Onderdelen van de net novel- netgebeurtenis Anke Veld
‘Die lieve coele mei, die is ons ontdaen’ Anon. 15de eeuw mei is mijn maya & doet mij geloven dat het absoluut vele, het schone in mijn enige niets is verscholen hoe zoetelijk zingt het & wil het de nachtegaal hoe hoog & hoe lustig zoekt ook de leeuwerik hoe wild & onzinnig graven mijn […]
“Mijn lief es leet, mijn heyl verdriet, Aldus ende wers es mi ghesciet; Ic biddu, vrauwe, ghedinct mijns yet Eer ic van rouwen sterve.” Anon., Gruuthuuze MS, 15de eeuw “De tijd is een hoer” dv, Anke Veld 13/04/2018 mijn lief is leed, mijn heil verdriet van pijn ken ik het einde niet ik bid u […]
“Den tijdt die gaet voorbij // en hij Bewijst scheydens termijn/ Gheen blijven hebben wij // hier vrij” Carel van Mander De tijd gaat hier voorbij & hij bewijst op zicht door zijn termijn dat wij niet blijvend zijn of vrij. Met pijn verscheiden wij per dag een dag als straf van ons verblijf weer […]
Izeganz tot het Onderbergse u, de oordelenden jaloers, wrokkig, inhalig u, die mij de Stem ontzegt van alle grote lyrici in mij opdat ik uw gebral versterken zou, uw krijsende smeekbede om uw dood, uw ontkenning van het leven dat uzelf halsstarrig aan uw kinderen ontzegt omdat u verkrampt staat in de illusoire strekking van […]
Misschien komt het doordat mijn vader gestorven is, toen ik op uiterst intense wijze Pascal Quinard’s La parole de la Délie aan het lezen was, die samenloop van omstandigheden heeft er alleszins toe bijgedragen dat mijn fascinatie voor Maurice Scève’s meesterwerk “DELIE, Object de plus haulte vertu” vandaag enorm is. Quinard’s boek is ‘zijn’ Scève, […]
OPGAVE I een binnenste handpen. onduidelijk of geheel afwezig is de bandering (ook de lichtval speelt een rol) “we dienen de letters open te breken om de klanken te bevrijden” II ik ben de dode, de blinde, de luchtloze schaduw kleine gewervelde dieren, aas, afval botten boten boterham (lo ki koei) motten moten motoren (lo […]
AUDIO ET AMO & Het moet wel zomer zijn, hij voelt geen koude. Hij spant zich in, zet de boventanden stevig in zijn onderlip, maar in zijn herinneringen is niets te vinden dat op een naam lijkt. Vaag ziet hij het beeld van een hand die letters wist op een met een waslaag bedekt tablet. […]
& Het was bijna zeven maart & er gebeurde niets. Er gebeurt nooit iets in een verhaal. De spinnen hadden mij die nacht gebeten in mijn rechterkuit & mijn rechterpols. Zijn spinnen rechts? Ik dronk genoeg om niet te hoeven dromen, maar straks diende ik weer te stoppen. Dan zal ik weer sluiks kijken, dacht […]
Het is zeven maart & de maan staat vol. Er gebeurt iets, ik moet het vertellen. Het verraad is in de zin gebakken, genot met de o van o zo mooi. Je hebt mij helemaal, zeg ik, ik geef het op. Abdicatie. De straatstenen kotsen een eendere slijm, het rijmt, het is lente. We rijden […]
