14 september 1992
Verder in dat bos bestaat er geen pad.
Brand bevrijdt en bevrucht het land dat het levende leed vergeten kan. Arbeid trekt het land in nieuwe groeven. Mijn geketende hand drukt in halen uit wat het weet van woelgrond, stootwortel, waswater.
“Veel is dat niet”. Hautaine vingers, gevangen in de mal van wat ik las, minachten mij bitter om mijn lafhartige ontrouw.
“Ik wil niet hakken”, zegt het, “ik wil niet rooien, wroeten en graven, al dat heroïsche zoeken naar de asse van gekoesterde kooien” en het wijst veelzeggend naar het wit in de boeken van nu.
“Het?” wil ik het vragen, maar ik zwijg liever.
Niets van uw wereld is echt.
D A G E R A A D
voor e.d. & m.s.
[verwerking van een lyrisch dagboek van 1992-93]
download een afdrukbaar bestand:
dageraad.docx
- ruggelings verkoold, het huis
- verder in dat bos bestaat er geen pad
- alleen in de waanzin is het begrip draaglijk
- je stopt mij in mijn vel
- door haar zijn er nu meningen in mijn spreken
- maak jezelf toch niks wijs
- hoezeer de schijn beschermt
- jij typt mijn krullen om tot letters in jouw boek van zand
- bevlekte vingers
- het licht ritmeert de ornamenten
- de Vlaamse dichter is heden nog laffer dan een priester
- de mechanische reproductie is intelligent geworden
- schuld heeft geen verleden
- aan de andere kant van de stilstaande nacht
- van mijn handen zwermen zeven heksen
- uit mijn handen stuiven zeven engelen
- in mijn handen lag de steen die mij omsloot.
- ijzel
uit de vroege geschriften (1992-93)
- ‘het groene boekje’ geredigeerd op google docs
- alle teksten uit het blauwe boekje I op deze site
- dageraad. dagwerk 92-93
- Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- Lees meer uitvoer van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
de teksten uit ‘het groene boekje’ zijn mee opgenomen in Rigorisme.
