dorp: blauwdruk van mijn
denktrant, pretpark, doodsprent.
de waarheid heeft zich diep
in deze waanzin ingevreten.
bouwsels slepen de weg. ver
kijken is verboden: elke gevel,
elk stratenplan staat of valt
bij de treurwilg wier takken
naakte schouders streelden.
zo één dorpskern kan gans een land,
een continent in slaafse zang van haar
doen zingen, bevend, tot het ploft.
zo dool ik blijvend in afwezigheid,
in het reine kwaad van het banale.
inputtekst (1992):
uit de vroege geschriften (1992-93)
- ‘het groene boekje’ geredigeerd op google docs
- alle teksten uit het blauwe boekje I op deze site
- Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- Lees meer uitvoer van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
de teksten uit dit boekje zijn mee opgenomen in Rigorisme:
Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024
- INHOUD
- de allermooiste
- de dichter des zomers
- de poëet
- de vraag stellen
- dichter 1992 – 2019
- dit is mijn verworvenheid
- dooi
- dorp
- een vies beest
- elegie
- evenmin
- evident
- ferm
- Galathea 2015
- gloed voor guido
- het leed der lage landen
- het weigerde
- hoe het ooit
- ik begin pas en
- kinderspel
- kwatrijn
- lemmet
- mare nostrum
- musette maison
- nachtwake
- ochtend
- ontluiken (gignopedie)
- oktober
- ongegrond
- praten is het woord
- rigorisme
- schichtig
- song for europe 2009 (4)
- sotera fussum (rr)
- spiegel
- stretto (bwv 1066)
- terug naar de kerkstraat
- toverzang
- tunnelvision
- ut pictura poesis
- verworpen neologismen voor het ‘Fin de Millenium’
- wat
- woordbreuk (arabisch)
- woestenij
- zichtbaar
- 2 haikoe’s
- 4 barokspiegels
- Invers chronologische scroll