het weigerde

“In ’t dakraam toen getekend stond: de maan,
zijn lach in ’t glas, die schoorsteen daar die ving
in’t zwart geschreven klanken van haar naam
die daar voor even in de tijd gelijk geweven hing.

Bemerk ook het ontbreken van kleur en
in zijn dromen louter droefenis die nacht,
en hoe dan ’s morgens de zonnepracht
in Het haar licht verspreidt en de geuren

van haar leugen toch een waarheid maakt,
dat Het beamen moest wat lang al was beslist,
dat haar lust Het daar dit leven gaf, en geeft.

Hier wordt aldus zijn staande trots onthuld,
daar Het voorgoed haar ziel gescheiden wist
maar zich niet overgaf, alleen, en weigerde de dood”.

datering inputtekst: 1-7-1992
uit het eerste blauw-groene boekje (7/1992 – 6/1993)