Rotgeur

Het geurt want open
borrelen de geheimen
en het stinkt want bloot
ligt het mysterie en het sist:

de nijdigen vloeken want
de kans op een einde
met fijne slierten en neuken
tot 3 cijfers na de komma

met de wulpse engeltjes
van de Apocalyps,
blijkt al eeuwen terug
onherroepelijk gemist.

De mystici lachen want
niets van wat er te zien
is, is ooit nog wat het
was, laat staan wat het is.

De dichters treuren want
niemand leest hun gedichten.
God geeft geen krimp want
voor hem verandert er niets.

Er wordt veel gepraat over
mondkapjes en het stijgende
water want zo kan je toch
niet met die rotgeur overal.

oude glasplaatfoto uit het NKdeE Archief

lyrische teksten vanop http://vilt.skynetblogs.be 2004-2007
herwerkt voor 2020 en erger