‘kaskrakers’? nietszeggende, versteende uitdrukkingen in onbruik geraakte dramatiek nederlands, engels, frans, als het maar ‘universeel’ gekend is haha: ‘universeel’ de taal in de ban van de psychose van de taal de taal die ontploft de vlekkentaal ‘neuk het’: de volle waanzin van de klikgedreven aandacht erop een ‘fractie van een seconde’ op- en opengewreven tot […]
Categorie: Grafiek
album: Blue Delight (1988) duur: 6:58 wilde dieren wil ze bloed! wijn! rozen! steven strak uw skelet broeder stop een breedwalsklare rol etsmetaal in je kop. naaldhakklaar smelt en bijt je grapzuur in haar zouzewel zoeterig zeezoutje. zo uitwasemt langs haar haar […]
spijt
spijt? welja ik denk ik heb haar zee gedronken en van haar vreugde alle tranen opgelikt ik heb haar appelrond en aardbeivol bewoond en het klokhuis galmend van cymbalen en de vliezen van genot doen trillen eerst de trommel dan en dan de dans doen daveren en toen ik van gemis te kruipen lag en […]
album: Other Planes of There (1964) duur: 22:04 hier in het hier danst de cactus hier tel de stekels de ribben de welving van hier tot hier de vinger die je maakt in het hier de zee die druipt – snij mij bij, rond mij af, schraap mij schoon, lik de huismijtenglazuur van je […]
album: An Introduction to Sun Ra (2000)duur: 7:18 een tulp is de tong rond je tongje bekken van bloemblad tot bloembladbeweegt mij haar holte, ik schuur u mijn uiter-uitermatigebuitenruimte aan

album: Purple Night (1990)duur: 3:48 jouw areaal krimpt in, stofstaat de ruimte naar het leven, de dagbegon met ademhalen maar de lucht was op, op ogen lagenals zure zeepreepduinende vellen van het reeds gehoorde, het watten in je oren, het schraalland dat natonder de speelzonelaag op de kaartin werkwoorden verdronk, jouw land speelt je licht […]

album: Dance of Innocent Passion (1981)duur: 11:37 Bloed klopt bloed klopt bloedin je oor de wereld door, je slaatmet je slaan aan het welken, korteerst dan verder, hier ik zeg je hier, daar, de tekens die je maaktin het maken van tekens, de aardedie je schept in het scheppen van klaarte en daarmee zeg je de […]
zij raakt zo raakt ook haar de schouder bloot zij spreekt zo spreekt ook gras de voeten aan zij lacht zo licht schiet in de vijver los zij raakt mij aan en zo krijgt zij haar naam van haar is nergens nog herinnering waar zij gebeurt, gebeurt verbijstering de haarlok geeft de […]

album: Dance of Innocent Passion (1981)duur: 6:10 het gegeven is hangende, we fluimener tegenin de doorgang knabbelt onze magen weg, de handenvervellen, de ogen bengelen op de bespeelde pleinen van de angst wierook op het veld, gevangene van het woordje vaderlandje penis als een eindje ballon floept uit je broekje armen dragen niet je armenje […]
een jeugdherinnering
de momenten liepen als op band; ik had de wijsheid die de liefde baart en van huis uit ook gezond verstand. toch, wat ik ook maar zeggen kon, hoe mijn woord haar lof ook won, een noordenwind blies vol venijn plots een wolk voor Liefde’s maneschijn. vol geloof in alles wat ik zei prijsde ik […]
Cosmos in Blue

gooi de buik open, drie, tweezwerf, zwerf het vuil in, dring de daad door, knip vlakke hand op de witte melk, de melk klotst in de emmer, spatheb ik niet. hemd. heb ik niet. knoop. heb ik niet. hier aan de piano isniet hier aan de piano, hier aan de piano isniet hier aan de […]
hoera
hoera het verborgene het geluidsafval het deken de warme rollade waarin het rode het krachtdadige optreden door de represailles het inzetten juicht juichers juicht luide en mede zullen wij juichen rechtlijnig is de orde van de straat rekken zijn de orde van de winkel en de orde van de pin-ups punaises in de orde heb […]
o is onrust is het naderen het vragen in je zwartleren jekker met je donkerrode spitsruitentrui in het kanaal drijven de vleeslappen grijs prondels tussen de zogklamp deze arm (neem een arm) deze hand (neem een hand) die je de mist aandraagt, in je haar opdrijft het gefonkel in straatlamplicht, jij waar er op […]
een weigering geen eind en geen begin een aarzeling geheim er middenin vernietiging een adem zonder zin waarheen ik ging werd alles zonderling in golven golft het vlakke van de zee in vlakken tijd de zon danst met haar mee het eind was van begin de weigering geheim er middenin haar aarzeling haar adem […]
gezond
de goedige dag is hier de dag die modo grosso de ronde doet. de goedige dag bemoedert ook onder dompende olmen ter dood de stompe zuigeling die wij dagelijks baren (ik zie in alle scherven glas het licht maar glas bederft het licht met sterven). zo ook vraag ik mij soms af – onder invloed […]
volhardende, van liefde uit of weg van walg, het einde ingesteld als spil en kil de kracht benut van wat verstijft, ontwarrend uit verval de keer die blijft. is ’t wit? de lelies drijven op het rot. is ’t zwart? het ware zweert uit het genot. rigoureus de polen dol doen lopen vrank de […]
ziehier het wolkenrood
ziehier het wolkenrood rond de gevallen zon, majesteit is hij die sluit zijn brandend oog: van de sterke slaan de zwakken alle werken aan dra zo tuimelt ook wat hoog bleef staan zo maakt de tweedracht eenheid ongedaan zo worden alle dingen tot gemeen geheid. zo ook, vriend, wanneer jouw grootse koers uit is en […]
chagoom in de heldin
uit ‘BEROER’, dv’s prequel op de ‘Allerhoogste Parabel van Tante Sizzle en het Verzetshoofd’ (Kessel-Lo 2031) waarin verhaalt wordt hoe Tante Sizzle Tante werd. Het werk wordt beschouwd als een laatste opflakkering van de Nederlandstalige metoo-epiek voor die ook in de parkingliteratuur verboden werd. over de Halys, de Kizil Irmak ik – de helle […]
verovering, het kansvel breekt: geluk bereikbaar nu te kijk gesteld, gebrand als god in god tot één slof kool van god verhoogde druk die uitbreekt in geluk o dwarreling van stof in karteling hapsneeuw hondsolijk nat of naast gehapt beklemming al in de herinnering te vrezen reeds is de vernietiging het toeslaan van de […]
trekplek staarlicht veertien door het wolkenhemdje rokstofrest veert op geur van oevergras aarde traag betrekt de fluksontbloting LAIS handvlakvol al graagte klatert hemelscheurend helder is het vreugdelied van eufraat tigris is zij stroomgebied blik die philtrumaait, likt en schouderdruipt weerzin al daar enkel weerzienswanhoop ziet het zien. verlangen stuwt verlangen tot het in de takken […]
het gelaat is
het gelaat en het is wat het is en het vervallen mannenvlees vervalt en vlees kapt vlees van ’t bot dikke plakken zakken in de zompe varkensgeulen en kalm maar drammerig de volgzame dames kokhalzen en luide boeren zij de in gemompel vervallende bevelen vanop hun wakke hoogte en de herenessenties zwiepen als wormpjes aan […]
ruïne
Het duister met de kleffe armen slaat de kleffe armen om de natte dag. Diep oranje kleuren in mijn handen alle tonen die ik vang. Er tokkelt iets van toen op slap gespannen snaren, een wrede wals. Giraffen schuren hun hals in het wiegen van een sloom groen. Ik ban het heden uit de geschiedenis. […]
procedure ‘second hand writing’: right page / rechterblad herhaal 1 frase handschrift (krabbels) in potlood voor de duur van het blad vat de frase samen, maak een ‘definitieve’ versie met litho crayon in het midden maak een contour in potlood rond het handschrift in crayon zet de potloodkrabbels ‘in het net’ met […]
zurvan spreekt
in warrel van as rijgt zijn stem haar filigraan. een kinderschreeuw mondt uit in bloedbellen, spat. boven de tafelen rijst de lijvenverzwelger, verzwelgt naakte lijven fris van angst, okerdijen bibberen, schedels buigen, liefde barst op de lippen. het woordelijk mogelijke bezwijkt voldaan tot stof: “ik dwarrel in de groeve van de lineaire tijd kras mij […]
[SCENE: Zanger Izeganz, die op het einde van elk VLAK op Het Pad van de Wenende Nacht een pijnlijke dood moet sterven om ongenadig in het volgende weer te verrijzen, richt zich op het einde van VLAK 16 tot de Harpijen, een bende nijdige oude eksterwijven die zich aan de rand van het bos schuilhouden […]
ik ben met dromen uitgewassen; verweerde triton van marmer in de waterplassen; de hele dag lang kijk ik er naar de schoonheid van de dame alsof ik schoonheid kon verrassen voor de reeks die ik verzamel, blij om door het oog te varen of recht in het opmerkzaam oor, verrukt om hier te zijn maar […]
van nu en dan
de zon verblindt ons nu des ochtends de avonden verduisteren de avond de nacht dikt nachten aan en toe de hoofden slaken spraak en stilte het zwijgen wekt de golven woede het spreken lokt de angsten uit. zij lacht niet om, zij houdt niet van, zij leest niet, vraagt niet, ziet of hoort niet dat […]
Miraval
De mond van de Heer verhing zich in de bergen. En de mensen verdaagden de dag naar de nacht. De storm aasde in het oog van de storm op de plof van haar eenzame stilte, de kracht binnenin. Ik zag de kinderen krijsen tot de ouders hen de schedel spleten, ik hoorde vlees en bloed […]
nu de daad gebaart in droge kronkels van het net niet raken aan de kiltetegels dood en als het straks van grijze lippen niet wil nippen, als het straks van starre tongen niet wil likken, als het straks op zoek naar het moment de monden met monden in de haatmonden open spalkt, doen vloeien te […]
tumult
droom van stof een droom en zie de ogen tranen: barsten zweren in de oorgang, bloed streept uit de mond, hele delen van het hoofd verwelken, armen vallen week van schouders. krasse vleugels schuren hemels open en de maan schiet op hun zweven af. het rennen ploft door rotte benen het dansen en het zingen […]
mijn noodlot wacht dat weet ik daarboven ergens in de lucht ik haat de mensen niet die ik bevecht, ik geef niet om hen voor wie ik vecht mijn land dat is Kiltartan Kruis mijn landgenoten zijn de armen daar geen verlies is daar weldra mijn dood niets van hier verkleint aldaar de nood geen […]
helder
mijn lichaam brak mijn stem versteende mijn taal werd gruis daken stormden op de hemel af vogels weken wiekend weg schuim bedekte de rivieren. afgemeten nu in ijskristal versteven adem in jouw hijgen waaronder donker verzwonden onze woelende watermonden.
nimmer
in jouw ogen zie ik niet jouw ogen in jouw handen voel ik niet jouw handen in jouw lichaam ken ik niet jouw lichaam jouw ogen geven mij de ogen wel waar het zicht als licht in glanst jouw handen reiken mij het raken wel dat ik tastbaar in jou voelen kan jouw lichaam kronkelt […]
jij: ik ben er. ik: wat is er? de tekst: in de gleuf van het gekende maakt geen zwaard nog snee of bloot; in de sleuf van het verglijden is het nakende bekend; in het foefje van de godin maakt het nieuwe gek of dood. zij: wat is er? hij: ja, wat zou er zijn? […]
kruinen
vervaarlijk de kruinen wiegen in de wind en wilde liefde woest verwaait de regen die de bange bladeren brekende vertelt dat het nog wel heftiger zal stormen dat zij hem in de modder plat zal duwen dat extatisch zij op haar dak zal dansen dat ook het zijne was maar nu niet meer hoe groot […]
vlees
bloed ik niet als gij mijn ogen met uw teken kerft? is een open maag niet bloot genoeg, het vel te fel een vreetbelemmering? ziet gij niet de doden in mijn mond te roeren staan? is mijn tong niet zwart genoeg? wat wilt gij met uw pijlen in mij prikken, pulken nog? ruikt ge niet […]
handwerk
handjes doe ter stond uw plicht sleur de ballon van de gedachten binnen in de schuur en duw en wacht: zegt het ‘snik’ dan is het deurtje dicht. vrij naar ‘The Balloon of the Mind’ van W.B. Yeats (170) The Balloon of the Mind Hands, do what you’re bid; Bring the balloon of the mind […]
inhumaan ochtendgebed
voor myriam moge demonen uw monden bewonen en de woorden van mensen verschonen moge reine luchten uw tongen strelen tot lust wijl de zon u met zijn duizend kleuren kust moge in uw tere lijfje te tintelen komen te staan de wrede angsten niet om wat gaat komen niet de nijd om wat u wordt […]
de dood
geen vrees of hoop kent het stervende dier; een mens aan ’t eind is enkel vrees, is hoop; vaak is hij gestorven al en vaak verrezen weer. een leider, trots kijkt recht in de ogen van moordenaars en lacht om het stopzetten van lijf; hij kent de dood als geen ander – gemaakt in zijn […]
weet ge wat
weet ge wat schoon is vroeg ze nee zei ik en ik wees naar haar bollen uw bollen zijn wortels zei ik ja zei ze maar weet ge wat schoon is vroeg ze weer en nee zei ik dat weet ik niet onnozele piet wat schoon is heb ik hier tussen mijn billen maar gij […]
dood hout
“This sadnesse makes no approaches, but to kill. It is a Darknesse hath blockt up my sense, And drives it to eat on my offence, Or there to starve it…” Ben Jonson – Underwoods 40. An Elegie vandaag is het hout dood hout dood hout ik schuur je af schuur je af ik snuif […]
byzantium
ongezuiverd wijken de beelden van bij dag; dronken imperiaalsoldaten liggen strijk; nachtweerklanken wijken, nachtzwerverslied volgt op grote kathedralengong; onder ster- of maanlicht de koepel veracht al wat de mens is wat louter complex is het razen, de dras, het menselijk ras voor mij vlot een beeld, mens of schim, schim meer dan mens, meer beeld […]
lyriek
voor Lucas Hüsgen op het water avondlijk het water is alleen een wandelaar heeft zich de ogen ingevroren bij het vuur van zijn verlangen letterlijk de letters kerk en staat zweren hun zwart uit in de nacht dat oude vogels mogen vliegen weer tweeslags wiekend hoge vluchten met hun vogelogen wiegend in de zure […]
de witte maan
waanzinnig van het vele baren te stulpen hoog staat naakt de maan; door haar verglijdend wanhoopsoog een manesteek ons toegedaan wij tasten, talen tevergeefs naar vruchten van haar lijdensbaan. kinderen duizelig of dood! toen zij met maagdelijke trots voor ’t eerst de berg op trad wat ’n woelen daar te lande plots hoe elke voet […]
verhul dalfred
of de erg korte liefdesaffaire van Alfred met Hilda, de valse, vrouwelijke, zwarte messias-module dullafred abdulf red ral hiddal hinnom af hildadal hunna hunna huver hanta vuurt heur halfter rad rad rad rad mol bul mol mal bal bil tuuuuuuuuuuuuuuuuuut twaar ut
olie en bloed
in tomben goud en lapus lazuli scheiden de geheiligde lijven wonderbaarlijk olie af, violentocht. maar onder dikke lagen drentelklei de vampiers liggen zwaar van bloed; hun doodskleed bloederig, met lippenvocht. vrij naar Oil and Blood van W.B. Yeats In tombs of gold and lapis lazuli Bodies of holy men and women exude Miraculous oil, odour […]
ingewikkeld met elkaar verweven gleed de zon doorheen de stroom en heel mijn hart leek blij daarbij: dat domme ding dat ik daar deed nam echter al mijn aandacht mee berouw grijpt vast mijn dichterslurven; wat ben ik, hoe zou ik denken durven dat ik mijzelf gedragen kan beter dan een gewone man? welke stroomsteek […]
zand Er zitten wormen in het boek van zand: zandwormen – strandwormen, ongewervelde holtekakkers alleszins. Eerst was er de vruchtbare monding, het slib en het drassige weiland, de schoffel schoffelde tot er schot in kwam en met het leem duwden de menigte handen de stad overeind en de mannen vervolgens. Zij bouwden grote huizen […]
vrij naar “Gratitude to the Unknown Instructors” van W. B. Yeats
vijfde methode