geen vrees of hoop kent
het stervende dier;
een mens aan ’t eind
is enkel vrees, is hoop;
vaak is hij gestorven al
en vaak verrezen weer.
een leider, trots kijkt
recht in de ogen van
moordenaars en lacht
om het stopzetten van lijf;
hij kent de dood als geen ander –
gemaakt in zijn bedrijf.
vrij naar ‘Death’ van W.B. Yeats
Nor dread nor hope attend A dying animal; A man awaits his end Dreading and hoping all; Many times he died, Many times rose again, A great man in his pride Confronting murderous men Casts derision upon Supersession of breath; He knows death to the bone – Man has created death.
3 reacties op “de dood”
mooi, maar die slotregels kunnen anders, beter?
waarschijnlijk maar ik vind niks beter (vier dagen lang gezocht)
de analogie werkt wel vind ik: de Ierse held is een bedrijfsleider geworden, en het is geen vertaling ook niet è, eerder bewerking hoewel ik tot nog toe niet veel aanleiding had om veel af te wijken. Hier wel, dat heldendom, dat werkt niet meer, maar ik vond de beweging naar de dood als menselijk geconstrueerde metafoor wel te goed om het zo te laten.
Enfin, soit, ’t is ut…