“I dream of journeys repeatedly:
Of flying like a bat deep into a narrowing tunnel
Of driving alone, without luggage, out a long peninsula”
Theodore Roethke – The Far Field
voor m.e.
het open veld is weergaloos.
de aarde raakt de aarde aan
alsof het aarde was, stof
van het bestaan. de zee
is zee alsof de zee bestond
maar niets daarvan is waar.
er staat een klaproos te wijken
van haar gebrek aan verweer.
er waait wind die liefde was en lust.
er is zon die huid van haar bescheen.
er valt geen licht op het onzijdige.
het leeft en telt de dagen af, een na een.
het weet niet eens waar het is aanbeland.
het ziet het zand verlopen in zijn hand.
HET
is de prequel op LAIS, de
Geschiedenis van een Verwording
- ‘HET‘ op Google Docs
- alle HET-gedichten hier
- inhoud van HET (tot nu):
- opdracht: onvoltooid verleden tijd