voor Lucas Hüsgen
op het water avondlijk
het water is alleen
een wandelaar heeft zich de ogen
ingevroren bij het vuur van zijn verlangen
letterlijk de letters kerk en staat
zweren hun zwart uit in de nacht
dat oude vogels mogen vliegen weer
tweeslags wiekend hoge vluchten
met hun vogelogen wiegend
in de zure zomerluchten zo zucht
een wandelaar alleen
