Delvauxesque

heftig puffende ketel.
het water wil aftochten.

zwemmen, je alsnog met de zee van de kilte benatten.
vuur verklaart stormachtig broederschap
aan het blauwzwarte uiteinde van windstoten.
het golft in de zee zoals het golfde in haren.

de wolken trekken zich in afschuw af
van het ondermaanse. hemels besmeurd
sta je perplex bij de gedachte aan aankomst.
je wacht op tsunamitopjes met het likken
opgebaard aan de voet van het wachten.

zie jezelf naakt voor het raam in het salon van je weigering:
het rad dat je draait is de staart van een pauw van de foor.

waarom aarzel je nog, daar op je rand van beton?
de chauffeur kijkt niet om. het duister verdonkert, het woelen wakkert het woelen nog aan.
het iets dat te gebeuren staat, klimt
historisch hoog op de beurs. de onrust wordt mondig, palataal. jij die het al kende, begrijpt nu in extase ook je haren.

je ligt als LAIS met waaier en kroon jezelf te verlaten:
het geeft je de parel, je hebt het bereikt.

invoer (2017) – rev. dv@CAT

voor ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: