[1] opgekropte tranen barsten uit de droogte in het verwelkende hoofd zwelt de mondholteeen vette kikker met purperen brulwoordenwoelhanden verscheuren duister verdrietstompe bijlen treurnis hakken gestaag de lagenadem uit een lijf dat stil wil liggen rot omarmen [2] een vinger die haar lippen met genot ontroerden wijst: het bot steekt slijmerig uit het nicotinerot wreed en zoet de teugen snoeren […]
de muur valt als labyrinth van muren
‘de varkensblaas staat stram, je bent mooi,de haren wapperen krols uit je zwarte nek ‘ corps-porcs berichten eindigen bij het verzenden. stof.niets ervan komt aan. hier, hij walgt van haar. zij is een het. zij is het waard. stomp. pons. fronsfaçade. poes. soep. haar gruwelijke pose. fruit. zij giet haar zuur in groene kool. ersluimert iets, de […]
schoonheid smelt op de tong van wie haar ziet
orgelpunt op de glasrand:het kraakt in je ogen, breektje open, alle zuurtjes zingen zoet haar tingeling, van hoe je ooitin haar begon, jouw leed tot deelvan haar bedwong. haar lijf bezong, o wat was de maan zo vol, de acht van die nachtstaat voor eeuwig in mijn bril. zei je. er is hier, een slok,er […]
alleen wie niets zoekt, zal ook niets vinden
verlangen schrijft alleen verlangen
1. de nacht is een boze godinde nacht versleutelt haar zwart tot lettersde nacht krast op het glas de letters worden gulzige gloeipriementastend naar sisgaten, schroeischeurenin een dicht veld van doorligwonden de aarde bronst, de talloze lijken fikken opde graslanden liggen bezaaid met sintels ‘hé jij daar, leg nog ‘s een lijfje op het vuur’(knars […]
zwem anna zwem zoals een meeuw door luchten zeilt. zwem anna zwem zoals een dooier door mijn vingers glijdt. zwem anna zwem ik schrijf de zege in jouw lijf. zwem anna zwem ik breek de wetten van de tijd: als straks jouw hand het droge raakt, van nu versnel dan nog jouw vaart. Over het ‘Gedicht […]
bind je maar vast aan de mast als het komt
het komt te vroeg, te laat voor wat je voelt
het groene veld verheerlijkt zich met een groen veld. hijg ik? neen: het hijgt zich een groen veld. draag ik jou af, tegen u op, dan krijs ik, mij bezighoudende als beleefdheidsvorm. vergelijkbaar met stenen, zijn wij geworden, rollende, vergelijkbaar van stof. Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma Lees meer output van […]
Annette, zo mooi en lief en net, liep stiekem op het strand die nacht en stouter nog, ze liep in zee en zag dat aan haar blote voeten zomaar voor het grijpen lag: de maan! Ze bukte zich en schepte in haar hand een stralend stukje zee met felle schijn en kraters in. ze hield het hoog […]
hou eerst van wat je aan het dansen zet
de angst vraagt zichtbaar om blinde liefde
Hij zag zijn kans deze zomer, op het strand, nam vlug wat kiekjes van wat er aan reëels vakantie had genomen. Hij plakt en schrijft nu traag de onderschriften: ‘Liesje draagt het water naar de zee’ ‘Frits die zich een schuilkuil graaft’ ‘Melanie die golven telt om Ludwig niet te zien’ De regels werden volle […]
een goed schilderij is interactief.
de koning rot op de troon van de haat
Ik lees haar het boek dag na dag, herstel onder het stof de rollen, restaureer minutieus mijn matière, verbonden met de laagheid van dit land. Ik wikkel mij methodisch af, doe laag na laag kwabben uit de doeken. Ik breek mij af tot ik verstaanbaarheid bereik. Ik stel teleur en mij ten toon ik tel […]
de lijn verbergt het echte gebeuren
buig de leegte om het gestolde door te laten
142 – in de waanzin staan de zeilen bol met zinloosheid hexagram 32 – 恆 – HENG – ‘duurzaamheid’ Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc input: verhaal orig: in wanorde maakt standvastigheid de zeilen bol met vrije tijd scève Celle pour qui je metz sens, & estudeA bien servir, m’à dit en ceste sorte:Tu voys […]
de zon is zo groot als haar linkervoet
140 – de grond herovert elk terrein hexagram 31 – ‘inwerking, hofmaken’ Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc input Scève A Cupido je fis maintz traictz briserSans que sur moy il peut avoir puissance,Et pour me vaincre il se va adviserDe son arc mettre en ton obeissance:Point ne faillit, & j’en euz congnoissance,Bien que pour […]
mal. slierten stof en slijmverharden in de rode jurk.het haar deint uit in wolken. haar tijd spat uit de adersop mijn hand, zij snijdtde rozen in mijn adem open. het kolkt en stokt, zie het lidde lijven binnendringen, golvenslaan de staande rotsen aan. voortgang is er niet, het schoktvan kwaad naar erger. vuurversteent, het water […]
de weg is de weg omhoog en omlaag
orgelpunt op een glasrand:het kraakt zijn ogen binnen, breekthem op, en alle zuurtjes zingen zoet haar tingeling, van hoe hij ooitmet haar begon, zijn leed tot deelvan haar bedwong. haar lichaam zong, de maan was vol, die acht die nachtstaat eeuwig in zijn bril. zo sprak hij. nihil. het zand glijdt uit zijn hand. hij […]
138 – de keizer strompelt naar de tempel, de wijze huppelt naar ’t paleis Hexagram 59 – 渙 – HUAN – ‘verspreiden’ Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc input Scève Non tant me nuict ceste si longue absenceQue mal me feit le bref departement.Car le present de l’heureuse presenceEust le futur deceu couvertement.Vous, ô haultz […]
de beste wil van de wereldzit mij niet mee. ik sta mijin de weg en staar op wegvan u naar onze woestenij. er is geen vuur dat mij verbranden wil.er is geen zee die mij verzwelgen wil.er is geen land dat mij begraven wil. ik sla mijn handen stukin deze handendie de tijd verlijden. ik […]
allez vooruit, de achteruit is stuk
o nacht, jij zwarte ogenherderin, jij weidster van verbijstering. sirenen zingen bij de blauwe maan jouw naam en het einde wacht met ongeduld op de herhaling van het einde: jij, een set bloederige keukenmessen, wij, de lijven ik en zij. wij horen de zon, gebrande wellust onder onze voeten, versmacht toch, o nacht dat ruisen vlug […]
sterven is de groei van het andere
dromen over roze olifanten (62) een wit blad papier (63) je vader noemt zichzelf papierversnipperaar (64) je ziet een man met een bolhoed, netjes ingeduffeld (65) je haat dat haperende fototoestel, maar toch staat het er, zwart op wit (66) er zit een vlieg op het pc-scherm van de toekomst (67) de kracht van de […]
zie het zwijgen, dan voel je de woorden
6 afscheid is creatie van de tautoloog. scheidende ga je af van een ons naar een ik met druipende tussen de trilvingers regen uit het oog, verloren parels van het onbegrijpelijke. nagel de ramen toe met spaanderplaat. koop de magazijnen leeg, stapel de suiker, orden de bloem. vergeefs in stormen staan wij pal, malloten […]
het meer spiegelt vuur, het meer en de ziel
5 ernst verstrengt de stem. er heerst onrust in de gebaren. ze boeren beurs de walmen van verval. het groen in de vingers is rot, zit vol met grijpsnot. het schone bleek onzichtbaar zonder spiegel. je lacht, de angst verschuift, je schuift gebreken af op overmacht. kracht ontbreekt, de lach breekt verre stormen los, gebouwen […]
als er werk is, kwispelstaart ook de pony
4. de horden, als wespen steken wij elkaar door plaatsgebrek. ons vreet ons, het zelf is dood, zelfs de dood mist het. het wordt steeds erger. samen hadden we een kans. knars je tanden. bijt je lip, bloed, geef toe dat elk ik naar ons nog snokt, dat verhaal was het zeil waarmee wij de gewonde […]
132 – het zich hechtende hecht zich en verlicht
3. aan valsheid geen gebrek in de geschriften . de dagen lengen niet bij winteruur. er is iets niet. jij niest. leg je neer. verleg snel je ziel naar onaangetaste plekken in je lijf. blijf jij. verstijf desnoods, maar raak niet mij. doods als de armen waarmee je mij inlijfde, zo zijn wij geworden, met hun […]
131 – roddelen is als spuwen in de spiegel en dan hard weglopen hexagram 54 – 歸 妹 – KUEI MEI – ‘het huwende meisje’ Lees over het Harusmuzeprogramma Bekijk alle Harusmuzes Harusmuze Doc verhaal orig.: praten over anderen in hun afwezigheid is vaak spuwen in de spiegel en dan hard weglopen scève Delia ceincte, hault sa cotte […]
2. grafieken teken je, je liegt, bedriegt en staaft je leugensmet wat loze statistieken. je ouders betalen graag je huisalsof er ster was, kind en stro. je strompelt schaap endronken soms het pad af van je tuin. er is geen buitenaan de lege kamers van jouw eindeloze hier. maar een weg is een weg, jouw […]
het zwarte licht is sterker dan de zon
1 het zijn moeilijke tijden want de tijd kent geen meervoud.vogels dwarrelen neer en wij geloven dan in speldenprikkenhoe we in een voornaam enkelvoud het woord ‘zon’ bevestigen in het kastje ‘omloop de zon’ en zeggen: “hier sla ik mijn zwartevleugels uit”. of: “kom in mijn donker beven jij, zie haar in ogendie de onze […]
vogels vliegen niet, geen mens is humaan
ik ontwaak en er is niets ik ga slapen en er is niets het niets is mij een vaststaand ding dagelijkse knuppel op mijn achterhoofd bij nacht de duizend dode vlindervleugels vallen op mijn ramen toe stof is alles, niets dat stuift ik hoor het krijsen van de kraaien buiten alsof er nog een binnen […]
handige denksters houden van bloemen
dit is nog maar een begin. de herfst zat in de lente. we hebben het toevalligontdekt: bloot in de borst, afvalligheid in het fatsoen,een scheut vodka bij het sap van niets en nergens. wind in de scheurzeilen erroll flyn daalt neer, de zelfbevlekking is gigantisch.je armen hou je in een handomdraai, je ogen duikenonder. de […]
de taal beknot de weelde van de wil