// automatic self destruct @ line 14
vrede op aarde mijn tanden zijn uit de dag sluit
de dag & het bidden begint, de trilling van stemmen
die duren zal tot de ochtendschemering de wind
waait verdorven de maan houdt geen wacht god
zij met u en moge u geven een ware kennis van
minneleven (sine spaert doet noch leven) verhalen
verzin je met de klok op half twaalf slap konkelt
een ik naar een jij het struikelt over de draden naar
wij we weten niet beter wij halen maar adem wij
doen het met zuchten de lucht is zo grijs. die diere
ghingen ende keerden weder. Ende si ghingen ende
keerden niet weder. de vogels verleren het zingen
de dag sluit de dag & uit zijn mijn tanden de aarde
kent vrede & ik wis mij uit. dag kindje dag nacht. g.
