het groen is mos of rot.
de takken van haar woord ontbotten
heden niet. het hult vergeefs
de adem in een zweem van zwijgen, bergt zijn
wil in het einde, maar tot stilstand komt het niet.
zij doet het gestaag in haar ontdoen ervan
een mortelende pijn. het drinkt haar knokige
vingers in brede glazen vodka. hun strelen splijt de maag.
het zand in haar graaien erdoor
maalt zijn zinnen tot moes.
staal klinkt hard op staal. strijk ’s met zo’n kraan
door vogelscholen: zij zwermen weg
omdat het vogels zijn en kinderen.
zwevende boven nergens slaat het gensters
uit het niets. het bijt
en slikt zich. het trekt en sleurt
maar krijgt de dood maar niet
rond het hout van zijn nek.
inputtekst 1/4/2009
HET
is de prequel op
LAIS,
de
Geschiedenis van een Verwording
- ‘HET‘ op Google Docs
- alle HET-gedichten hier
- inhoud van HET boek (voorlopig):
- opdracht: onvoltooid verleden tijd