Boomkruinen braken schedels en de meren
boeren dat de velden kermen waar de
zon ze raakt en de vogels creperen
waar de regen valt en de meerwaarde
der kinderen vermindert fel waar de
beendertjes in scherven te zeul liggen,
de lijkjes op de snijplank als biggen
met hun breekogen o wat wij willen
is een huilbed om huilend in te liggen,
walgend van ’t zaad dat plakt op de billen.
LAIS is de geschiedenis van een verwording.
het ‘ik’ van de dichter sterft af en is een ‘het’ geworden.
het ego van de auteur sterft in wansmakelijk zelfbeklag als god in ’t diepst van zijn gedachten, het schrijven zelf echter wil van geen wijken weten.
‘het’ is restant, begraven in het desolate landschap van een dode taal.
argeloze lezers wekken het sporadisch tot de hel van een onmogelijk leven.
LAIS wordt sinds 2010 rechtstreeks online geschreven op deze website en elders. het werk zal uiteindelijk uit minimaal 449 dizaines bestaan.
LAIS is dan ook in zekere zin een update van de DELIE van Maurice Scève, een complex werk gepubliceerd in 1544, waarvan alvast de strikte vorm en het aantal dizaines werden overgenomen.
het dizain van Scève is een oude Franse dichtvorm die na hem in onbruik raakte ten voordele van het sonnet.
het telt 10 regels van elk 10 lettergrepen in een vast rijmschema ababbccdcd.
dv 2019 – asemische lezing van LAIS CII