daar

Alles is anders, verder dan mij, jij,
Het gaat ons te buiten, buiten ons om
Regen is mijn adem, & lucht zijn wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over...
Ik  verdrink als ik dichter bij jou kom,
Mijn dag is een stip, die trein is voorbij.
Ik zing wel met de hopelozen, hen
Wacht mijn aarde op, het zwart dat ik ken,
Ik duw de spade als een grens in mij,
Beloofde coda voor de aanslag die ik ben.
Ik zie de zon nog even, daar was jij.