“In other words, thought cannot effectively employ the cruelty of abstraction untill and unless it exercises cruelty against itself. This is where thought adopts as its own the protocols of cruelty that lie at the basis of abstraction”
Reza Negarestani, Torture Concrete Jean-Luc Moulène and the Protocol of Abstraction, p. 6
Mijn wrede ik ontdoet mij van mijzelf
Ik ben niet ik, ik ben categorie,
Decimaal bestaan, een tien zonder elf,
Abstractie van de spiegel die ik zie
Niet zie, eeuwig herhaalde reflectie,
Beeld in een regel die zichzelf ontkent,
Spectraal gezichtsbedrog, het zijn ontwend.
Nu jouw ogen mij tot man herlezen:
De marteling wordt lust, de vorm weer vent
Zo wreed word ik vrij, van mij genezen.
