Dans les plis sinueux des vieilles capitales / An schwarzer Mauer verkrüppelte Bäume iets goed kan zijn. “Aan de horizon een zeiltje dobbert op het deinen zo hopeloos de dingen denken door mij of ik denk mij door de dingen want in dit weidse verliest men zich, muziek wordt het denken,onmiddellijk, weg van de wet […]
Categorie: Grafiek
licht voltooid ’t begin dat geen einde kent
5.TABLEAUX PARISIENS & AN DIE VERSTUMMTEN te zijn. “De oude veeg kwijlt beverig wanneer zij het baby’tje ziet en het strelen wil zo tandeloos en kaal zoals zij is het, maar het kind inafgrijzen spartelt en krijst heel het huis bij elkaar als haar klauwen het over de wiegrand willen raken, en het verschrikt zo […]
Het kan, op een onverhoeds moment, misschien verbazing wekken dat enerzijds alle takken van het alom florerende kunstbedrijf zich genoeglijk bedienen van de geneugten en voordelen van de hedendaagse informatietechnologie en dat zij zelfs pogen al de nieuwe mogelijkheden daarvan optimaal te integreren in hun praktijk om zich niet langer als Grote Kunst maar nu […]
de rok verhult de schoot, de zee haar dood
Au pays parfumé (That even lovers drown) que le soleil caresse te rekken. “Ik heb mij altijd voorgehouden dat een groot… enfin mijn verontwaardiging heeft mij ertoe gebracht om u getuigenis te doen … ik zei bij mijzelf : ik wil mij distantiëren van deze idioten … het grootste muzikale …” De heersende illusie, de […]
men zegt dat in de oude oden waarvan je soms nog flarden opvangt in het seniele gejammer van de dementerende oudjes die door hun nakomelingen tegen hun wil zijn meegebracht uit de meest onherbergzame gebieden waar het leven ondertussen geheel onmogelijk is geworden, men zegt dat daarin haar naam wel eens opduikt. met de meest geavanceerde middelen hebben we alle beschikbare informatie, de meest minuscule […]
71 – de penguïn nukt omdat vliegen niet lukt commentaar minachting, verachting van anderen komt voort uit het gebrek aan betoonde achting van anderen. uit de behoefte aan waardering. als je iets niet kan, als het je niet lukt, blijf dan hardnekkig proberen en leer van de anderen tot het je lukt. als het je […]
Mais le vert paradis (Laughed; and plunging down) des amours enfantines het gebeurde. “Schattebol, ik wou heus wel komen spelenmaar ik moest … ik kan, denk ik, beter wat vaker komen maar dan niet zo lang …zoveel geld dat gaat echt niet meer…scheur de wissel er maar af en zorg goed voor mijn verzen ” […]
het rot maakt steeds wel nieuwe luizen aan
Une niche,(Laughed; and plunging down) d’azur et d’or tout émaillée gebeuren zal scheuren. “Vergeet niet dat ze een bloedhekel hebben aan lyriek, aan èchte lyriek, dat enkel hufters als Béranger en de Musset… die hygiëne van je pas ik toe sinds twee maanden…het wordt redelijk serieus dat België Bloot boek… paganisme van imbecielen, zo noem ik […]
een mooi plan is gedurfd maar ondoordacht
J’ aime de vos longs yeux (Pressed her body to his body) la lumière verdâtre in het duister. “een groot succes, zegt men, maar tussen ons:het gaat hier helemaal fout. Er heerst hier grote nijd, in alleseen grenzeloze vadsigheid, het is een immense massa leeghoofden,in één woord: al die mensen hier zijn nog lomper dan […]
bewaar visioenen in stromend water
Tes bras (Picked him for her own) sont des boas luisants les solides émules niet. “Laat toch iets weten! 1) Ik kan niet bewegen 2) Ik heb schulden 3) Ik moet op twee weken tijd nog zes steden doen. Interessant, ja, misschien, maar welk een onnauwkeurigheden, wat een lompe, lakse onverschilligheid! Het is niet Icarrus […]
dv 2018 – “droefogige deerne van de lage landen”
Tu ressembles parfois (“A mermaid found a swimming lad”) à ces beaux horizons zingt en knakt. “En jij, wat voor een ben jij? Een gulzige? Een nukkige? Of zo’n vlotterd die geeft tot ze gans open ligt en kermt dan van koude? En jij? Neem je ze, of word je genomen? Wat heb je vast […]
hou het ritme vast en laat de toon los
Categorieën
net als een vrouw
dv 2018 – “net als een vrouw” – Afval van een tijdelijke installatie, waterverf, inkt, bister en krijt op papier – 15x21cm
66 – zeg maar ‘allez vooruit!’ als zij er is
4 . CIEL BROUILLE & THE MERMAID leden. Van elkeen der stervenden afzonderlijk hoor ik de stem in het kraaien (dat een krijsen is, dag na dag) van de haan daarbuiten. Met zovelen zijn ze, en toch is elkeen te onderscheiden. “Ik zie de mensen, zij lopen als bomen”. De zaal zit vol. Jouw hand […]
wat je kan noemen heb je niet nodig
Dans la brute assoupie un ange se reveille / vers les oiseaux de mer opdat ik zwijgen kan, dien mij uw gesel toe (haar bed is leeg en met verstomming slaat het doodgewone liggen van het slaapkleed in een bundel op het voeteneind, de glinstering van herkenbare haartjes in de hoekige zon of het wegkwijnen in brak […]
het begrip begrijpt niets, het wil grijpen
Un spectre fait de grâce et de splendeur / L’eau profonde l’emportera voor spiegels soms dit lichaam staat (en naakt zal ik weerhet dier zijn dat in zijn geur geworteld ’s nachts de maanbehuild en mannen ach, een twijgje breekt zo teder in een klauwen overdag in maskers maquillage zal ik ijselijk snauwen naar de […]
brandende leegte vol brandende zon
Un air subtil, un dangereux parfum/ Bientôt peur-être tout à l’heure vol. voorwaar stijgt dan een zerpe geur (dit harnas sloeg ik rond het verdwijnen dat je was, ik kweekte bloemenin de gaten die je ogen waren, en in de holten waar jouw klagen galmde, in de slijmenglans van de nijd verwekte ik een wezen […]
cultus cultiveert, water vloeit stroomafwaarts
Je me pris à songer près de ce corps vendu / La surface de l’invisible en hoewel ik niet bestond (drie gezusters bij volle maan, liefde druppelt paars uit elke porie, urenlang staan wij met de armen hoog als hagen in de wake en bij de stijgende verstijving der leden dissecteren wij de holle klanken […]
uit asse de vogelboom, uit vuur vuur
La froide cruauté de ce soleil de glace / Déjà sa chevelure effleure en in dat weidse slechts een stip (dan doe ik diten in jouw adem alles wordt één ruisen, zeevan infrasonisch ziedend leven, de tijd is zichontrollende een slak, languit, mijn hoofd strand dat alle landen is) was jij (schrikbarend zal het zijnhoe […]
mysterieuze monsters vertellen het
Et ce monde rendait une étrange musique/ le bienheureux en weerom kwam (eek, een zwarte vlek – ik schrok me rot – een kat of iets, een hond, zo zacht en rakelings mijn enkels langs op het gras, de dauw, zo warm en harig, gruwel weet je, net) als vuur (een woordenschat die man en […]
de hand zal het verstand wel bereiken
Mer odorante et vagabonde / Le saule en de zee verdwijnt (het sneeuwde en alles trok sneller in je samen van het bontgekleurde vlak, de simultane hemel – praise his dick! – dan dat een pil het je uit het hoofd kon praten) zei ze (prinses, jazeker, maar honderd erwten zullen schuren bikkelhard en prinsen […]
kijk en spaar het zicht voor de honger thuis
La froide majesté de la femme stérile ex nihilo nil (de benen bengelen) nemo creavit : o parelend ontwenningszweet!(binnensmonds gejubel registrerend somskantelt in het duister nog het evenwicht) (open diafragma, lichtval schaduwloos op dit dat zich verheffen wil tot dat en het wachten samenvat met einde lichtval, diafragma sluiten, duisternis) ofschoon niet echt berustend in verdoemenis […]
’t kleinste licht wordt gloed in ’t volle duister
Tes yeux sont la citerne ou boivent mes ennuis niet die klapwiekende (de curve van jouw hals) geketenden : ein jeder Engel ist schrecklich,- (gemuilkorfd en tellende de lijken soms na middernacht verbeeldt het zich) (knarsetanden, zeg je en een rilling door verkilde spieren trekt je wangen in een hatelijke plooi, jezelf ten prooi ben […]
wie ’t oude eert, vindt troost in het heden
Ô vase de tristesse, ô grande taciturne een geijkte vorm (in stilte en dan nog) van inspraak : in een knikker dit papiertje,- (reciterende een waslijst kleuren soms bij volle maan doorgrond ik het) (zeldzaam ben je, wil je mij maar ligt daar niet een bedding dichtgeslibt naar syfilliete schuim te lonken. Eiland ben je, […]
regels voltooien wat voltooiing ontregelt
N’es-tu pas l’oasis ou je rêve, et la gourde een doodgewaande (geilend op een bal masqué) die mijn glimlach steelt en tot jou spreekt,- (herinnerend de oude tover soms van avondschemering weerkaatst het mij) (het kermen in steden van cello’s, vraag je mij en aan de kust de wreedheid van meeuwen en het pochen der […]
Ramper sur le versant de ses genoux énormes, gespleten aarde (slangen in je buik)waar ik lallend instuik, stik in je huid,-(indachtig kathedraalgezangen somsop autostraden nog herken ik mij) (liefde, herhaal je mij mijn liefdevoor het openrijten mijner wondenen als ik hanteerbaar ben geslonkenklinkt er harpgetokkel in je na) schoonheid lost zichzelf op waar ik ga […]
’t golven van weeklagen waart over ’t land
Je hais le mouvement qui deplace les lignes, een oud gebruik (heradem niet) :ik tast jouw vlees beminnend aan,-(in het tempo der getijden somsbij helder weer bedenk ik mij) (teder noem je hoe mijn vingers vluchtig vlammen langs het kammetje van wervels terwijl ik onverbloemd de uren tel en elk gebaar een drieste leugen is) […]
de kraai zoekt worm, bomen vinden zon
(advertentie) L’empire familier des ténèbres futures helaas (het schranst en schuift aan elke tafel) een drift ons welbekend,- (loop ad libitum) (humus, slijm en steen weerspiegelende steen en slijm en humus weerspiegel ik) (gruwelmantra voor haar lichaam tot enmet een grimas dromen fragmenterend – borst ontvolken, hinderbeentje krak en kom, de velletjes gebrandmerkt versturen) ofschoon […]
het rijpt als nieuwe wijn in oude zakken
L’Art est long et le Temps est court. dixit humus, slijm en steen, enwereldzieken uitgemergeld dansen.tot het lichaam niemand kwam,tot haar lichaam niemand komt. paradijselijk ijs barst openwaar een engel werd gevild.onrustbarend door de glazen steden krijtde antieke gil van vleugelnood. kort wellicht en pijnlijk is het schone voor de dood.