van den hof bergt heerlijkheid”
Haren, bedaren, jaren… het rijmt allemaal op paren!