kerf

Plooi het toe, zet je nagel op de vouw, beeindig en verzegel het (met steeds weer het glas dat valt uit je hand). Zwijgen is soms meer dan een plicht.

Het is voldoende, oppert ook een klerk met kennis van zaken, zó de trappen af te kunnen dalen, éénmaal voet na voet nauwkeurig dat dalen in je ziel te kunnen kerven, dat wat volgt daarvan herhaling is of naar de herinnering een aanloop, van je ongeduld de ergernis.

Dus kerf met je hoofd, met je hand, schop een stompe streep in het zand,
beitel je beeld in de golven, spel je misdaad, je schuld en je boete op een blad van de zon. Richt je haat op de cirkels van meeuwen, druk op delete en wiebel met je tenen op de rand van de wereld.

Plooi het toe : zo is het genoeg. Toe.

invoer (1999)