i.m. johan develder
jouw frêle knoken staken en jouw stem
te diep verzweeg de marteling door vuur,
de brand op aarde, die enkel op qui vive
en tijdelijk bewoonbaar was. uit dat diepe
breekt jouw lach de vlakke tijd volledig open
naar het wormgat van het jou ontzegde heden.
o jaren dat jij lachte, kuste, bralde en verzwakte
met jouw doodskleed aan, het heroïeke gewaad
van hij die reeds het quotum kent van wat er hier
aan aards vertier en hemels leed is toebedeeld:
dagen die wij kennen als van al jouw liefde vol
en mededogen dat alvast bij eigen smart begon;
uren die ik mis waarin jouw troost mijn ritme was,
zuchten in het razen van de dood door de seconden.
HET
is de prequel op LAIS, de
Geschiedenis van een Verwording
inhoud
- opdracht
- ouverture
- het
- wachet auf
- paraloog
NKdeE 2024 – Public Domain