Hoor jij ook de trage nijd die takt in de bomen?
Alleen een boom kan dit dulden.
Alleen jij kan dit lezen.
De dichter is de ekster op de galg
die schettert om hun kromming.
De andere treurt dat er mens is.
Het zou alsnog kunnen, schildert het landschap,
het dansen, de myrte. De bedding kreunt
van geile bevaarbaarheid in de verte.
Maar de huizen leunen vol afgrijzen,
de bergen verbergen de lucht
en de molen maalt er niet om,
want de zon negeert al het kromme.
Ongenadige, je scharrelt weer schor in mijn hoofd,
jouw inferno slaat mij om de enkels, de oren.
Je steekt mij de ogen en ik schilder de ziel.
Ik voel je vlindervleugels heet van genot
in mijn wrede roepzinnen kraken.
Straks moet ik ons weer uit nachtjurken pulken,
met het kromzwaard tussen de tanden en de ooglap op
in het lege donker naar hun stinkende lijven graaien,
nietsontziend.
Ik doe mijn gevoeg in de boerenzoon
die hun angsten niet deelt.
- over “101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’
- laatste versies op Google Docs
- gebruikte ‘klassen’:
- de Aanroepingen, alfabetisch op titel:
- Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
Steun de Vrije Lyriek! KOOP meer BROL!
De Neue Kathedrale des erotischen Elends verspreidt sinds 2004 het virus van de Vrije Lyriek. Koop ‘BROL’ ( = stoffelijke restanten van creativiteit) en steun o.m. deze blog, Platform PLEE en RADIO KLEBNIKOV.!
