jouw handen zal ik leren het beginsel van bewegen jouw glimlach verheffen tot het snijden van staal jouw gebeden genezen, de gaten in jouw sokken stoppen met vreugde en wellust en kleurige wol jouw armen omarmen als waren het reikende lianen die arm willen worden, al onze liefde schamper vergooien zodat we de heimwee teder te […]
staartbewust vertrapt de olifant enkel dat wat lag te wachten
het gehuil in mijn hoofd benadert het huilen van god en het schrikt van zichzelf ik haal mijn handen af van mijn vlees in mijn adem komt een zware stilstand uw kop draait zich in mij om uw schouders wringen zich door mijn anus het bloedt niet eens de vogels vallen het einde valt uit […]
klak plakt de lak op de kak maar de tijd als in kalk blust het gelaat van de kinderwagen voortduwende vader met een grimas van as en schel door de zangerige lach van moeder kraakt de angst door laag na laag dat zij naakt op het gladde beton van de parkingoprit te rillen zou worden gelegd met het plukje baby dat nog rest verschroeid […]
goudgeel lokt het haar heur langs de gave huid. “appelwalm” zo meukt groenig de dooie meuje in d’r meuk en ”peer” zo schurkt de myope de verf van de deurknop. “heb vertier” tiert de plezierverordeningsmachine en het lachen vertist in het sissen van de kritieke levensbeëindiger. ” ‘het zijn zij en hen en ook die daar”, maar het is wel de pakslurf […]
de dagen duren hun uren, de hond ligt moede in het donker en de koude door de zwartste gaten sluipt binnen in de tijd. het ogenblik in pegels druipt van mijn huid en al voel ik nog jouw armen naast mijn armen graaien, in dat woeste willen val jij, glij ik, sta jij, grijpt mijn […]
en ik was onwetend als de dageraad die al gezien had hoe de oude koningin haar stad opmat met de pin van een broche, of op verweerde mannen die pedant en Babylonisch nauwgezet planeten zagen rommelen in hun baan, en sterren vervagen waar verscheen de maan, en hun sommen deden dan op kleitablet; en ik […]
de dood is een komma zeg ik en dat het lijf grijs is omwikkeld in druipende gewaden want angstig beoogt ons de mond: trek de lakens maar hoog en bol jezelf om tot kom en kom serafijntje trechter en tuiter je strak voor het drijfnat. Ik zit en ik zat en zittende zal ik jouw […]
het gieren zet in, het gillen vangt aan, de hemel vergrijst het grauwen komt nader het gruwen begint in mijn mond raast de lucht in mijn oog roost de hemel in mijn hals harkt de einder het licht uit mijn hoofd het gieren zet in, het gillen vangt aan, de hemel vergrijst het grauwen komt […]
