voor t.k. De wind had jouw naam, mijn Adem was begeerte, lust Naar eenvoud van bestaan. Er was vergiffenis voor zonden, Er was zoveel dat ik niet weten wou. De kracht ontbreekt mij Om de schoonheid te beschrijven Die tussen jou & mij ontstond. De sterren waren in jouw ogen Binnen handbereik, zee Was hoe […]
Categorie: lyriek
Categorieën
materialisatie
voor m.g. In de stoel van mijn verlangen In de zwaarte van mijn droom Omarm ik al jouw dwaasheid & jouw zonden Ik vlij mij neer bij jou, het nu, de pijn. Ik ken de dagen niet, niet het dalen Tot het diepe donker van jouw nacht Ik zie het branden slechts der zon Die […]
voor johan develder Egied waar zijt gij henen Ik smacht naar u, gezel van mij Gij koos de dood & liet mij leven Het was gezelschap, goed & fijn Eén ervan moest gestorven zijn Nu ben jij in jouw troon verheven Klaarder dan mijn zonneschijn Elke bloem is gift, jou gegeven Egied waar zijt gij […]
voor lexje Ik wil tergend langzaam uit mij treden Lege schelp, spiraal van mijn bestaan Ik schenk jou taaie spieren, hart & huid Mijn vingers worden wandeling, besluit. De wereld wordt vannacht in ons vernietigd Al het heil vergrijst in krullen van je haar Het zonlicht heb ik in jouw mond geborgen: Tong die woord […]
Onaantastbaar is het donker van mijn zinken,Ongenaakbaar hoe mijn rotten zinkt in gronden,Onhoudbaar is de groei die mijn vergaan er voedt: Ik sijpel van begane grond naar diepe zee & brengDe teloorgang der dingen zilt als water, golven mee.Mijn woord barst los, verparelt, voel mijn vurig zand. In mijn onderstroom bruisen de kernen van liefdeMijn […]
Ik zeg de dingen zakelijk vaarwel, er Is een dood in mij die mij verlaten wil. Banden verdwijnen, ankers vergaan: Ik word door haar uiteindelijk bevrijd. Ik ben atol, mijn aders zijn koralen Ik ben een wegen op het wiegen Van de immer zilte zee, vonk In het brullende branden der zon. Ik spreek uw […]
de bevrijding was een goede zaak ik lag te rotten in mijn slaap terwijl er duitsers in mij kropen & de buren waren belg & kwaad nu de talen komen samen geen woord houdt toon noch stand de letters slonzig breken open moedwil heerst, & misverstand ik kan mijzelf verkopen aan eender wie die mij […]
Categorieën
death is not that bad
(gevonden in Euthanasiel, het internationale tijdschrift van Euthanasiekliniek Vlaanderen, een instituut opgericht met steun van de Europese Gemeenschap) death by starvation is slow & tender: the gradual weakening of your bodily functions softens your resistance & takes away your pain enables you finally to think clearly & when your thoughts come to their conclusion your […]
Categorieën
aan de lezer
DAPHNE, mijn tombe, dit, mijn val in haar Die duren zal tot ook dit woord vergaat. Venus niet, de ster waar ik naar staar, Niet de boog, strak van liefde naar de haat: Het zijn de doden die ik hier verlaat. Lees de fouten in mijn epigrammen, Lust deed mij ze schrijven, dit is mijn […]
voor a.c. Haar woord is stilte, louter visueel Ik hoor haar met de snelheid van het licht. Ik zie haar in de klank van het geheel Mijn vingers typen, zij is het gedicht. Van tijd bevrijd maakt zij mij speels & licht. Als ik haar voel, omstreel ik haar kleuren, Ik schrijf haar neer in […]
Categorieën
ontkenning
Ik ben ontkenning van mijn geschriften Mijn woord is wet, krast door het perkament Het blad is vlies, kleed om op te liften Ik schrijf dit niet, ik ben niet permanent Mijn lijf is heet, dat is mijn testament. Lyriek is niet wat er geschreven staat Lyriek is vrij, nu & hier waar het vergaat […]
Ik schenk jou mijn verlangen, dit heelal, De sluier der stelsels vliedend van nu: Mijn woord, dit hier, het was er altijd al. De tijd is daarvan teken, residu: De eeuwigheid is nu, niet continu. Omarm mijn waarheid als warmte, gebeuren: Mijn liefde is dans, zweet, zang & geuren. Ik geef jou mijn wereld, tedere […]
voor s.h. De volte van mijn eenvoud keert in jou, Het licht verschuift, mijn stralen daagt je uit: Verblind, jouw tranen parelen als dauw & Schaduw glijdt als strelen van jouw huid Het git wordt wit, & kleuren breken uit. Mijn woord is weelde op je lippen, zucht Mijn hand het woelen, witte wolkenlucht. Jouw […]
Categorieën
middenlands
Gevleugelde woorden: Engelen des doods, Bevroren gestalten. Verdroogde drek In de hoek van een loods. Drijvende lijken Zwart, tot het paarse gezwollen. Kots Op de baren, slijm In de zee. Gebaren Vol hoop gevangen In het deinen, dal In het deinen van zee. Bloed in containers Mist aan de kust, hand Die niemand nog kust. […]
Ik heb de schoonheid voor mijn ogen Van toen het Avondland in ons begon. Er was geen grens aan ons verlangen, De muze was in elk van ons & zong. Wij stonden naast elkaar, kind na kind. Wij maakten dromen daad & daad werd woord. Wij waren g*d, door g*d bemind. Wij hebben in ons […]
Categorieën
de allermooiste
voor Sanne, die zo schoon Jo Leemans voor mij zong In de stilte van de eeuwigheid Bloeien rozen rond mijn ziel. In de stilstand van de eeuwigheid Ben ik vrij en immobiel. In het licht van het verleden Valt de schaduw op het heden. In het licht van het verleden Ben ik de smart, ik […]
Categorieën
she’s like a
De huid die ons omsluit heet eenzaamheid (in termen van gemis: gevangenis). De trage daad waarmee zij van mij glijdt schenkt mij een lijf lang wat vergiffenis (je ziet de liefde weer die er niet is). Dan & daar toch worden wij ons waardig, tot ons hersteld, fier & sterk, evenwaardig. Ik herhaal mijzelf in […]
Categorieën
zelfportret, zonder
Kamer, leeg salon. De zetels staan er, aan de haak mijn harnas , jouw nachtjapon. De woorden die wij waren vergaan er. Non Si Non La: gebrek is levensbron. De schilderijen zijn een liaison, Hechter dan wij waren, doods in elkaar. Ik zag mijzelf, het is een oud gebaar. Het vuur brandt nog, ik wou […]
April 2015. Dromen zijn een plaag geworden. Ik word wakker bij mijn geliefde. We zijn tot glans verstrengeld, de zon herkent zich in haar gouden haar. Ik kijk naar het uur, schrik & zeg dat ik uit werken moet. Er volgt een kreuntje, ik doe mijn broek aan, mijn tenue. Ik ga zwijgend de berg […]
Er is geen god die hier voor ons bestaat. Er zijn geen wetten die ons leiden kunnen. Er is geen vijand, geen duivel die ons haat. Er zijn geen woorden die ons redden kunnen. Er is leed dat wij met wrok verdunnen. Er is spijt, verdriet dat wij niet willen. Er is weelde die wij […]
voor ons ma, op haar verjaardag Een moeder is een waterachtig land, Een vaststaand feit in de stroom van de tijd, Oever van liefde in de laagste stand Wanneer verlangen in de zee van nijd Vergaat tot korrels in de eeuwigheid. Een hand gaat door je haar, er is die geur Van speeksel op je […]
De steen der wijzen is een dode klomp. Ons hart van goud is stervende, orgaan Dat in mijn lichaam klokt, slokt, blind & lomp. De hemel is een dunne laag bestaan In de ruimte die ons is aangedaan. De groene leeuw is driest, een bijtend zuur Dat tijd verdrijven wil uit ons, elk uur Verschrijft […]
In de droom van mijn daden, de wilde Schijn van het gebeuren, zijn de dagen Mist & zon & velden die verstilden Tot de kilte van dit leven, jagend Naar mijn heetste dood, het nu verdagend Tot ooit, een hier of daar of toch maar nooit. In de daden die ik droom was er ooit […]
Het droeve pad dat ik ben, de snelweg Naar mijn dood, kruiste vandaag De elegante tred van een dame, Wiens haar was goud, wiens geur Was myrthe & een stormwind waaide Door heur haar toen ik naast haar stond. Ik snoof & zag, een weelde, weergaloos. Het bracht mijn zinnen in vervoering Herleidde woorden tot […]
Categorieën
voor mijn dochter, op haar verjaardag
In de klare spiegel van de dood Herkent de mens zichzelf, leven Dat in schijn & wezen, as & rook Verdwijnt, de omvang, rijkdom Krijgt van onze nietigheid. Al Wat is gebeurd wordt dan verbeurd Verklaard, alsof niets nog zin Verkrijgt, verkregen kon of ooit Een toekomst had. De harde tijd Verbreekt de band met […]
voor mg 1. Er was een dame ooit, mijn dag was vrij Die ongevraagd voor mij haar ziel ontblootte Ik zag haar naakte lijf, de huid van oker Die ik als vloeibaar goud dronk, beminde Ik ben een alchimist die dingen met de tijd Verbind & word te vaak door lust verblind Ik lag naast […]
In het verdroogde oord van dit bestaan Worden mensen woorden, woorden breken Het licht is jaren ver van ons vandaan, De zon straalt krom, enkel dit, de bleke Schijn van het schone waar ik op reken, Blijft in mij bestaan, alsof ik iets was In dit tomeloze tuimelen. Past Mijn hand niet in de handschoen […]
December. De boom staat naakt & bevrijd. De huizen glimmen & de spin gaat dood. De kale maan houdt niet van narigheid Zij wil haar aarde echt & waar & bloot. De zon loenst schuin, zijn gluren is lood. De mens is klein & krom, kop in kas, koud Zijn zijn gedachten, lelijk, dom & […]
November. Verlangen werd gehunker. Zwart is de weelde van het gedane. Ik, in de schriele wind van mijn bunker Verwend in de wentel van de wanen: Ik ben verdriet, maar zonder jouw tranen, Bedrog in het zog van een belofte, Leugen als lijf van wat niet mocht & Liefde in de verstrengeling van toen, Zin, […]
“O, der Wansinn der großen Stadt, da am Abend / An schwarzer Mauer verkrüppelte Bäume starren” Georg Trakl – An die Verstumten Grotesk doorschoten grauwe berg bederf, In plas & blik vergeefs een spiegel zoekt Zich het mismaakte, schuift van erf naar erf. In lekke kelen Waanzin gorgelt, vloekt Dat Zin alhier geheel is opgedoekt. […]
“Schlaf und Tod, die düstern Adler / Umrauschen nachtlang dieses Haupt” Georg Trakl, Klage Slaap & dood, uw zwarte zeilen ruisen Zinsvergruizend de nacht lang door dit hoofd: Woorden worden korrels, letters gruis & Binnen stormt het Niets, stom als beloofd, Koud & stil, zo wordt ons ’t leven geroofd. Lijven rijten open op de […]
Categorieën
wonde
” Wenn es Abend wird, Verläst dich leise ein blaues Antlitz.” Trakl, Verklärung Blauw, violet met purperen vruchten De avond vouwt zich langzaam de handen & Vogelzang waart weids door de luchten. Streng de nacht bekruipt de trage wanden & Zon bloedt uit in wazige randen. De peulen der graven barsten open In het wit van […]
“Gewaltig ist das Schweigen im Stein” Trakl, Nachtlied. De zwaarte is het zwijgen van de steen Hemelsblauw dat tot het zwarte verstart: Onbewogen gaat alles van ons heen De ruimte is de leegte in ons hart. Het onverschil, het buiten maakt ons hard & Vogels dragen maskers hedennacht. Het donk’re water waar de maan in lacht […]
Wanneer ik mij richt naar het bestaande Vindt de wereld plaats in mij. Er ontstaat Gelegenheid, tijd voor wat er gaande Is. Mijn gedachte is dan wrede daad: Geboren woorden hebben immers haat Voor wat hen van het onbestaande scheidt Omdat hun zin niet naar het ware leidt. Pas wanneer jij dit ook klank & waarde Geeft, horen zij zichzelf […]
Categorieën
protocols of cruelty
“In other words, thought cannot effectively employ the cruelty of abstraction untill and unless it exercises cruelty against itself. This is where thought adopts as its own the protocols of cruelty that lie at the basis of abstraction” Reza Negarestani, Torture Concrete Jean-Luc Moulène and the Protocol of Abstraction, p. 6 Mijn wrede ik ontdoet […]
” In the end poetry is invasion and not expression, a trajectory of incineration;”. Nick Land, Fanged Noumena, p. 214 Van achter het masker, uit de gaten Aan het zwarte gebonden, de woorden Laken rond een lijf van hiaten Wijzende naar verstilde oorden Pracht van het Niets waartoe wij behoorden. De lyriek is van Niets […]
Categorieën
aan de kwade wijven
O kwade wijven vol van nijd & spijt Hoe wrang uw tongen rollen in hun hol! Hoe haast het wijzen van uw haat zo leidt Dat u zich in uw gal verslikt & bol Uw rode koppen draaien als een tol, Wijl zweren verwijten te barsten staan In uw verkilde schoot, tekort gedaan Door hem wiens pen u nu ter dood […]
Wij zijn woud waarin wij samenkomen Wij worden handen doorheen de varens Wij strelen het zuchten door de bomen, Wij worden één & zonder grens: Wij zijn elk anders onszelf alvorens Wij in het donker tot elkander vergaan Wij blijven los van jij & ik bestaan Een adem die als nevel in ons hangt Een […]
Categorieën
HLEDD 1-10
Eerste tien pagina’s van het Veranderde Boek “Het Licht en de Duisternis”, Davidsfonds 1927 in PDF; http://nkdee.files.wordpress.com/2014/09/hledd_01.pdf Facebook album: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10152345052046120.1073741834.645056119&type=3
Categorieën
retour a kessel-lo
voor l.d. De keuken is een keuken De living is een Thai. De straat Is opgebroken, je stapt in putten Als je gaat. De apothekeres Is mager nog & schriel & oud. Haar zon verft zwarte ramen goud. Er lopen doden rond in Kessel-Lo: Ze willen allemaal mijn bloed. De reiger klapwiekt statig in het […]
op de wijze van André Hazes Ik word het liefst van al door jou versierd Niemand anders kan mij meer bekoren Ik ben als ruimte voor jouw sterrensliert Heelal heb ik mij aan jou verloren Ik ben jouw kleed, dit lied, jouw toebehoren. Dus doe maar alsof jij mij niet kent & kijk mij aan […]
Donker & rood is alles dood in mij Volmondig stilte, begrepen heelal Vergeten leven, alles ging voorbij De wereld is jouw wereld & ik val Dronken torende in het diepe dal. Zwart & zacht is de nacht. Einde verhaal. Niets wordt met niets & niets verzacht, de taal Is vriend & verraad, een plaag die […]
Jij krast mij uit & raakt mij in mij aan & Knipt de draden door van mij in mij, Jouw verbanden vergeten hun bestaan, Jij leeft mij uit & alles is voorbij, Ik ben niet ik, ik voel niets aan mijn zij: Ik ben een gril, het was niet eens april. Ik leg mij bij […]
Categorieën
now
life is ending ending allof life is ending all my lifeis ending ending all isending ending there isnow no end, yet all is endingending life is ending life& life is ending life isloss of life only love is makinglove in making loveis making love, my loveis here and life is ending endingnothing’s here &all is […]
Categorieën
tien aan mijzelf
Uw wereld is de mijne niet, ik heb Mijn angst in deze woorden omgezet Ik spreek mij vrij, gevangen in dit web Dat mij tot mij verdaagt: hier is uw wet, Ik ben daartegen slechts een zwak verzet, Een talmen in ’t lijf, spijt die overblijft Omdat mijn zijn in u wordt ingelijfd. Toch, al […]
voor m,g, Haar ogen zee die in mijn ogen strandtHaar lippen wijn die om mijn lippen spoeltHaar oren krullen krullend in mijn handHaar haren goud voor goden bedoeldmaar hun strelen wordt door mij gevoeld.Zij is mijn maan, ik laat haar schijnen staanWanneer mijn licht van u is heengegaan:U krijgt het zicht, het stralen van haar […]
Voor m.g. Ik ben een eind gegaan doorheen het veld. Ik zag bijna de weidse overkant, Maar iets behield het neigen naar geweld, De diepe wens dat alles werd tot zand, Dat niemand ooit bevrijd was aanbeland: De wreedheid die mij in ons verstrengt Tot niets dan vorm, een masker voor de vent. […]
voor m.g. Ik hang met honderd draden aan u vast, Uw lach. uw lijf, het stralen van uw haar De volle maan die roert in mij, de last Van uw omstandigheid, hoe ik niet daar Kan zijn, hoe ik er ben in elk gebaar. Ik drijf met alle zinnen weg van u Elk woord is […]
voor m,g. Doorheen de ogen der omwonenden Met dol de dreun der maatschappij in mij Mijn woord wordt wet, zichzelf verschonende In mijn denken rechtgezet & vrij, blij Dwars door nijd & los van spijt, zo is mij Uw zon gegeven, zo plots & blakend Is uw reine huid een werelds baken In dit rijmend […]
voor m.g. Zo woest ik word van verlangen & gij Uzelf niet bent & ver van mij, & dat Wij wij zijn & dat ik u vind zo diep in mij & Dat ik niet meer slaap & drink & wat Gij mij verwijt niet is, dit is, of dat: Zo zonder woorden wil ik […]