ViLT
voor N. L.
Terwijl ik op jou wacht, draait de aarde
In de aarde, schuift de hemel in de
Hemel, zien de sterren toch de waarde
In van warmte bij elkaar & in de
Dag komt dan jouw klaarte: jij, beminde,
Die de wereld tot haar kern herleiden
Kan, die jij & mij tot ons verleiden
Wil & wil dit doen: mij van mij ontdoen.
Daar, ik laat de wereld nu terzijde
Ik ben als adem eeuwig in jouw zoen.
voor N. L.
Niets wordt ooit nog beter, liefste, alles
Heeft ons nog niet in mij & jou herkend.
Er zijn nog gaten in het niets van alles,
Het beste niets is enkel jou & mij bekend:
Die grote weg is ons slechts voorbestemd.
Terwijl ik jaag naar jou verander jij
In iets dat onbereikbaar is voor mij.
Het niets waar jij bestaat wordt dan laurier
& Ik loop daar vergeefs aan mij voorbij:
Een god die alles had, & niets is hier.
DIANA (voorheen Lylia) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
voor N.L.
In dat grote woordenloze Niets van jou,
De oceanen duister in jouw ogen,
Die donkervolle blik waar ik van hou,
Waar het kwaad vergaat tot onvermogen:
Sprakeloos is daar jouw mededogen,
De warme vloed die mij van mij ontdoet,
Mijn vuur vernietigd tot een diepe gloed.
& In het diepste zwart gaat dan weer aan
Jouw ene licht dat mij verblinden moet,
Opdat ik ziende in jouw Niets kan staan.
DIANA (voorheen Lylia) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
voor N. L.
Deze wereld is de onze niet, mijn lief,
Wij beven niet in vreze voor de nijd:
Wij hebben aan elkaar genoeg gerief
& In een kus is hier de eeuwigheid.
De Kathedraal bevrijdt ons van de tijd,
Ons zoeken dat nu vinden, bouwen is:
Licht doorkruist ons, dwars door duisternis,
Jouw klare zingen [vangt al aan in mij],
Een klank die boven mij verheven is,
Jouw zon in het rozet gaat mij voorbij.
DIANA (voorheen Lylia) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
voor N. L.
Schaduw van het licht komt altijd te laat
& Het gebrek is geen gebrek van jou,
Jouw zijn is wat er daar in hen vergaat:
Hun duister kleurt jouw hemel hemelsblauw
Hun zwart is klaar, ik zie slechts licht in jou.
De tekens van de tijd verarmen mij,
Daden, onleesbaar rij na rij na rij,
Wereld die in mijn droom van jou vergaat,
Ik heb geen spijt, er is geen nijd in mij:
Jij bent de tijd die nu voor mij bestaat.
DIANA (voorheen Lylia) is een reeks van 449 dizains, een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
voor N. L.
Jij bent de diafane dageraad
Een weerschijn die de ganse nacht optilt,
Een rode sluier die in wit vergaat
Aurora die mijn wilde hart verstilt.
Ik zie het schone dat jij voor ons wilt,
Jouw licht dat dwars door tijd & plaats bestaat
De stille liefde ver van alle haat
Hoe wij verbreken, stilaan, in elkaar
De zegels van de pracht die voor ons staat,
Hoe alles aan ons smelt tot één gebaar.
DIANA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).