DAPHNE, mijn tombe, dit, mijn val in haar
Die duren zal tot ook dit woord vergaat.
Venus niet, de ster waar ik naar staar,
Niet de boog, strak van liefde naar de haat:
Het zijn de doden die ik hier verlaat.
Lees de fouten in mijn epigrammen,
Lust deed mij ze schrijven, dit is mijn daad:
Liefde weerstaat de hel van haar vlammen.
HET LEED NIET BELIJDEN
DAPHNE (werktitel) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd). Dit is mijn update van Scève’s achtregelige opdracht ‘A SA DELIE’:
A sa Délie
Non de Vénus les ardents étincelles,
Et moins les traits desquels Cupido tire,
Mais bien les morts qu’en moi tu renovelles
Je t’ai voulu en cet Oeuvre décrire.
Je sais assez que tu y pourras lire
Mainte erreur, même en si durs Epigrammes :
Amour, pourtant, les me voyant écrire
En ta faveur, les passa par ses flammes.SOUFFRIR NON SOUFFRIR
